[ویکی فقه] علایم غیرحتمی، با ظهور ارتباط استلزامی ندارند، زیرا ممکن است برخی از آنها اصلا واقع نشود ولی ظهور تحقق یابد. و احتمال دارد برخی از نشانه ها حادث شود ولی ظهور توام و همزمان با آنها شکل نگیرد، مثل گسترش فساد، ترک امر به معروف و نهی از منکر، ترویج ربا خواری، قطع رحم و ترک آموزش فرائض دینی که در این مقاله به این موارد پرداخته می شود.
علایم غیرحتمی، با ظهور ارتباط استلزامی ندارند، زیرا ممکن است برخی از آنها اصلا واقع نشود ولی ظهور تحقق یابد. و احتمال دارد برخی از نشانه ها حادث شود ولی ظهور توام و همزمان با آنها شکل نگیرد و بدین بیان که: این نشانه ها، بیانگر ظرف تحقق ظهور باشند، مانند اینکه گفته شود: نامه رسان هنگامی می آید که هوا صاف باشد. منظور این است که نامه رسان در زمان نامساعد بودن هوا نخواهد آمد، نه این که هر وقت هوا صاف بود او می آید.در باب علایم ظهور نیز مراد این است که حضرت مهدی (علیه السّلام) در غیر این اوضاع ظهور نخواهد فرمود، نه این که هر وقت این اوضاع پدیدار شد، حضرتش باید ظهور کند.از مباحث یاد شده بر می آید که فساد و... شرط ظهور نبوده بلکه نشانه های ظهور هستند.
گسترش فساد
از جمله علائم غیر حتمی ظهور، گسترش و فراگیر شدن فساد می باشد.همانگونه که ذکر شد فساد و... شرط ظهور مصلح کل نیستند تا با دامن زدن به آن، تحقق ظهور را شتاب بخشیم. فساد و اصلاح، دو نقطه مقابل و ضد یکدیگرند و ایجاد فساد، تناسبی با تحقق اصلاح و ظهور مصلح کل ندارد.به صراحت قرآن، یکی از اهداف آمدن انبیا و فرستادن کتاب های آسمانی، رساندن مردم به این سطح از رشد و فرهنگ و تعالی است که خود با اختیار، قسط و عدل را بر پادارند.بنابراین، مهمترین وظیفه ما در دوران غیبت، رسیدن خود و رساندن دیگران بدین فرهنگ است تا با آمادگی کامل، به پا دارنده عدل و دادگستر گیتی را پذیرا شویم. شناخت صحیح دین و امام زمان و اهداف او و هماهنگی با آن اهداف، از وظایف این دوران پرخطر است. از سوی دیگر آن چه که در روایات درباره تکلیف شیعیان در عصر غیبت و اقدامات برای نزدیکی ظهور آمده است بیانگر پرهیزگاری و تهذیب نفس در این عصر است.در روایت است که: هر کس دوست دارد از اصحاب حضرت باشد، باید منتظر باشد و در این حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار نماید، در حالی که منتظر است. با توجه به چنین روایاتی روشن است که از جمله چیزهایی که موجب فراهم آمدن زمینه های ظهور است پرهیزکاری و تقوا است نه فساد و تباهی.
ترک امر به معروف و نهی از منکر
یکی دیگر از علائمی که در روایات به آن اشاره و تاکید شده است، تعطیلی امر به معروف و نهی از منکر در جهان و خصوصاً در بین مسلمین می باشد.به جهت تاثیری که این دو فریضه مهم در اجتماع و فرد دارد و به عنوان علل سازنده و محرک مهم اجتماعی تلقی می شوند، در مکتب انسان ساز اسلام به آن زیاد تاکید شده است. ولی با کمتر تاملی می توان تعطیلی این فریضه را تصدیق کرد.متاسفانه امروزه کمتر کسی پیدا می شود که به تعطیلی معروف و زیر پا گذاشته شدن ارزش های الهی و ترویج منکرات، حساسیت نشان دهد و به وظیفه الهی خود عمل کند.
ترویج ربا خواری
...
علایم غیرحتمی، با ظهور ارتباط استلزامی ندارند، زیرا ممکن است برخی از آنها اصلا واقع نشود ولی ظهور تحقق یابد. و احتمال دارد برخی از نشانه ها حادث شود ولی ظهور توام و همزمان با آنها شکل نگیرد و بدین بیان که: این نشانه ها، بیانگر ظرف تحقق ظهور باشند، مانند اینکه گفته شود: نامه رسان هنگامی می آید که هوا صاف باشد. منظور این است که نامه رسان در زمان نامساعد بودن هوا نخواهد آمد، نه این که هر وقت هوا صاف بود او می آید.در باب علایم ظهور نیز مراد این است که حضرت مهدی (علیه السّلام) در غیر این اوضاع ظهور نخواهد فرمود، نه این که هر وقت این اوضاع پدیدار شد، حضرتش باید ظهور کند.از مباحث یاد شده بر می آید که فساد و... شرط ظهور نبوده بلکه نشانه های ظهور هستند.
گسترش فساد
از جمله علائم غیر حتمی ظهور، گسترش و فراگیر شدن فساد می باشد.همانگونه که ذکر شد فساد و... شرط ظهور مصلح کل نیستند تا با دامن زدن به آن، تحقق ظهور را شتاب بخشیم. فساد و اصلاح، دو نقطه مقابل و ضد یکدیگرند و ایجاد فساد، تناسبی با تحقق اصلاح و ظهور مصلح کل ندارد.به صراحت قرآن، یکی از اهداف آمدن انبیا و فرستادن کتاب های آسمانی، رساندن مردم به این سطح از رشد و فرهنگ و تعالی است که خود با اختیار، قسط و عدل را بر پادارند.بنابراین، مهمترین وظیفه ما در دوران غیبت، رسیدن خود و رساندن دیگران بدین فرهنگ است تا با آمادگی کامل، به پا دارنده عدل و دادگستر گیتی را پذیرا شویم. شناخت صحیح دین و امام زمان و اهداف او و هماهنگی با آن اهداف، از وظایف این دوران پرخطر است. از سوی دیگر آن چه که در روایات درباره تکلیف شیعیان در عصر غیبت و اقدامات برای نزدیکی ظهور آمده است بیانگر پرهیزگاری و تهذیب نفس در این عصر است.در روایت است که: هر کس دوست دارد از اصحاب حضرت باشد، باید منتظر باشد و در این حال به پرهیزکاری و اخلاق نیکو رفتار نماید، در حالی که منتظر است. با توجه به چنین روایاتی روشن است که از جمله چیزهایی که موجب فراهم آمدن زمینه های ظهور است پرهیزکاری و تقوا است نه فساد و تباهی.
ترک امر به معروف و نهی از منکر
یکی دیگر از علائمی که در روایات به آن اشاره و تاکید شده است، تعطیلی امر به معروف و نهی از منکر در جهان و خصوصاً در بین مسلمین می باشد.به جهت تاثیری که این دو فریضه مهم در اجتماع و فرد دارد و به عنوان علل سازنده و محرک مهم اجتماعی تلقی می شوند، در مکتب انسان ساز اسلام به آن زیاد تاکید شده است. ولی با کمتر تاملی می توان تعطیلی این فریضه را تصدیق کرد.متاسفانه امروزه کمتر کسی پیدا می شود که به تعطیلی معروف و زیر پا گذاشته شدن ارزش های الهی و ترویج منکرات، حساسیت نشان دهد و به وظیفه الهی خود عمل کند.
ترویج ربا خواری
...
wikifeqh: علایم_غیرحتمی_ظهور