طلحه بن عبیدالله

wikishia: اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و پسرعموی ابوبکر بن ابی قحافه خلیفه اول بود. او از اولین مسلمانان به شمار می رفت و در جنگ های صدر اسلام حضور داشت.
طلحه ابن عبیدالله از بستگان و یاران نزدیک پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) بود. قبل از بعثت پیامبر، از معدود کسانی بود که توانایی خواندن و نوشتن داشتند و از اولین کسانی بود که به پیامبر ایمان آوردند. در بسیاری از غزوات شرکت کرد. بنابر نقلی در جنگ احد نیز هنگامی که ورق برگشت و کفار به مسلمین حمله کردند، طلحه فداکاری و شجاعت بسیاری به خرج داد و از جمله ی کسانی بود که فرار نکردند و به دفاع از پیامبر پرداختند. در غزوه تبوک و حجةالوداع نیز همراه پیامبر بود. نقل می کنند پیامبر می فرموده است: هر کس می خواهد به مردی بنگرد که به عهد خود وفا کرده است به طلحه بنگرد. حصین می گوید: طلحه در جنگ احد چنان از پیامبر دفاع کرد که مجروح و زخمی شد. وی پس از وفات پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) به همکاری با خلفای نخستین روی آورد و در کشورگشایی های آنان حضور فعال داشت. او عضو شورای شش نفره ای بود که عمر برای تعیین خلیفه پس از خود ترتیب داده بود. در این شورا به همراه زبیر به امیرالمومنین علی (علیه السلام) رأی داد؛ ولی سرانجام عثمان به خلافت برگزیده شد.وی در ماجرای قتل عثمان بن عفان حضور داشت و از تحریک کنندگان به قتل خلیفه به شمار می رفت. پس از قتل وی با حضرت علی (علیه السّلام) بیعت کرد؛ اما پس از مدتی بیعت خود را شکست و به همراه زبیر و عایشه همسر پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و برخی امویان که به ناکثین شهرت یافتند، جنگ جمل را علیه امام علی (علیه السّلام) به راه انداخت و در این جنگ توسط مروان بن حکم (که در سپاه ناکثین حضور داشت) کشته شد.
شرح حال
ابومحمد طلحه بن عبیدالله بن عثمان بن عمرو بن کعب بن سعد بن تیم بن مرة بن کعب بن لؤی بن غالب قرشی تیمی از بنی تیم بن مره کمتر از ۱۰ سال قبل از بعثت به دنیا آمد. مادرش صعبه بنت حضرمی عهد پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) را درک کرد و بنابر گفتار برخی از خاندان طلحه، مسلمان از دنیا رفت. همسران وی حمنه بنت جحش (دختر عمه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و مادر محمد و عمران)، ام کلثوم دختر ابوبکر (که یعقوب، اسماعیل، زکریا و عایشه را به دنیا آورد)، سعدی بنت عوف (مادر عیسی و یحیی)، خوله بنت قعقاع بن معبد بن زرارة بن عدس تمیمی (مادر موسی)، ام حارث بنت قسامه از قبیله طی (مادر ام اسحاق)، ام ابان بنت عتبه بن ربیعه (مادر اسحاق) و زنی از تغلبیه (مادر صالح) بودند. همچنین صعبه و مریم نیز هرکدام از کنیزانی ام ولد بودند. وی توسط ابوبکر به سمت اسلام متمایل شد و اسلام آورد. بنابر نقلی دیگر طلحه در شام بود که راهبی خبر ظهور پیامبری به نام احمد فرزند عبدالمطلب را به او می دهد و وی پس از آمدن به مکه به همراه ابوبکر مسلمان می شود. طلحه به همراه ابوبکر غالبا بوسیله نوفل بن خویلد بن عدویه یا عثمان بن عبیدالله (برادر طلحه) شکنجه می شدند. نوفل (یا عثمان) این دو نفر را با یک طناب به هم می بست تا از نمازشان جلوگیری کند.
هجرت به مدینه
طلحه از جمله مهاجرانی است که قبل از هجرت رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) و به همراه برخی از خانواده پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) به مدینه مسافرت کرد و در خانه حبیب بن اساف از بنی حرث بن خزرج سکنی گزید. بنابر نقلی طلحه دو لباس سفید برای پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) و ابوبکر از شام آورد و آن دو نفر، لباس های سفید شامی را پوشیدند و وارد مدینه شدند. پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) در مکه بین طلحه و زبیر بن عوام یا سعید بن زید یا سعد بن ابی وقاص عقد اخوت بست و پس از مهاجرت به مدینه، پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) بین طلحه و کعب بن مالک یا ابوایوب انصاری یا ابی بن کعب در ماجرای عقد اخوت، پیمان برادری بست.
نقل حدیث
...