[ویکی فقه] سوره دخان سوره چهل و چهارم قرآن بوده و در جزء بیست وپنجم قرآن قرار دارد و مکی می باشد.
منظور از دخان، ماده گازی شکل و شبیه دود است که در پایان جهان و در آستانه قیامت، صفحه آسمان را می پوشاند. واژه «دخان» دو بار در قرآن به کار رفته است: در آیات ۱۱سوره فصلت : (ثم استوی الی السماء وهی دخان) و ۱۰ سوره دخان: (فارتقب یوم تاتی السماء بدخان مبین). مفسران درباره معنای «دخان» در آیه، نظریه های مختلفی ابراز کرده اند.
هدف سوره
غرض سوره این است که کسانی را که به کتاب خدا شک دارند از عذاب دنیا و عذاب آخرت انذار کند. و این غرض را در این سیاق بیان می کند که: قرآن کتابی است روشن که از ناحیه خدا نازل شده بر کسی که او به سوی مردم گسیل داشته، تا انذارشان کند. و به این منظور نازل کرده تا رحمتی از او به بندگانش باشد. و در بهترین شب نازل کرده،شب قدر که در آن شب هر امری بطور خلل ناپذیری تقدیر می شود.سپس می فرماید: مردم- یعنی کفار- در باره آن خود را به شک می اندازند، و با هوی و هوس خود بازی می کنند، و به زودی عذابی دردناک در دنیا از هر سو ایشان را احاطه می کند، آن گاه به سوی پروردگار خود برمی گردند، و خداوند بعد از فصل قضاء و محاسبه دقیق با عذابی جاودانه از ایشان انتقام می گیرد.آن گاه برای آنان مثالی در خصوص عذاب دنیوی می آورد و آن داستان حضرت موسی علیه السّلام است، که به سوی قوم فرعون و برای نجات بنی اسرائیل گسیل شد، و فرعونیان او را تکذیب کردند، و خداوند به همین جرم در دریا غرقشان کرد.و سپس برای عذاب دومشان که آن را انکار می کردند، یعنی بازگشت به خدا در روز فصل قضا (قیامت) چنین اقامه حجت می کند که: قیامت آمدنی است، چه بخواهند و چه نخواهند. و در آخر پاره ای از اخبار قیامت را و آنچه بر سر مجرمین می آید و آنچه از انواع عذاب به آنها می رسد، برشمرده، و نیز بخشی از ثواب هایی را که به متقین می رسد که عبارت است از حیات طیب و مقام کریم، بیان می کند.
ویژگی ها
۱. این سوره ۵۹ آیه به عدد کوفی، ۵۷ آیه به عدد بصری، ۵۶ آیه به عدد حجازی و شامی، ۳۴۶ کلمه و ۱۴۳۱ یا ۱۴۷۵ حرف دارد. ۲. در ترتیب نزول، شصت و چهارمین و در قرآن چهل و چهارمین سوره است و پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه در مکه نازل شد. ۳. از نظر کمیت از سوره های مثانی وکمتر از یک حزب قرآن است.۴. گفته اند یک آیه منسوخ دارد.۵. بیست و پنجمین سوره ای که با حروف مقطعه آغاز می شود، پنجمین سوره از سور حوامیم و نیز پنجمین سوره از سوره های دارای سوگند است.
مطالب مهم
...
منظور از دخان، ماده گازی شکل و شبیه دود است که در پایان جهان و در آستانه قیامت، صفحه آسمان را می پوشاند. واژه «دخان» دو بار در قرآن به کار رفته است: در آیات ۱۱سوره فصلت : (ثم استوی الی السماء وهی دخان) و ۱۰ سوره دخان: (فارتقب یوم تاتی السماء بدخان مبین). مفسران درباره معنای «دخان» در آیه، نظریه های مختلفی ابراز کرده اند.
هدف سوره
غرض سوره این است که کسانی را که به کتاب خدا شک دارند از عذاب دنیا و عذاب آخرت انذار کند. و این غرض را در این سیاق بیان می کند که: قرآن کتابی است روشن که از ناحیه خدا نازل شده بر کسی که او به سوی مردم گسیل داشته، تا انذارشان کند. و به این منظور نازل کرده تا رحمتی از او به بندگانش باشد. و در بهترین شب نازل کرده،شب قدر که در آن شب هر امری بطور خلل ناپذیری تقدیر می شود.سپس می فرماید: مردم- یعنی کفار- در باره آن خود را به شک می اندازند، و با هوی و هوس خود بازی می کنند، و به زودی عذابی دردناک در دنیا از هر سو ایشان را احاطه می کند، آن گاه به سوی پروردگار خود برمی گردند، و خداوند بعد از فصل قضاء و محاسبه دقیق با عذابی جاودانه از ایشان انتقام می گیرد.آن گاه برای آنان مثالی در خصوص عذاب دنیوی می آورد و آن داستان حضرت موسی علیه السّلام است، که به سوی قوم فرعون و برای نجات بنی اسرائیل گسیل شد، و فرعونیان او را تکذیب کردند، و خداوند به همین جرم در دریا غرقشان کرد.و سپس برای عذاب دومشان که آن را انکار می کردند، یعنی بازگشت به خدا در روز فصل قضا (قیامت) چنین اقامه حجت می کند که: قیامت آمدنی است، چه بخواهند و چه نخواهند. و در آخر پاره ای از اخبار قیامت را و آنچه بر سر مجرمین می آید و آنچه از انواع عذاب به آنها می رسد، برشمرده، و نیز بخشی از ثواب هایی را که به متقین می رسد که عبارت است از حیات طیب و مقام کریم، بیان می کند.
ویژگی ها
۱. این سوره ۵۹ آیه به عدد کوفی، ۵۷ آیه به عدد بصری، ۵۶ آیه به عدد حجازی و شامی، ۳۴۶ کلمه و ۱۴۳۱ یا ۱۴۷۵ حرف دارد. ۲. در ترتیب نزول، شصت و چهارمین و در قرآن چهل و چهارمین سوره است و پس از سوره زخرف و پیش از سوره جاثیه در مکه نازل شد. ۳. از نظر کمیت از سوره های مثانی وکمتر از یک حزب قرآن است.۴. گفته اند یک آیه منسوخ دارد.۵. بیست و پنجمین سوره ای که با حروف مقطعه آغاز می شود، پنجمین سوره از سور حوامیم و نیز پنجمین سوره از سوره های دارای سوگند است.
مطالب مهم
...
wikifeqh: سوره های مکی قرآن و پنجمین سوره از سوره های هفتگانه حوامیم. سوره را از آن رو دخان نامیده اند که آیه دهم آن، از عذابی به نام دخان(دود) برای کافران سخن گفته است. سوره دخان به ترتیب مُصحَف، چهل و چهارمین، و به ترتیب نزول شصت و چهارمین سوره قرآن است. این سوره ۵۹ آیه دارد و در آن مانند دیگر سوره های مکی به صورت عمده از عقاید دین چون توحید و معاد و حقانیت قرآن سخن گفته شده است.
این سوره را از آن رو دُخان (به معنای دود) نامیده اند که آیه دهم آن از عذابی به نام دخان برای کافران سخن گفته است.
سوره دخان جزو سوره های مکی و در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مُصحَف، چهل و چهارمین سوره است و در جزء ۲۵ قرآن جای دارد.
این سوره را از آن رو دُخان (به معنای دود) نامیده اند که آیه دهم آن از عذابی به نام دخان برای کافران سخن گفته است.
سوره دخان جزو سوره های مکی و در ترتیب نزول، شصت و چهارمین سوره ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مُصحَف، چهل و چهارمین سوره است و در جزء ۲۵ قرآن جای دارد.
wikishia: قرائت اهل کوفه پنجاه و نه آیه، بنابر قرائت اهل بصره پنجاه و هفت آیه، بنابر قرائت دیگر قراء پنجاه و شش آیه است. اختلاف آیات در چهار مورد است:
غرض سوره در یک کلمه خلاصه می شود، و آن این است که می خواهد کسانی را که به کتاب خدا شک دارند از عذاب دنیا و عذاب آخرت انذار کند. و این غرض را در این سیاق بیان می کند که: قرآن کتابی است روشن که از ناحیه خدا نازل شده بر کسی که او به سوی مردم گسیل داشته، تا انذارشان کند. و به این منظور نازل کرده تا رحمتی از او به بندگانش باشد. و در بهترین شب نازل کرده، شب قدر که در آن شب هر امری بطور خلل ناپذیری تقدیر می شود. چیزی که هست مردم- یعنی کفار- در باره آن خود را به شک می اندازند، و با هوی و هوس خود بازی می کنند، و به زودی عذابی دردناک در دنیا از هر سو ایشان را احاطه می کند، آن گاه به سوی پروردگار خود برمی گردند، و خداوند بعد از فصل قضاء و محاسبه دقیق با عذابی جاودانه از ایشان انتقام می گیرد.
آن گاه برای آنان مثالی در خصوص عذاب دنیوی می آورد و آن داستان موسی (ع) است، که به سوی قوم فرعون و برای نجات بنی اسرائیل گسیل شد، و فرعونیان او را تکذیب کردند، و خداوند به همین جرم در دریا غرقشان کرد.
و سپس برای عذاب دومشان که آن را انکار می کردند، یعنی بازگشت به خدا در روز فصل قضا (قیامت) چنین اقامه حجت می کند که: قیامت آمدنی است، چه بخواهند و چه نخواهند. و در آخر پاره ای از اخبار قیامت را و آنچه بر سر مجرمین می آید و آنچه از انواع عذاب به آنها می رسد، برشمرده، قسمتی هم از ثوابهایی را که به متقین می رسد که حاصل جمعش عبارت است از حیاتی طیب و مقامی کریم، بیان می کند
غرض سوره در یک کلمه خلاصه می شود، و آن این است که می خواهد کسانی را که به کتاب خدا شک دارند از عذاب دنیا و عذاب آخرت انذار کند. و این غرض را در این سیاق بیان می کند که: قرآن کتابی است روشن که از ناحیه خدا نازل شده بر کسی که او به سوی مردم گسیل داشته، تا انذارشان کند. و به این منظور نازل کرده تا رحمتی از او به بندگانش باشد. و در بهترین شب نازل کرده، شب قدر که در آن شب هر امری بطور خلل ناپذیری تقدیر می شود. چیزی که هست مردم- یعنی کفار- در باره آن خود را به شک می اندازند، و با هوی و هوس خود بازی می کنند، و به زودی عذابی دردناک در دنیا از هر سو ایشان را احاطه می کند، آن گاه به سوی پروردگار خود برمی گردند، و خداوند بعد از فصل قضاء و محاسبه دقیق با عذابی جاودانه از ایشان انتقام می گیرد.
آن گاه برای آنان مثالی در خصوص عذاب دنیوی می آورد و آن داستان موسی (ع) است، که به سوی قوم فرعون و برای نجات بنی اسرائیل گسیل شد، و فرعونیان او را تکذیب کردند، و خداوند به همین جرم در دریا غرقشان کرد.
و سپس برای عذاب دومشان که آن را انکار می کردند، یعنی بازگشت به خدا در روز فصل قضا (قیامت) چنین اقامه حجت می کند که: قیامت آمدنی است، چه بخواهند و چه نخواهند. و در آخر پاره ای از اخبار قیامت را و آنچه بر سر مجرمین می آید و آنچه از انواع عذاب به آنها می رسد، برشمرده، قسمتی هم از ثوابهایی را که به متقین می رسد که حاصل جمعش عبارت است از حیاتی طیب و مقامی کریم، بیان می کند
wikiahlb: سوره_دخان