کلمه جو
صفحه اصلی

سوره مؤمنون

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سوره مؤمنون بیست و سومین سوره قرآن می باشد.
خداوند در یازده آیه اول این سوره، صفات مؤمنان از قبیل: خشوع در نماز ، اعراض از لغو، پرداخت زکات ، حفظ عفت و امانتداری را بیان می کند و سپس به خلقت انسان ، نعمت های خدا، دعوت انبیا و معاد می پردازد. به مناسبت ذکر اوصاف مؤمنان در این سوره و ذکر واژه «مؤمنون» در آیه نخست، نام سوره را «مؤمنون» نهاده اند. و به مناسبت کلمه آغازین سوره، به آن سوره «قد افلح» هم گفته می شود.
مضمون سوره مذکور
مضمون این سوره دعوت به ایمان به خدا و روز قیامت است و فرق های میان مؤمنان و کفار شمرده شده است. صفات پسندیده و فضایی که در مؤمنان و رذائل اخلاقی و اعمال زشتی که در کفار هست ذکر شده و به دنبالش مژده ها و بیم ها داده که بیم های آن متضمن ذکر عذاب آخرت و بلاهای دنیایی است. بلاهایی که امت های گذشته را به خاطر تکذیب دعوت حق از بین برد و منقرض ساخت. و از دوران نوح علیه السّلام گرفته از هر امتی نمونه ای ذکر کرده، تا به عیسی علیه السّلام رسیده است. گفته شده: سیاق آیات این سوره شهادت می دهد که این سوره مکی است
ویژگی های سوره مؤمنون
۱. دارای ۱۱۸ آیه به عدد کوفی، ۱۱۹ آیه به عدد قاریان دیگر، ۱۸۴۰ کلمه و ۴۸۰۲ حرف است.۲. در ترتیب نزول، هفتاد و چهارمین و در مصحف شریف بیست و سومین سوره است.۳. پس از سوره انبیا و پیش از سوره سجده در مکه و پیش از هجرت نازل شد.برخی تنها آیه ۴ را که درباره تشریع زکات است مدنی دانسته اند؛ ولی در پاسخ می توان گفت اصل تشریع زکات، در مکه بوده است؛ هرچند دستور جمع آوری و سایر احکام آن در مدینه قانونگذاری شد.۴. گفته اند دو آیه منسوخ دارد.۵. از نظر کمیت، از سور مئین و اندکی کمتر از نیم جزء قرآن است.
مطالب مهم سوره مؤمنون
...


کلمات دیگر: