کلمه جو
صفحه اصلی

سوره ماعون

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سوره ماعون، یکصد و هفتمین سوره قرآن کریم می باشد.
«ماعون» از ریشه «معن» به معنای مال و ثروت، لوازم ضرور زندگی یا زکات است. وجود واژه «ماعون» در آیه ۷ این سوره، علت نامگذاری سوره به «ماعون» شده است.
شأن نزول
این سوره تهدید کسانی است که خود را مسلمان معرفی کرده اند ولی متخلق به اخلاق منافقین هستند، از قبیل سهو از نماز، و ریا کردن در اعمال، و منع ماعون، که هیچ یک از این ها با ایمان به روز جزا سازگاری ندارد. در آخرین آیه این سوره از نمازگزاران سهل انگار و ریاکاری نکوهش شده است که از اطعام گرسنگان با ظرف های پر از غذا جلوگیری می کنند و این ها همه در ردیف تکذیب کنندگان دین به شمار آمده اند. گفته اند نزول سوره درباره ابوجهل و کفار قریش بوده است.
ویژگی های سوره
۱. هفت آیه به عدد کوفی و بصری، شش آیه به عدد حجازی و شامی، ۲۵ کلمه و ۱۱۴ حرف دارد.۲. در ترتیب نزول، سوره هفدهم و در مصحف شریف یکصد و هفتم است.۳. پس از سوره تکاثر و پیش از سوره کافرون نازل شد.۴. برخی به جز آیات ۴ تا ۷ این سوره را مکی و برخی دیگر این سوره را مدنی می دانند.۵. از نظر کمیت، از سوره های مفصل و از نوع قصار آن به شمار می آید.۶. نسخی در آن سوره واقع نشده است.
عناوین مرتبط
...


کلمات دیگر: