اوگاندا

مختصات: ۱°۱۷′شمالی ۳۲°۲۳′شرقی / ۱٫۲۸°شمالی ۳۲٫۳۹°شرقی / 1.28; 32.39نقشه سیاسی   نقشه ناهمواری ها   دید ماهواره ای   رودها و دریاچه های اوگاندا
اوگاندا (به انگلیسی: Uganda) به صورت رسمی جمهوری اوگاندا، کشوری است در حاشیهٔ دریاچه ویکتوریا واقع در شرق میانه آفریقا. همسایه های آن عبارت اند از سودان جنوبی، کنگو، رواندا، بروندی، تانزانیا، کنیا. پایتخت آن کامپالا است.
جمعیت این کشور ۳۷ میلیون و ۸۷۰ هزار نفر است. زبان اول رسمی در اوگاندا انگلیسی و زبان رسمی دوم سواحلی است. واحد پول این کشور شیلینگ اوگاندا است. ۸۵ درصد مردم این کشور مسیحی و ۱۲ درصد مسلمان هستند. ۷
یووری موسونی، رئیس جمهوری اوگاندا، در ژانویه ۱۹۸۶ و در پی جنگ های چریکی شش ساله بر سر کار آمد.

اوگاندا (Uganda)
موقعیت. جمهوری اوگاندا در افریقای شرقی جا دارد و از هر سو در خشکی محصور است. سودان از شمال، کنیا از شرق، دریاچۀ ویکتوریا و کشورهای تانزانیا و روآندا از جنوب، و کنگوکینشاسا (زئیر) از غرب آن را در میان گرفته اند. این کشور ۲۴۱,۵۵۰ کیلومتر مربع مساحت دارد و پایتخت آن شهر کامپالااست.سیمای طبیعی. اوگاندا کشوری کوهستانی و مرتفع است که رو به شمال و مرز سودان از ارتفاع آن کاسته می شود. دنبالۀ ارتفاعات کنیا همراه با آتشفشان اِلگون، با ارتفاع ۴,۳۲۱ متر، مرزهای شرقی، و گریت ریفت ولی (کافت بزرگ)، دریاچۀ آلبرت، دریاچۀ جورج، و دریاچۀ ادواردمرزهای غربی آن را تشکیل داده اند. کوه مارگریتا، با ارتفاع ۵,۱۰۹ متر، در کوهستان رووِنزوریواقع در مرزهای غربی، بلندترین نقطۀ این کشور محسوب می شود و فلات آنکولهنواحی جنوب غربی آن را فراگرفته است. دریاچۀ بزرگ ویکتوریادر جنوب شرقی و دریاچه های بزرگ و کوچک دیگری چون کیوگا، که در نواحی مرکزی و جنوب غربی کشور پراکنده اند، با سرچشمه های رود نیل، سیمای آبی این کشور را تشکیل می دهند. کشور اوگاندا از نظر اداری به چهار بخش جغرافیایی تقسیم می شود: مرکزی، شمالی، شرقی، و غربی و شهرهای مهم آن عبارت اند از کامپالا، اِنتِبِه، جینجا، اِمبالِه، اِمبارارا، گولو، و ماساکا. گرما و رطوبت زیاد، به ویژه در اطراف دریاچه ها که حدود یک ششم از مساحت کشور را شامل می شوند، از ویژگی های اقلیمی این سرزمین محسوب می شود. فصل بارندگی در نواحی شمالی از فروردین تا آبان به درازا می کشد و در نواحی جنوبی دارای دو فصل بارانی جداگانۀ فروردین و اردیبهشت و مهر و آبان است. بارندگی های قابل توجه نواحی اطراف دریاچۀ ویکتوریا، موجب رشد فوق العادۀ گیاهان شده و پوشش جنگلی آن سامان و نواحی مرکزی و شمالی را پدید آورده است. اوگاندا دارای پارک های ملّی حفاظت شدۀ بسیار است و حیات وحش آن از غنی ترین و متنوّع ترین حیات های وحش افریقا به شمار می آید. دمای سالانۀ هوا در سراسر کشور و سراسر سال تغییر چندانی ندارد و نوسان آن از چند درجۀ سانتی گراد بیشتر نمی شود. میانگین دمای شهر کامپالا در دی ماه۲۳.۳ درجۀ سانتی گراد، در تیر ماه۲۱.۱ درجۀ سانتی گراد است و میانگین بارندگی سالانۀ آن به ۱,۶۲۴ میلی متر می رسد.
اقتصاد. تراز مالی اوگاندا مثبت ولی تورّم آن چشمگیر است و اقتصاد این کشور را آسیب پذیر کرده است. کشاورزی، که ۸۰ درصد از نیروی کار اوگاندا را به خود مشغول داشته است، بخش عمده ای از نیازهای داخلی را تأمین می کند و موز، ارزن، بادام زمینی، کاساوا، قهوه، پنبه و چای ازجمله فرآورده های صادراتی آن محسوب می شوند. کوه های روونزوری در غرب از نظر معادن مس، که یکی از اقلام صادراتی اوگاندا محسوب می شود، غنی اند و تأسیسات برقابیسدّ آبشار اوئنکه بر روی رودخانۀ نیل ویکتوریا تأسیس شده، حدود ۹۵ درصد از نیازهای الکتریکی این کشور، به ویژه در زمینۀ فرآوری مواد غذایی و کارخانه های ذوب مس و تنگستن و قلع، را تأمین می کند. در تحقیقات زمین شناسی ۱۹۹۹، معادن نفت و گاز طبیعی در نواحی شمال غربی کشور کشف شده و بهر ه برداری آن ها از ۲۰۰۳ آغاز شده است و قهوه، پنبه، چای، و تنباکو اقلام مهم صادراتی آن است.
حکومت و سیاست. نظام حاکم بر اوگاندا جمهوری غیرحزبی با یک مجلس قانون گذاری است. رئیس جمهور آن که در رأس کشور و دولت قرار دارد، برای یک دورۀ پنج ساله انتخاب می شود و مجلس ملی آن ۲۹۲ عضو دارد که ۲۱۴ نفر انتخابی و ۷۸ نفر انتصابی اند و دورۀ نمایندگی آن ها چهار سال است. مسئولیت اجرایی با شخص رئیس جمهور است و نخست وزیر را او منصوب می کند.
مردم و تاریخ. جمعیت اوگاندا حدود۳۱,۸۰۰,۰۰۰ نفر است (۲۰۱۰) و تراکم نسبی آن به۱۳۱.۶ نفر در کیلومتر مربع می رسد. رشد سالانۀ جمعیت این کشور۳.۳ درصد است و اقوام گوناگون اوگاندایی جمعیت این کشور را تشکیل می دهند. حدود۸۷.۵ درصد از مردم آن در روستاها به سر می برند و زبان رسمی آنان انگلیسی و سواحلی است. میانگین امید به زندگی ۵۱ سال است و ۶۶ درصد از بزرگسالان آن باسوادند. افسانه ها و روایات از وجود سلطان نشین های چندی مانند بوگاندا که در اواخر قرن ۱۹ به وسیلۀ عرب ها و مسلمانان تأسیس گردیده بود، حکایت دارد. جان هنینگ اسپیک، پویشگر انگلیسی، در ۱۸۵۸ از دریاچۀ ویکتوریا دیدن کرد و با سواحل اوگاندا آشنا شد. کمپانی انگلیسی افریقای شرقی در ۱۸۹۰ بر سلطان نشین بوگاندا استیلا یافت و در ۱۸۹۴ آن جا را تحت حمایت خود درآورد و خطوط مرزی اوگاندای امروزی را تثبیت کرد. این کشور در ۱۹۶۲ تحت عنوان دولت فدرال اوگاندا به استقلال رسید و موتسای دوم، شاه بوگادا، در مقام نخستین رئیس جمهور کشور زمام امور را در دست گرفت.

اوگاندا با نام رسمی جمهوری اوگاندا کشوری خشکی فراگرفته در شرق آفریقاست.
• «پرچم: پرچم امروزی اوگاندا از رنگ هایی تشکیل شده که قبلاً در پرچم کنگرهٔ خلق اوگاندا مورد استفاده بود و بعد از ۱۹۶۲م و کسب استقلال از انگلیس در پرچم اوگاندا مورد استفاده قرار گرفت. رنگ سیاه در این پرچم نشانهٔ مردم سیاه پوست کشور، رنگ زرد نشانهٔ خورشید و رنگ قرمز نشانهٔ برادری است. در وسط پرچم اوگاندا تصویری از یک مرغ ماهیخوار دیده می شود که پرندهٔ ملی این کشور محسوب می گردد». در اثرش چاپ ۱۳۷۰/ ۱۹۹۱م -> رسول خیراندیش

[ویکی فقه] اوگاندا کشوری حج گزار در شرق آفریقا و عضو کنفرانس اسلامی است.
اوگاندا با مساحتی افزون بر ۲۴۱۰۳۸ کیلومتر مربع در حاشیه دریاچه ویکتوریا قرار دارد. این کشور از شرق با کنیا ، از شمال با سودان ، از غرب با کنگو ، و از جنوب با کشورهای بروندی و تانزانیا همسایه است. جمعیت این کشور بر پایه سرشماری سال ۲۰۱۲م. ۳۵۸۷۳۲۵۳ تن و پایتخت آن شهر کامپالا است.
← تاریخ اوگاندا تا پیش از سده نوزدهم
پیش از فراگیر شدن وسایل ترابری جدید، سفر حاجیان آفریقایی به حج ، در دو مرحله زمینی و دریایی صورت می پذیرفت. حاجیان آفریقایی با پش سر نهادن منازل و شهرهای متعدد، خود را به یکی از بنادر دریای سرخ رسانده، از آن جا با کشتی به جده می رفتند. امروزه اعزام حاجیان اوگاندا همچون دیگر کشورهای آفریقایی و اروپایی، از طریق آژانس های مسافرتی ویژه صورت می گیرد و بسته به نوع خدمات و مدت اقامت، هزینه این سفر میان ۴۰۰۰ تا ۶۵۰۰ دلار متفاوت است. این هزینه شامل بلیت، مالیات ، هتل و بیمه است و هزینه خورد و خوراک حاجیان بر عهده خود آنان است. به دلیل پایین بودن سطح بهداشت و ایمنی زائران اوگاندایی، دولت عربستان پیش از ورود به این کشور، سلامت حاجیان را بازبینی می کند.
← خدمات آژانس ها
(۱) تاریخ الحج من خلال الحجاج المعمرین، به کوشش سلیمان عبدالغنی و سعد الدین، مکه، جامعة ام القری، ۱۴۰۹ق.(۲) جغرافیای جهان اسلام، غلامرضا گلی زواره، قم، مؤسسه امام خمینی قدس سره، ۱۳۸۹ش.(۳) دائرة المعارف جهان نوین اسلام، نشر کتاب مرجع، ۱۳۸۸ش.(۴) مجله وحید (ماهنامه)؛ مکتب اسلام (ماهنامه): قم، مؤسسه مکتب اسلام.www. ahl-ul-bayt. org.www. azzazytravel. com.www. cia. gov.www. firdawstours. com.www. flutrackers. com.www. indexmundi. com.www. iqna. ir.www. ugandaradionetwork. com.