کلمه جو
صفحه اصلی

عبدالحسین میرزا فرمانفرما

دانشنامه عمومی

عبدالحسین فرمانفرمائیان با نام قاجاری عبدالحسین میرزا فرمانفرما (۱۲۳۱، تبریز - ۱۳۱۸، تهران) شاهزادهٔ قاجار و نخست وزیر ایران در دوران سلطنت احمدشاه قاجار بود. خانواده های فیروز و فرمانفرمائیان منسوب به او هستند. فرمانفرما پس از روی کار آمدن دودمان پهلوی به تدریج ثروت و نفوذ سیاسی خود را از دست داد. ثروت پایدار او فرزندان تحصیل کرده ای بود که تحت نظارت او تربیت شدند و شهرت و نفوذ خاندان فرمانفرما را در دورهٔ سلطنت محمدرضا شاه پهلوی تجدید کردند.
از شاهزاده خانم عزت الدوله دختر مظفرالدین شاه و تاج الملوک (دختر عزت الدوله و امیرکبیر):
عبدالحسین میرزا در سال ۱۲۳۱ (مصادف با ۱۲۷۰ هجری قمری) در تبریز متولد شد. پدرش فیروز میرزا پسر شانزدهم عباس میرزا و مادرش حاجیه هُماخانم دخترعموی پدرش و دختر بهمن میرزا بهاءالدوله (پسر سی وهفتم فتحعلی شاه) بود. تحصیلات را در خانه و زیر نظر پدر و مادر آغاز کرد. سپس وارد دارالفنون شد و در رشتهٔ نظام به تحصیل پرداخت. در سال ۱۳۰۶ لقب «سالار لشکر» گرفت و به فرماندهی قشون آذربایجان منصوب شد. دو سال بعد لقب «فرمانفرما» دریافت کرد و والی کرمان و بلوچستان شد.
در زمان فترت میان دوره های سوم و چهارم مجلس شورای ملی فرمانفرما تشکیل کابینه داد و خود علاوه بر ریاست وزرای ایران، وزارت داخله را نیز بر عهده گرفت. این کابینه پس از یک ماه و نیم سقوط کرد و سپهسالار تنکابنی مأمور تشکیل کابینهٔ جدید شد.
در جریان نهضت مشروطیت خود را به آزادیخواهان نزدیک کرد و پس از صدور فرمان مشروطیت در کابینهٔ موقت سلطانعلی وزیرافخم به وزارت عدلیه منصوب شد و این سمت را در کابینهٔ علی اصغرخان اتابک حفظ کرد. او در کابینهٔ ناصرالملک و سعدالدوله عهده دار وزارت داخله بود و در کابینه های اول و دوم تنکابنی سمت وزارت عدلیه داشت. در کابینه های اول و دوم حسن مستوفی به وزارت جنگ رسید و در کابینهٔ عین الدوله وزیر داخله بود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عبدالحسین میرزا، یکی از حاکمان دربار قاجار در تبریز و ارومیه و خوی به حاکمیت پرداخت و در دوره ای به عراق تبعید و سپس به ایران برگشت و در سن هشتاد سالگی وفات کرد.
عبدالحسین میرزا، ملقب به فرمانفرما در سال ۱۲۷۴ه. ق (۱۲۳۶ه. ش) متولد شد. پدرش فیروز میرزا ملقب به نصرت الدوله شانزدهمین پسر عباس میرزای نایب السلطنه و عموی ناصر الدین شاه بود. مادرش شاهزاده حاجیه هما خانم دختر بهمن میرزا بهاء الدوله پسر فتحعلی شاه و کوچکترین فرزند خانواده بود.
فرمانفرمائیان، مهرماه، زندگی عبد الحسین فرمانفرماه، تهران، چاب اول، ۱۳۷۷، انتشارات توس، ج۱، ص۳۹.
تحصیلات عبدالحسین میرزا همانند دیگر شاهزادگان آن دوره نبود معمولا شاهزادگان بعد از فراگرفتن ادبیات فارسی و عربی و آداب دینی و تعلیم خط به تیراندازی و شکار مشغول می شدند، آنگاه در دربار حضور می یافتند. اما برای عبدالحسین میرزا معلم سرخانه آوردند، او ادبیات فارسی، عربی و آداب دینی را فرا گرفت، فارسی را خوب می دانست و در نوشتن، سبک خاصی داشت. مطلب را صریح، مؤثر و بدون زواید ادا می کرد. بعد او را به مدرسه نظام اتریشی که در تهران دایر بود فرستادند و در آنجا زبان فرانسه را یاد گرفت و بعد از مدتی مسؤول تعلیم سربازان و انتظامات جنگی شد.
فرمانفرمائیان، مهرماه، زندگی عبد الحسین فرمانفرماه، تهران، چاب اول، ۱۳۷۷، انتشارات توس، ج۱، ص۴۷- ۴۸.
عبدالحسین میرزا در تبریز به دستگاه مظفر الدین میرزا ولیعهد پیوست و در خدمت امیر نظام حسنعلی خان گروسی وارد شد و به ریاست قراسوران (ژاندارمری) آذربایجان منصوب گردید. در سال ۱۳۰۳ ه. ق فیروز میرزا فرمانفرما در تهران در گذشت، عبدالحسین میرزا برای تشریفات عزاداری از تبریز به تهران آمد و بعد از انجام مراسم با نامه ای که از طرف امیر نظام از تبریز برای او فرستاده شد، دوباره به تبریز بازگشت و به کار سابق خود مشغول شد. در همین ایام با دختر ولیعهد مظفر الدین میرزا نیز ازدواج کرد و از این پس در کسوت صندوق داری ولیعهد انجام وظیفه کرد.
اتحادیه، منصوره، عبدالحسین میرزا فرمان فرما، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۳، کاتب سیامک، ص۶۷
...


کلمات دیگر: