کلمه جو
صفحه اصلی

تنیس

فارسی به انگلیسی

tennis, lawn tennis

lawn tennis


فارسی به عربی

تنس

مترادف و متضاد

sneaker (اسم)
کفش کتانی، تنیس، کسی که دزدکی راه میرود

tennis shoe (اسم)
کفش کتانی، تنیس

tennis (اسم)
تنیس

فرهنگ فارسی

( اسم ) نوعی ورزش که دو تن بوسیل. راکت و توپ کوچک در محوطه ای تقریبا بمسافت ۲۴ ۸ متر - که آنرا با پرد. توری بدو بخش متساوی تقسیم کنند - انجام دهند .
شهری است به جزیره از جزایر بحر روم قریب دمیاط و ثیاب فاخره را بدان نسبت دهند .

فرهنگ معین

(تِ ) [ انگ . ] (اِ. ) نوعی ورزش که دو یا چهار نفر به وسیلة راکت و توپ کوچک در محوطه ای با ابعاد مشخص که با یک پردة توری کوتاه به دو قسمت تقسیم شده است بازی می کنند. ، ~روی میز پینگ پنگ .

لغت نامه دهخدا

تنیس . [ ت ِ ] (انگلیسی ، اِ) از بازیهایی که در سالن یا در هوای آزاد، بوسیله ٔ دویا چهار نفر در زمینی مسطح ، آسفالت شده یا چمن پوش و بشکل مستطیل انجام می گیرد. لفظ تنیس احتمالاً از طریق زبان فرانسوی از نام شهر قرون وسطایی تنیس در مصر سفلی گرفته شده است که منسوجاتش معروف بود و این بازی بمناسبت جنس نخستین توپهای تنیس به این نام خوانده شد. اندازه ٔ زمین تنیس برای بازی دو نفر 78 پا (فوت ) در 28 پا و برای بازی چهارنفری 78 پا در 36 پا است . وسایل بازی عبارتند از تور، راکت و توپ . تور را در نیمه ٔ زمین و بموازات عرض آن کار می گذارند، ارتفاع وسط تور از زمین سه پا است . کیفیت بازی چنین است که یکی از بازیکنان توپ را باراکت خود طبق قوانین معین از روی تور بزمین حریف می زند و حریف نیز با راکت خود توپ را برمی گرداند و این رفت و برگشت توپ آنقدر ادامه می یابد تا یکی از طرفین بازی موفق به بازگرداندن توپ به زمین حریف نشود. هر طرف که امتیازاتش زودتر به حد نصاب معینی برسد برنده است . منشاء اغلب بازیهای با راکت بازیی است که بزبان انگلیسی آنرا کورت تنیس می نامند و در حوالی قرن 14 میلادی احتمالاً بوسیله ٔفرانسویان اختراع شد و پس از 1500 م . مورد توجه دربارهای فرانسه و انگلستان واقع شد... بازی تنیس بصورت فعلی بوسیله ٔ والتر وینگفیلد در انگلستان ابتکار شد(1873 م .). (از دایرة المعارف فارسی ). قطر توپ تنیس معمولاً کمتر از 6/35 سانتیمتر و بیشتر از 6/67 سانتیمتر نیست و وزنش نیز حداقل 56/70 گرم و حداکثر 58/47 گرم است . (از لاروس بزرگ ). رجوع به لاروس انسیکلوپدی ورزشها صص 447-465 شود.


تنیس. [ ت ِ ] ( انگلیسی ، اِ ) از بازیهایی که در سالن یا در هوای آزاد، بوسیله دویا چهار نفر در زمینی مسطح ، آسفالت شده یا چمن پوش و بشکل مستطیل انجام می گیرد. لفظ تنیس احتمالاً از طریق زبان فرانسوی از نام شهر قرون وسطایی تنیس در مصر سفلی گرفته شده است که منسوجاتش معروف بود و این بازی بمناسبت جنس نخستین توپهای تنیس به این نام خوانده شد. اندازه زمین تنیس برای بازی دو نفر 78 پا ( فوت ) در 28 پا و برای بازی چهارنفری 78 پا در 36 پا است. وسایل بازی عبارتند از تور، راکت و توپ. تور را در نیمه زمین و بموازات عرض آن کار می گذارند، ارتفاع وسط تور از زمین سه پا است. کیفیت بازی چنین است که یکی از بازیکنان توپ را باراکت خود طبق قوانین معین از روی تور بزمین حریف می زند و حریف نیز با راکت خود توپ را برمی گرداند و این رفت و برگشت توپ آنقدر ادامه می یابد تا یکی از طرفین بازی موفق به بازگرداندن توپ به زمین حریف نشود. هر طرف که امتیازاتش زودتر به حد نصاب معینی برسد برنده است. منشاء اغلب بازیهای با راکت بازیی است که بزبان انگلیسی آنرا کورت تنیس می نامند و در حوالی قرن 14 میلادی احتمالاً بوسیله ٔفرانسویان اختراع شد و پس از 1500 م. مورد توجه دربارهای فرانسه و انگلستان واقع شد... بازی تنیس بصورت فعلی بوسیله والتر وینگفیلد در انگلستان ابتکار شد( 1873 م. ). ( از دایرة المعارف فارسی ). قطر توپ تنیس معمولاً کمتر از 6/35 سانتیمتر و بیشتر از 6/67 سانتیمتر نیست و وزنش نیز حداقل 56/70 گرم و حداکثر 58/47 گرم است. ( از لاروس بزرگ ). رجوع به لاروس انسیکلوپدی ورزشها صص 447-465 شود.

تنیس. [ ت ِن ْ نی ] ( اِخ ) شهری است به جزیره ای از جزایر بحر روم قریب دمیاط، و ثیاب فاخره را بدان نسبت دهند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).شهری است [ بمصر ] میان دریای تنیس بر جزیره ای و ایشان را کشت و برز نیست و از وی جامه صوف و کتان خیزد با قیمت بسیار. ( حدود العالم ). در بحر فرنگ کمابیش ششصد جزیره است ، مشاهیرش جزیره تنیس ، دورش نودوپنج فرسنگ است و در او غله تمام بود و دیبای خوب بافند.دیبای رومی از آن بازگویند و خورش ایشان شیر و ماهی بود. ( نزهة القلوب چ گای لیسترانج ج 3 صص 237-238 ).
بحیره تنیس یا دریای تنیس در مصر است و به دریای روم پیوسته است و رود نیل اندر او همی ریزد و این دریا به تابستان شیرین بود و به زمستان که رود نیل اندکی بود شور شود و اندر میان آن دو شهر است یکی تنیس نام و یکی دمیاط، درازای این دریا پانزده فرسنگ اندر پهنا پانزده فرسنگ است. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). نام شهری به جزیره ای از جزایر بحرالروم ، نزدیک دمیاط و از آنجا ثیاب فاخر موسوم به تنیسی آرند. ( قاموس از یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). و آنرا تونه نیز گویند. ( یادداشت ایضاً ). جزیره ای بمصر، نام دیگر آن ذات الاخصاص است. ( یادداشت ایضاً ). جزیره ای است در دریای مصر نزدیک بر مصر میان فرما و دمیاط در جانب شرقی فرما، منجمان طول جغرافیایی آنرا 54 درجه و عرض آنرا 31 درجه و ثلث میدانند و در اقلیم سوم است... و در آنجا پارچه های رنگین و فرشهای رنگارنگ بافند... در بیشتر ایام سال آب دریاچه آن بعلت وزش باد شمال و دخول آب بحرالروم پرنمک است... و چون زمستان فرارسد و باد غربی وزیدن گیرد، آب شور نقصان گیرد... و مردم در انبار کردن آب شیرین اقدام کنند. گویند در تنیس حشرات موذی یافت نشود، چون زمین آن شوره ناک است... ( از معجم البلدان ). ناصرخسرو نویسد: به جایی رسیدم که آن را طینه می گفتند و آن بندر بود کشتی ها را، و از آنجا به تنیس می رفتند. در کشتی نشستم تا تنیس و این تنیس جزیره ایست و شهری نیکو و از خشکی دور است ، چنانکه از بامهای شهر، ساحل رانتوان دید. شهری انبوه و بازارهای نیکو و دو جامع در آنست و به قیاس ده هزار دکان در آنجا باشد... شهری گرمسیر است و رنجوری بسیار باشد و آنجا قصب رنگین بافند از عمامه ها و وقایه ها و آنچه زنان پوشند... چون آب نیل زیادت شود آب تلخ دریا را از حوالی تنیس دور کند چنانکه تا ده فرسنگ حوالی شهر آب دریا خوش شود... و در این شهر تنیس پنجاه هزار مرد باشد و مدام هزارکشتی در حوالی شهر بسته باشد ازآن بازرگانان ، و از ثقات شنودم که هر روز هزار دینار مغربی از آنجا به خزینه سلطان مصر رسد... و میوه و خواربار شهر از رستاق مصر برند و آنجا آلات آهن ممتاز سازند چون مقراض وکارد و غیره... و از تنیس به قسطنطنیه کشتی به بیست روز رود... ( سفرنامه ناصرخسرو چ دبیرسیاقی صص 46-48 ). رجوع به عیون الاخبار ص 284 و عقدالفرید ج 7 ص 277 و قاموس الاعلام ترکی و الوزراء و الکُتّاب ص 234 و معجم البلدان شود.

تنیس . [ ت ِن ْ نی ] (اِخ ) شهری است به جزیره ای از جزایر بحر روم قریب دمیاط، و ثیاب فاخره را بدان نسبت دهند. (منتهی الارب ) (آنندراج ).شهری است [ بمصر ] میان دریای تنیس بر جزیره ای و ایشان را کشت و برز نیست و از وی جامه ٔ صوف و کتان خیزد با قیمت بسیار. (حدود العالم ). در بحر فرنگ کمابیش ششصد جزیره است ، مشاهیرش جزیره ٔ تنیس ، دورش نودوپنج فرسنگ است و در او غله تمام بود و دیبای خوب بافند.دیبای رومی از آن بازگویند و خورش ایشان شیر و ماهی بود. (نزهة القلوب چ گای لیسترانج ج 3 صص 237-238).
بحیره ٔ تنیس یا دریای تنیس در مصر است و به دریای روم پیوسته است و رود نیل اندر او همی ریزد و این دریا به تابستان شیرین بود و به زمستان که رود نیل اندکی بود شور شود و اندر میان آن دو شهر است یکی تنیس نام و یکی دمیاط، درازای این دریا پانزده فرسنگ اندر پهنا پانزده فرسنگ است . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). نام شهری به جزیره ای از جزایر بحرالروم ، نزدیک دمیاط و از آنجا ثیاب فاخر موسوم به تنیسی آرند. (قاموس از یادداشت بخط مرحوم دهخدا). و آنرا تونه نیز گویند. (یادداشت ایضاً). جزیره ای بمصر، نام دیگر آن ذات الاخصاص است . (یادداشت ایضاً). جزیره ای است در دریای مصر نزدیک بر مصر میان فرما و دمیاط در جانب شرقی فرما، منجمان طول جغرافیایی آنرا 54 درجه و عرض آنرا 31 درجه و ثلث میدانند و در اقلیم سوم است ... و در آنجا پارچه های رنگین و فرشهای رنگارنگ بافند... در بیشتر ایام سال آب دریاچه ٔ آن بعلت وزش باد شمال و دخول آب بحرالروم پرنمک است ... و چون زمستان فرارسد و باد غربی وزیدن گیرد، آب شور نقصان گیرد... و مردم در انبار کردن آب شیرین اقدام کنند. گویند در تنیس حشرات موذی یافت نشود، چون زمین آن شوره ناک است ... (از معجم البلدان ). ناصرخسرو نویسد: به جایی رسیدم که آن را طینه می گفتند و آن بندر بود کشتی ها را، و از آنجا به تنیس می رفتند. در کشتی نشستم تا تنیس و این تنیس جزیره ایست و شهری نیکو و از خشکی دور است ، چنانکه از بامهای شهر، ساحل رانتوان دید. شهری انبوه و بازارهای نیکو و دو جامع در آنست و به قیاس ده هزار دکان در آنجا باشد... شهری گرمسیر است و رنجوری بسیار باشد و آنجا قصب رنگین بافند از عمامه ها و وقایه ها و آنچه زنان پوشند... چون آب نیل زیادت شود آب تلخ دریا را از حوالی تنیس دور کند چنانکه تا ده فرسنگ حوالی شهر آب دریا خوش شود... و در این شهر تنیس پنجاه هزار مرد باشد و مدام هزارکشتی در حوالی شهر بسته باشد ازآن بازرگانان ، و از ثقات شنودم که هر روز هزار دینار مغربی از آنجا به خزینه ٔ سلطان مصر رسد... و میوه و خواربار شهر از رستاق مصر برند و آنجا آلات آهن ممتاز سازند چون مقراض وکارد و غیره ... و از تنیس به قسطنطنیه کشتی به بیست روز رود... (سفرنامه ٔ ناصرخسرو چ دبیرسیاقی صص 46-48). رجوع به عیون الاخبار ص 284 و عقدالفرید ج 7 ص 277 و قاموس الاعلام ترکی و الوزراء و الکُتّاب ص 234 و معجم البلدان شود.


فرهنگ عمید

ورزشی دونفره یا چهارنفره که با راکت و توپی کوچک در زمینی تقریباً به عرض ۸ متر و طول ۲۴ متر با پرده ای توری در وسط آن انجام می شود. &delta، این بازی نخستین بار در سال ۱۸۷۳ میلادی متداول شد.
* تنیس روی میز: (ورزش ) ورزشی دونفره یا چهارنفره با توپ و راکت مخصوص روی میزی به ابعاد ۷۴/۲ × ۵۲/۱ متر که به وسیلۀ توری به دو قسمت مساوی تقسیم شده است.

ورزشی دونفره یا چهارنفره که با راکت و توپی کوچک در زمینی تقریباً به عرض ۸ متر و طول ۲۴ متر با پرده‌ای توری در وسط آن انجام می‌شود. Δ این بازی نخستین‌بار در سال ۱۸۷۳ میلادی متداول شد.
⟨ تنیس روی میز: (ورزش) ورزشی دونفره یا چهارنفره با توپ و راکت مخصوص روی میزی به ابعاد ۷۴/۲ × ۵۲/۱ متر که به‌وسیلۀ توری به دو قسمت مساوی تقسیم شده است.


دانشنامه عمومی

تِنیس ( به انگلیسی Tennis ) ورزشی راکتی است که بین دو نفر (سینگل) یا بین دو تیم دونفره (دوبل) بازی می شود. هر بازیکن با یک راکت، توپ تنیس ( توپی لاستیکی با پوشش نمدی) را به زمین حریف پرتاب می کند. بازیکنی (یا تیمی) که زودتر امتیاز نهائی را به دست آورد برنده است.
پوینت : پوینت (نقطه) کمترین امتیاز که از صفر تا ۴۰ در هر گیم داده می شود.
گیم: امتیاز پوینت بعد از ۴۰ تبدیل به یک گیم (بازی) می شود.
ست: هر ۶ گیم یک ست نام می گیرد.
مَچ پوینت: امتیاز منجر به پیروزی در مسابقه
این ورزش نخست در بریتانیا و بیشتر میان اشراف زادگان رایج شد و سپس به سایر کشورهای انگلیسی راه یافت و اکنون در همه کشورها بازی می شود. به دلیل تجهیزات گران قیمت و زمین مناسب برای انجام این ورزش، هنوز هم تنیس به عنوان یکی از ورزش های گران قیمت شناخته می شود.
تنیس از ورزش های المپیک است. در برخی از کشورها به آن تنیس میدانی می گویند تا از ورزش دیگری بنام تنیس شاهی که در سالن و در زمینی بااندازه دیگری بازی می شود و همچنین تنیس روی میز (که در برخی کشورها با نام پینگ پنگ) جدا گردد.
پیدایش ورزش تنیس در ایران به بعد از جنگ جهانی دوم بازمی گردد. پیش از این در طول سالهای (۱۳۱۵–۱۳۱۸) باشگاه بوستان ورزش که دارای چندین زمین تنیس بود، در محلی روبروی ورزشگاه شهید شیرودی فعلی به مدیریت شکوهی گشایش یافت. ورزشگاه شهید شیرودی (امجدیه سابق) نیز هم زمان با ورزشگاه بوستان ورزش با یک زمین تنیس درمحل کنونی بنیان گذاری و نخستین مسابقات قهرمانی تنیس کشور در سال ۱۳۱۸ در همین ورزشگاه برگزار گردید. گفتنی است که ورزش تنیس بخاطر بودن شهروندان انگلیسی در آبادان رونق خاصی داشت و اولین مسابقه تنیس بین تیم های آبادان و تهران به سالهای ۱۳۱۷–۱۳۲۰بر می گردد.پس از جنگ جهانی دوم مسابقات قهرمانی تنیس کشور تا سال ۱۳۲۲ جریان داشت که برادران نعمانی (هانری وژوزف) در صدر بازیکنان قرار داشتند. از سال ۱۳۲۲–۱۳۳۲مقام قهرمانی تنیس کشور در اختیار ژرژ آفتاندلیان قرار داشت)نخستین سالی که ایران در جام دیویس شرکت نمود ۱۹۵۹ بود. تیم تنیس جام دیویس ایران به مدت ۳۱ سال در جام دیویس بازی کرده و مجموعاً ۶۴ بازی انجام داده است) که حاصل آن ۳۲ برد و۳۲باخت بوده:بیشترین برد از آن منصور بهرامی با ۲۴ برد. ثبیشترین بازی برنده سینگل از آن تقی اکبری با ۱۷ برد.بیشترین بازی برنده دوبل ازآن کامبیز درفشی جوان با ۱۲ برد.بهترین تیم دوبل از آن کامبیز دزفشی جوان و مصطفی صالح با ۶ برد.طولانی ترین ازیها از آن کامبیز درفشی جوان با ۲۲بازی،و بیشترین سال عضویت در تیم دیویس کاپ از آن تقی اکبری با۱۵ سال است.

دانشنامه آزاد فارسی

تِنیس (tennis)
تِنیس
نوعی بازی با توپ و راکت که در اواخر قرن ۱۹ اختراع شد. اگرچه روی زمین های متفاوت (چمنی، چوبی، خاکی، سیمانی) برگزار می شود، «تنیس روی چمن» نام گرفته است. هدف دو یا چهار بازیکن (در انفرادی یا دو نفره) این است که توپ را با راکت چنان از بالای سر به منطقۀ مجاز زمین حریف بزنند که امکان بازگرداندن آن نباشد. در هر گیم، اولین فردی که چهار امتیاز بگیرد (به نام ۱۵، ۳۰، ۴۰، و بازی (گیم)) برنده است، مگر این که هر دو بازیکن به امتیاز ۴۰ (دوس) برسند؛ در آن صورت دو امتیاز پشت سر هم لازم است تا گیم به پایان برسد. با بردن شش گیم، یک ست به پایان می رسد و تفاوت ست های دو بازیکن باید حداقل دو ست باشد، به استثنای ست پایانی. هر مسابقه برای مردان از حداکثر پنج ست و برای زنان از سه ست تشکیل می شود. مسابقات بزرگ تنیس عبارت اند از جام دیویس که اولین بار در ۱۹۰۰ برگزار شد؛ مسابقات قهرمانی سالانۀ باشگاه های تنیس سراسر انگلستان (که از ۱۸۷۷ آغاز شد) و رقابت های آزاد برای زنان و مردان در ویمبلدون. ویمبلدون یکی از چهار مسابقۀ گرند اسلم است؛ سه مسابقه دیگر عبارت اند از آزاد امریکا که اولین بار در ۱۸۸۱ با نام مسابقات قهرمانی امریکا برگزار شد و از ۱۹۶۸ رقابت های آزاد امریکا شد؛ قهرمانی فرانسه و قهرمانی استرالیا. بازی تنیس را سرگرد والتر کلاپتون وینگفیلد در یک مهمانی کریسمس در ویلز در ۱۸۷۳ معرفی کرد. در آن زمان اسفریستیک نام داشت و از تنیس رئال (سلطنتی) مشتق شده بود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] تِنّیس، شهری در بخش شرقی دلتای نیل مصر که در دوران باستان تنسّوس نامیده می شد. شهر قرون وسطایی تنّیس بر اساسِ منابع جغرافیدانان مسلمان در اقلیم سوم قرار داشت و تقریباً تمامی جزیره کوچک واقع در دریاچه مَنْزَلَه یا دریاچه تنّیس را در محل تلاقی آبهای شاخه تانایتیک رود نیل با شاخه های منشعب از مدیترانه و حدود پنجاه کیلومتری پشت زنجیره مردابها در بر می گرفت.
شهر قرون وسطایی تنّیس بر اساسِ منابع جغرافیدانان مسلمان در اقلیم سوم قرار داشت در روزگار گسترش اسلام ، تنّیس تابع روم شرقی بود و عربی مسیحی به نام ابوثور بر آن حکومت می کرد اما در ۲۰/۶۴۱، درست پس از تصرف دِمیاط ، نیروهای عمرو بن عاص ، به قَهر (عَنْوَه) تنّیس را تصرف کردند و همین امر، احتمالاً تبدیل کلیسای اصلی شهر را به مسجد توجیه می کند.
جمعیت شهر
جمعیت شهر، طبق ارقامی که وقایع نگاران ارائه کرده اند ــ هر چند که ممکن است در این ارقام اغراق شده باشد ــ تا قرن پنجم/ یازدهم به طور مداوم در حال رشد بوده است. هنگامی که شهر فتح شد، فرماندار رومی بیست هزار مرد جنگی برای مقابله با مسلمانان در اختیار داشت. دیونوسیوس ، اسقف انطاکیه از مردم تلّمَحری، که در ۲۱۷/۸۳۲ از تنّیس گذشت، مسیحیان آن جا را سی هزار تن ذکر کرد در ۴۴۰ ناصرخسرو نفوس مذکر آن را پنجاه هزار تن بر آورد کرد.
دین و مذهب شهر
این شهر دست کم تا قرن چهارم/ دهم اساساً شهری مسیحی قبطی باقی ماند اما تعدادی پیرو فرقه مَلکائیه نیز در آن جا زندگی می کردند. تنّیس، در واقع، یکی از نادر نقاطی بود که اسقفهای ملکائیه پس از فتوحات اسلام نیز در آن جا پایگاه خود را حفظ کردند، هر چند که ظاهراً تنشهایی میان دو کلیسا وجود داشته است. حضور نیرومند مسیحیان در یک شهر ساحلی مشکلاتی برای حاکمان مسلمان به وجود آورد. آنها پس از یکی از حملات روم شرقی به دمیاط که منجر به تصرف موقتی این شهر در ۲۳۸/ ۸۵۳ شد، تصمیم گرفتند که عنصر اسلامی جمعیت شهر را تقویت کنند. گذشته از این، مسیحیان با زجر و آزار الحاکم، خلیفه فاطمی، نیز روبرو بودند که در ۴۰۳/ ۱۰۱۲ـ۱۰۱۳ دستور داد بیش تر کلیساهای این شهر را ویران کنند. این امر موجب مهاجرت بیش تر مسیحیان شد، از جمله جمعی از کارگران صنایع پارچه بافی به نواحی روم شرقی مهاجرت کردند. شاخص اسلامی شدن فزاینده تنّیس احداث مساجد متعدد بود. از وجود یک مسجدجامع و ۱۶۰ مسجد در قرن ششم/ دوازدهم خبر داده است. ظاهراً تعداد یهودیان شهر بسیار کم بوده؛ بنیامین تُطَیْلی (تودلایی) آنها را حدود چهل تن ذکر کرده است.
مشکل اصلی شهر
...

پیشنهاد کاربران

( tennis ( n

《 پارسی را پاس بِداریم 》
تِنیس
توریز : تور - ایز
توریس : تور - ایس
تَنیز : تَن - ایز ( تَن اَز تَنیدَن ، تَنیده ، زیرا تور را می تَنَند یا می بافَند )


کلمات دیگر: