کلمه جو
صفحه اصلی

نواب اربعه

فرهنگ فارسی

یا سفرای اربعه لقب چهارتن نایبان امام دوازدهم شیعیان که به ترتیب عبارتند از: عثمان بن سعید اسدی محمد بن عثمان بن سعید حسین بن روح نوبختی علی بن محمد سمری . اینان در غیبت صغری ۳۲۹ - ۲۶٠ ه.ق. که امام دوازدهم شیعه ناپدید شد واسطه و رابط بین امام و شیعیان بودند . پس از مرگ علی بن محمد سمری غیبت کبری آغاز شد و دیگر کسی برای نیابت یا واسطه بین امام و شیعیان معین نگردید .
یا سفرای اربعه عنوان خاص چهار تن نایب خاص حضرت صاحب الزمان است و عبارتند از : ۱ - ابو عمر و عثمان بن سعید اسدی عمروی . ۲ - ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید اسدی عمروی . ۳ - ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی . ۴ - ابوالحسن علی بن محمد سمری ٠ به اعتقاد شیعه اثنی عشریه اینان در دوران غیبت صغری از سال ۲۶٠ تا ۳۲۹ هجری قمری - واسط. بین امام زمان و شیعیان بودند ٠

لغت نامه دهخدا

نواب اربعه. [ ن ُوْ وا ب ِ اَ ب َ ع َ / ع ِ ] ( اِخ ) یا سفرای اربعه. عنوان خاص چهار تن نایب خاص حضرت صاحب الزمان است و عبارتند از: 1 - ابوعمرو عثمان بن سعید اسدی عمروی. 2 - ابوجعفر محمدبن عثمان بن سعید اسدی عمروی. 3- ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی. 4 - ابوالحسن علی بن محمد سمری. به اعتقاد شیعه ٔاثناعشریه اینان در دوران غیبت صغری از سال 260 تا 329 هَ. ق. واسطه بین امام زمان و شیعیان بودند.

دانشنامه آزاد فارسی

نُوّابِ اَرْبَعه
نزد امامیه، چهارتن از دانشوران و اندیشمندان بزرگ شیعه که از سوی حضرت ولی عصر (عج) در دوران غیبت صغری (۲۶۰ـ۳۲۹ق) نیابت و سفارت خاص داشته اند و مرجع و پیشوای عموم شیعیان دوازده امامی بوده اند. اسامی آنان به ترتیب دورۀ نیابت چنین است: ۱. ابوعمرو عثمان بن سعید عَمْری أسدی سمّان؛ ۲. ابوجعفر محمد بن عثمان بن سعید عَمری؛ ۳. ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی؛ ۴. ابوالحسن علی بن محمد سَمُری. عثمان بن سعید از ۱۱سالگی به محضر امام هادی (ع) راه یافت و به کسب علم و معرفت پرداخت و در شمار یاران نزدیک و مورد وثوق آن حضرت قرار گرفت و نیز از اصحاب خاص امام حسن عسکری (ع) و مورد اعتماد آن حضرت بود. در ابتدای غیبت صغری به نیابت امام عصر (عج) منصوب شد و حدود ۲۶۵ق وفات یافت. محمد بن عثمان پس از درگذشت پدر به مقام نیابت خاصه نایل آمد و حدود ۴۵ سال در این منصب باقی بود تا این که در ۳۰۴ق وفات یافت. حسین بن روح نوبختی: ایرانی تبار از خاندان معروف نوبخت بود که پس از وفات محمد بن عثمان به فرمان امام عصر (عج) بر مسند نیابت خاصۀ آن حضرت نشست و تا هنگام وفات (سال ۳۲۶ق) به تدبیر امور شیعه پرداخت. عامه و خاصه او را به علم و درایت می شناختند. در کمال تقیّه زندگی می کرد و در زمان نیابت او حوادث مهمی از جمله کشته شدن برخی مدعیان دروغین نیابت روی داد. علی بن محمد سَمُری: آخرین نایب خاص امام عصر (عج) که حدود چهار سال (۳۲۶ـ۳۲۹ق) این منصب را متصدّی شد و توقیع مشهور امام مبنی بر وقوع غیبت تامّه (غیبت کبری) و پایان دورۀ نیابت خاصه و تکذیب مدعیان مشاهده و ارتباط پیاپی با امام، توسط او صدور یافت. وی شش روز پیش از وفاتش آن توقیع را بر خواص شیعه قرائت کرد و از مرگ خود پس از شش روز از آن تاریخ خبر داد، وقتی روز ششم نزد او آمدند در حال احتضار بود، از وصیّ او پرسیدند پاسخ داد: «لله امر هو بالغه» (کاری است که با خداوندست و او به سامانش خواهد رساند)، و بلافاصله وفات یافت. توقیعات امام توسط نواب اربعه صادر می شد، و ایشان در حفظ عقاید شیعه و تقویت ایمان آن ها نقش مهمی ایفا کردند، و در دفع شبهات مخالفان و پاسخگویی به اشکالات تلاش نمودند، اخذ و توزیع اموال امام (ع) را برعهده داشتند و به دور از جنجال های سیاسی و فعالیت های اجتماعی چشمگیر دوران نیابت را به پایان بردند. محل سکونت و مدفن هر چهار تن در بغداد و آرامگاه هر یک از آنان از مزارهای مشهور آن دیار است. نیز ← ابرنواختر

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] از میان نواب امام زمان(عج) چهار نفر به عنوان «نواب اربعه» مشهور می باشند. این افراد در واقع نائبان خاص حضرت بوده اند که از سال ۲۶۰ هـ.ق. تا سال ۳۲۹ هـ.ق. واسطه بین آن حضرت و شیعیان بوده اند. این افراد در مرتبه ای از فضیلت و برتری بوده اند که از طرف امام زمان (عج) و بعضاً از طرف امام هادی علیه السلام و امام عسکری علیه السلام به عنوان وکلای ایشان انتخاب شده بودند.
اسامی نواب اربعه به ترتیب عبارت است از:۱.ابو عمرو عثمان بن سعید عَمری۲. ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید۳. ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی۴. ابوالحسن علی بن محمد سمری
ابوعمرو عثمان بن سعید عمری
عثمان بن سعید در ابتدا وکیل امام هادی علیه السلام بود و سپس وکالت امام حسن عسکری علیه السلام را عهده دار شدو پس از شهادت امام عسکری علیه السلام به عنوان اولین نائب امام زمان (عج) برگزیده شد. امام هادی علیه السلام به احمد بن اسحاق یکی از بزرگان شیعه فرمود:«این ابوعمرو(عثمان بن سعید) فردی امین و مورد اطمینان من است.آنچه به شما بگوید،از جانب من می گوید وآنچه به شما برساند،از طرف من می رساند.» امام حسن عسکری علیه السلام نیز در خصوص او همین جمله را بیان فرمود. عثمان بن سعید به «سمّان» (روغن فروش) مشهور بود. وی این شغل رادر حقیقت پوششی برای فعالیتهای سیاسی خویش قرار داده بودواموالی را که برای رسانیدن آن به امام علیه السلام، به وی داده می شد،در ظرف روغن می نهاد و نزد حضرت می برد. عثمان بن سعید پس از رحلت امام حسن عسکری علیه السلام مراسم تغسیل و تدفین آن حضرت را عهده دار شد. تاریخ وفات وی دقیقاً مشخص نیست. برخی احتمال داده اند بین سالهای ۲۶۰ تا ۲۶۷ هـ.ق. درگذشته باشد. و برخی فوت او را در سال ۲۸۰ هـ.ق. دانسته اند.
اباجعفر محمد بن عثمان بن سعید عمری
محمد بن عثمان دومین نائب خاص امام مهدی(عج)می باشد که پس ار درگذشت پدرش از طرف امام علیه السلام به عنوان نائب برگزیده شد. وی از منزلت خاصی در نزد شیعیان برخوردار بود.» حضرت مهدی (عج) پس از درگذشت عثمان بن سعید (پدر محمد بن عثمان) ضمن توقیعی به وی تسلیت گفت و پس از دعای خیر در حقش امر نیابت را به او واگذار کرد. در حدیثی از امام حسن عسکری علیه السلام آمده است:«العمری وابنه ثقتان... ؛ «عثمان بن سعید و پسرش محمد بن عثمان هر دو ثقه و مورد اعتماد هستند.»محمد بن سعید حدود ۴۰ سال عهده دار نیابت حضرت بودو سرانجام در سال ۳۰۴ یا ۳۰۵ هـ.ق. رحلت کرد. دو ماه قبل از رحلتش با اعلام حضرت مهدی (عج) زمان مرگ خود را یادآور شد. قبری برای خود حفر کردو روز موعود ازدنیا رفت.
ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی
...


کلمات دیگر: