مترادف سجده : سر بر زمین مهر گذاشتن
برابر پارسی : سرنگون، فروتن، نگونی
سجده
مترادف سجده : سر بر زمین مهر گذاشتن
برابر پارسی : سرنگون، فروتن، نگونی
فارسی به انگلیسی
prostration
مترادف و متضاد
سر بر زمین (مهر) گذاشتن
فرهنگ فارسی
سوره سی و دوم از قر آن مجید مکیه دارای ۳٠ آیه .
پیشانی برزمین گذاشتن برای عبادت وفروتنی
( مصدر ) ۱ - نهادن نماز گزار و هفت عضو خود ( پیشانی کف دو دست دو سر زانو دو شست پا ) را بر زمین با شرایط مخصوص و خواندن ذکرهای لازم . ۲ - عمل مذکور را انجام دادن به عنوان تعظیم پادشاه یا امیر ۳ - ( اسم ) اجرای عمل فوق . یا سجده سهو. دو سجده است که در پایان نماز بجا آرند به خاطر جزوی از اجزای نماز که در جای خود ادا نشده و قضا گردیده یا برای گفتار از روی سهو یا سلام در غیر موضع آن یا شک بین چهار و پنج و گفته اند برای هر زیاده و نقصانی که نماز را باطل نسازد و آن چنانست که پس از نماز تکبیر گوید ( استحبابا ) سپس به سجده رود و آنگاه سر بردارد و دیگر بار بسجده رود و سپس نشیند و تشهد خفیف و سلام گوید .
نام سوره از قر آن است و آن سی آیه است . پس از لقمان و پیش از احزاب . و نیز سجده نام دیگر سوره چهل و یکمین سوره پس از موئ من و پیش از شوری است .
پیشانی برزمین گذاشتن برای عبادت وفروتنی
( مصدر ) ۱ - نهادن نماز گزار و هفت عضو خود ( پیشانی کف دو دست دو سر زانو دو شست پا ) را بر زمین با شرایط مخصوص و خواندن ذکرهای لازم . ۲ - عمل مذکور را انجام دادن به عنوان تعظیم پادشاه یا امیر ۳ - ( اسم ) اجرای عمل فوق . یا سجده سهو. دو سجده است که در پایان نماز بجا آرند به خاطر جزوی از اجزای نماز که در جای خود ادا نشده و قضا گردیده یا برای گفتار از روی سهو یا سلام در غیر موضع آن یا شک بین چهار و پنج و گفته اند برای هر زیاده و نقصانی که نماز را باطل نسازد و آن چنانست که پس از نماز تکبیر گوید ( استحبابا ) سپس به سجده رود و آنگاه سر بردارد و دیگر بار بسجده رود و سپس نشیند و تشهد خفیف و سلام گوید .
نام سوره از قر آن است و آن سی آیه است . پس از لقمان و پیش از احزاب . و نیز سجده نام دیگر سوره چهل و یکمین سوره پس از موئ من و پیش از شوری است .
فرهنگ معین
(سَ دَ یا دِ ) [ ع . سجدة ] (مص ل . ) پیشانی بر زمین نهادن هنگام نماز.
لغت نامه دهخدا
سجدة. [ س َ / س ِ دَ ] (ع مص ) سر بر زمین نهادن . (منتهی الارب ). پیشانی بر زمین نهادن . (مهذب الاسماء) :
سر از سجده برداری و این شراب
کشی یاد فرخنده رخ مهتری .
سر بر زمین بسجده نهاده ست بی رکوع
آن کو نه ز اوصیا بسوی انبیا شده ست .
از پی سجده ٔ رخ تو چنان
عابدان در نماز میغلطم .
بناف قبه ٔ عالم بصلب قائم کوه
به پشت راکع چرخ و بسجده ٔ مهتاب .
آنجا که دست ماست درو حلقه زآن ماست
وآنجا که پای اوست سر و سجده زآن ِ ماست .
گوش در آن نامه تحیت رسان
دیده در آن سجده تحیات خوان .
کز برای من بدش سجده ملک
وز پی من رفت بر هفتم فلک .
- سجده ٔسهو ؛ آن دو سجده است که در موارد ذیل باید بجای آورد:
اول آنکه نمازگزار در بین نماز سهواً حرف بزند.
دوم جائی که نباید در نماز سلام دهد.
سوم آنکه یک سجده را فراموش کند.
چهارم آنکه تشهد را فراموش کند.
پنجم آنکه در نماز چهار
رکعتی بعد از سجده ٔ دوم شک کند، بلکه احتیاطاً برای هر چیزی که در نماز اشتباهاً کم یا زیاد کند سجده ٔ سهو نمایند. و کیفیت سجده ٔ سهو چنانست که بعد از سلام نماز فوراً نیت سجده ٔ سهو کند و پیشانی رابه چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بگوید بسم اﷲ و باﷲ و صلی اﷲ علی محمد و آله ، و ذکرهایی بطریق دیگر روایت شده است . رجوع به رسائل عملیه و کتب فقها شود :
گر سهو شود بسجده راهم
در سجده ٔ سهو عذر خواهم .
- سجده ٔ شکر ؛ پیشانی بخاک نهادن شکر را. سجده کردن بشکر نعمتی که رسیده است :
بود عقد کابین او اینکه تو
کنی سجده ٔ شکر چون شاکری .
چون کسری این مثال بدین اشباع فرمود برزویه سجده ٔ شکر گذارد. (کلیله و دمنه ).
|| فروتنی نمودن . || راست ایستادن . و از لغات اضداد است . (منتهی الارب ).
سر از سجده برداری و این شراب
کشی یاد فرخنده رخ مهتری .
منوچهری .
سر بر زمین بسجده نهاده ست بی رکوع
آن کو نه ز اوصیا بسوی انبیا شده ست .
ناصرخسرو.
از پی سجده ٔ رخ تو چنان
عابدان در نماز میغلطم .
خاقانی .
بناف قبه ٔ عالم بصلب قائم کوه
به پشت راکع چرخ و بسجده ٔ مهتاب .
خاقانی .
آنجا که دست ماست درو حلقه زآن ماست
وآنجا که پای اوست سر و سجده زآن ِ ماست .
خاقانی .
گوش در آن نامه تحیت رسان
دیده در آن سجده تحیات خوان .
نظامی .
کز برای من بدش سجده ملک
وز پی من رفت بر هفتم فلک .
مولوی .
- سجده ٔسهو ؛ آن دو سجده است که در موارد ذیل باید بجای آورد:
اول آنکه نمازگزار در بین نماز سهواً حرف بزند.
دوم جائی که نباید در نماز سلام دهد.
سوم آنکه یک سجده را فراموش کند.
چهارم آنکه تشهد را فراموش کند.
پنجم آنکه در نماز چهار
رکعتی بعد از سجده ٔ دوم شک کند، بلکه احتیاطاً برای هر چیزی که در نماز اشتباهاً کم یا زیاد کند سجده ٔ سهو نمایند. و کیفیت سجده ٔ سهو چنانست که بعد از سلام نماز فوراً نیت سجده ٔ سهو کند و پیشانی رابه چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بگوید بسم اﷲ و باﷲ و صلی اﷲ علی محمد و آله ، و ذکرهایی بطریق دیگر روایت شده است . رجوع به رسائل عملیه و کتب فقها شود :
گر سهو شود بسجده راهم
در سجده ٔ سهو عذر خواهم .
نظامی .
- سجده ٔ شکر ؛ پیشانی بخاک نهادن شکر را. سجده کردن بشکر نعمتی که رسیده است :
بود عقد کابین او اینکه تو
کنی سجده ٔ شکر چون شاکری .
منوچهری .
چون کسری این مثال بدین اشباع فرمود برزویه سجده ٔ شکر گذارد. (کلیله و دمنه ).
|| فروتنی نمودن . || راست ایستادن . و از لغات اضداد است . (منتهی الارب ).
سجدة. [ س َ دَ ] (اِخ ) نام سوره ای از قرآن است و آن سی آیه است . پس از لقمان و پیش از احزاب . || و نیز سجده نام دیگر سوره ٔ «فصلت » چهل و یکمین سوره ، پس از مؤمن و پیش از شوری است .
( سجدة ) سجدة. [ س َ / س ِ دَ ] ( ع مص ) سر بر زمین نهادن. ( منتهی الارب ). پیشانی بر زمین نهادن. ( مهذب الاسماء ) :
سر از سجده برداری و این شراب
کشی یاد فرخنده رخ مهتری.
آن کو نه ز اوصیا بسوی انبیا شده ست.
عابدان در نماز میغلطم.
به پشت راکع چرخ و بسجده مهتاب.
وآنجا که پای اوست سر و سجده زآن ِ ماست.
دیده در آن سجده تحیات خوان.
وز پی من رفت بر هفتم فلک.
اول آنکه نمازگزار در بین نماز سهواً حرف بزند.
دوم جائی که نباید در نماز سلام دهد.
سوم آنکه یک سجده را فراموش کند.
چهارم آنکه تشهد را فراموش کند.
پنجم آنکه در نماز چهار
رکعتی بعد از سجده دوم شک کند، بلکه احتیاطاً برای هر چیزی که در نماز اشتباهاً کم یا زیاد کند سجده سهو نمایند. و کیفیت سجده سهو چنانست که بعد از سلام نماز فوراً نیت سجده سهو کند و پیشانی رابه چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بگوید بسم اﷲ و باﷲ و صلی اﷲ علی محمد و آله ، و ذکرهایی بطریق دیگر روایت شده است. رجوع به رسائل عملیه و کتب فقها شود :
گر سهو شود بسجده راهم
در سجده سهو عذر خواهم.
بود عقد کابین او اینکه تو
کنی سجده شکر چون شاکری.
|| فروتنی نمودن. || راست ایستادن. و از لغات اضداد است. ( منتهی الارب ).
سجدة. [ س َ دَ ] ( اِخ ) نام سوره ای از قرآن است و آن سی آیه است. پس از لقمان و پیش از احزاب. || و نیز سجده نام دیگر سوره «فصلت » چهل و یکمین سوره ، پس از مؤمن و پیش از شوری است.
سر از سجده برداری و این شراب
کشی یاد فرخنده رخ مهتری.
منوچهری.
سر بر زمین بسجده نهاده ست بی رکوع آن کو نه ز اوصیا بسوی انبیا شده ست.
ناصرخسرو.
از پی سجده رخ تو چنان عابدان در نماز میغلطم.
خاقانی.
بناف قبه عالم بصلب قائم کوه به پشت راکع چرخ و بسجده مهتاب.
خاقانی.
آنجا که دست ماست درو حلقه زآن ماست وآنجا که پای اوست سر و سجده زآن ِ ماست.
خاقانی.
گوش در آن نامه تحیت رسان دیده در آن سجده تحیات خوان.
نظامی.
کز برای من بدش سجده ملک وز پی من رفت بر هفتم فلک.
مولوی.
- سجده ٔسهو ؛ آن دو سجده است که در موارد ذیل باید بجای آورد:اول آنکه نمازگزار در بین نماز سهواً حرف بزند.
دوم جائی که نباید در نماز سلام دهد.
سوم آنکه یک سجده را فراموش کند.
چهارم آنکه تشهد را فراموش کند.
پنجم آنکه در نماز چهار
رکعتی بعد از سجده دوم شک کند، بلکه احتیاطاً برای هر چیزی که در نماز اشتباهاً کم یا زیاد کند سجده سهو نمایند. و کیفیت سجده سهو چنانست که بعد از سلام نماز فوراً نیت سجده سهو کند و پیشانی رابه چیزی که سجده بر آن صحیح است بگذارد و بگوید بسم اﷲ و باﷲ و صلی اﷲ علی محمد و آله ، و ذکرهایی بطریق دیگر روایت شده است. رجوع به رسائل عملیه و کتب فقها شود :
گر سهو شود بسجده راهم
در سجده سهو عذر خواهم.
نظامی.
- سجده شکر ؛ پیشانی بخاک نهادن شکر را. سجده کردن بشکر نعمتی که رسیده است : بود عقد کابین او اینکه تو
کنی سجده شکر چون شاکری.
منوچهری.
چون کسری این مثال بدین اشباع فرمود برزویه سجده شکر گذارد. ( کلیله و دمنه ).|| فروتنی نمودن. || راست ایستادن. و از لغات اضداد است. ( منتهی الارب ).
سجدة. [ س َ دَ ] ( اِخ ) نام سوره ای از قرآن است و آن سی آیه است. پس از لقمان و پیش از احزاب. || و نیز سجده نام دیگر سوره «فصلت » چهل و یکمین سوره ، پس از مؤمن و پیش از شوری است.
فرهنگ عمید
۱. از ارکان نماز که به صورت گذاشتن هفت عضو (پیشانی، کف دو دست، سر دو زانو، و شصت هر دوپا ) بر روی زمین و خواندن ذکر مخصوص به جا آورده می شود.
۲. (اسم مصدر ) پیشانی بر زمین گذاشتن برای عبادت یا اظهار فروتنی.
۳. (اسم ) سی ودومین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۳۰ آیه.
۲. (اسم مصدر ) پیشانی بر زمین گذاشتن برای عبادت یا اظهار فروتنی.
۳. (اسم ) سی ودومین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۳۰ آیه.
دانشنامه عمومی
سجده در واژه به معنی سر برزمین نهادن و پیشانی بر زمین نهادن است. و در اصطلاح نهایت تواضع نسبت به موجودی برتر و از عالی ترین شکل پرستش (خدا یا غیر خدا) است. در ادیان ابراهیمی، سجده منحصراً برای خداست.
قبل از اسلام بلکه در اعصار قدیم نیز برای خدا و هم برای پادشاهان، فراعنه و برای بتها و مظاهر طبیعت (مانند خورشید و ماه) وجود داشته است. در زمان سلیمان پیامبر مردم قوم سبا بر خورشید سجده می کردند. در ادیان ابراهیمی، سجده منحصراً برای خدا و برای پرستش اوست و سجده برای غیر او جایز نیست. قرآن سجده را از زمان آدم مرسوم می داند و اسلام حقیقت آن را مخصوص خدا دانسته و سجده برای غیر خدا را به واسطه اشتباه در مصداق حقیقی می داند.
در میان دین اسلام و همچنین ادیان الهی ابراهیمی سجده مخصوص خدا و برای پرستش اوست و سجده برای غیر او جایز نیست. در اسلام سجده عبادت محسوب شده و یکی از مهم ترین ارکان نماز(بعنوان مهم ترین عبادت) است.
قبل از اسلام بلکه در اعصار قدیم نیز برای خدا و هم برای پادشاهان، فراعنه و برای بتها و مظاهر طبیعت (مانند خورشید و ماه) وجود داشته است. در زمان سلیمان پیامبر مردم قوم سبا بر خورشید سجده می کردند. در ادیان ابراهیمی، سجده منحصراً برای خدا و برای پرستش اوست و سجده برای غیر او جایز نیست. قرآن سجده را از زمان آدم مرسوم می داند و اسلام حقیقت آن را مخصوص خدا دانسته و سجده برای غیر خدا را به واسطه اشتباه در مصداق حقیقی می داند.
در میان دین اسلام و همچنین ادیان الهی ابراهیمی سجده مخصوص خدا و برای پرستش اوست و سجده برای غیر او جایز نیست. در اسلام سجده عبادت محسوب شده و یکی از مهم ترین ارکان نماز(بعنوان مهم ترین عبادت) است.
wiki: خوردنی و پوشیدنی نیست. بنابراین تعریف، سجود در شرع، معنایی ویژه پیدا کرده است و نتیجه آن ثبوت حقیقت شرعی برای سجود خواهد بود.
بعضی علاوه بر پیشانی، نهادن سایر اعضای هفت گانه (کف دو دست، دو زانو و سر انگشتان بزرگ دو پا) را بر زمین در تحقق مسمای سجود لازم دانسته اند.
بعضی علاوه بر پیشانی، نهادن سایر اعضای هفت گانه (کف دو دست، دو زانو و سر انگشتان بزرگ دو پا) را بر زمین در تحقق مسمای سجود لازم دانسته اند.
wiki: سجده (اسلام)
دانشنامه اسلامی
[ویکی شیعه] سَجده، اصطلاحی برای عملی عبادی به معنای نهادن پیشانی بر زمین، نشانه خضوع فرد در مقابل خدا، که در فرهنگ اسلامی از برترین عبادات به شمار آمده است. مسلمانان در نمازهای روزانه خود واجب است در هر رکعت دو بار سجده کنند.
بنابر فقه شیعه در نماز تنها سجده بر زمین و روییدنی های آن را صحیح است؛ ولی اهل سنت سجده بر فرش و مانند آن را نیز جایز شمرده اند. در دیدگاه همه مسلمانان سجده برای غیر خدا حرام است.
سجده در لغت به معنای خضوع، خم شدن و سر فرود آوردن بوده و در اصطلاح شرعی عبارت است از نهادن پیشانی (همراه شش عضو دیگر از بدن) بر زمین.
بنابر فقه شیعه در نماز تنها سجده بر زمین و روییدنی های آن را صحیح است؛ ولی اهل سنت سجده بر فرش و مانند آن را نیز جایز شمرده اند. در دیدگاه همه مسلمانان سجده برای غیر خدا حرام است.
سجده در لغت به معنای خضوع، خم شدن و سر فرود آوردن بوده و در اصطلاح شرعی عبارت است از نهادن پیشانی (همراه شش عضو دیگر از بدن) بر زمین.
wikishia: شرع عبارتست از پیشانی به خاک نهادن به منظور تعظیم پروردگار.
سجده به قصد عبادت و پرستشِ مسجود، خاص خداوند است و به غیرخدا کفر است، اما به قصد تکریم و تعظیمِ صرف به غیرخدا نیز روا باشد؛ چنان که در قرآن در مورد حضرت آدم علیه السلام «وإذ قلنا للملائکة اسجدوا لآدم» و نیز در مورد حضرت یعقوب و حضرت یوسف علیهماالسلام فخرّوا له سجّداً آمده است.
سجده را نزد خداوند مکانتی عظیم و شأنی والا است و در شأن آن همین بس که خداوند خطاب به بنده اش می فرماید: «سجده کن و به من نزدیک آی». (سوره علق:19)
سجده بر دو قسم است: سجود اختیاری، چنان که در قرآن آمده: «فاسجدوا لله واعبدوا». (سوره نجم:62) و تکوینی و قهری و تسخیری: «ولله یسجد من فی السموات والارض طوعاً و کرهاً و ظلالهم بالغدوّ والآصال».(سوره رعد:15)
سجود از اجزاء واجبه نماز بوده و دو سجده در یک رکعت رکن است و حقیقت آن نهادن پیشانی است بر زمین به قصد تعظیم، در هر رکعت نماز، خواه واجب و خواه مستحب، دو سجده واجب است. اگر هر دو سجده در یک رکعت فوت شود موجب بطلان نماز، واگر یکی سهواً ترک شود، در صورتی که پیش از رکوع رکعت بعد به یادش آید در نماز تدارک کند و اگر پس از دخول در رکوع به یادش آید بعد از نماز آن را قضا کند و سپس دو سجده سهو انجام دهد.
سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ «معارف و معاریف»
سجده به قصد عبادت و پرستشِ مسجود، خاص خداوند است و به غیرخدا کفر است، اما به قصد تکریم و تعظیمِ صرف به غیرخدا نیز روا باشد؛ چنان که در قرآن در مورد حضرت آدم علیه السلام «وإذ قلنا للملائکة اسجدوا لآدم» و نیز در مورد حضرت یعقوب و حضرت یوسف علیهماالسلام فخرّوا له سجّداً آمده است.
سجده را نزد خداوند مکانتی عظیم و شأنی والا است و در شأن آن همین بس که خداوند خطاب به بنده اش می فرماید: «سجده کن و به من نزدیک آی». (سوره علق:19)
سجده بر دو قسم است: سجود اختیاری، چنان که در قرآن آمده: «فاسجدوا لله واعبدوا». (سوره نجم:62) و تکوینی و قهری و تسخیری: «ولله یسجد من فی السموات والارض طوعاً و کرهاً و ظلالهم بالغدوّ والآصال».(سوره رعد:15)
سجود از اجزاء واجبه نماز بوده و دو سجده در یک رکعت رکن است و حقیقت آن نهادن پیشانی است بر زمین به قصد تعظیم، در هر رکعت نماز، خواه واجب و خواه مستحب، دو سجده واجب است. اگر هر دو سجده در یک رکعت فوت شود موجب بطلان نماز، واگر یکی سهواً ترک شود، در صورتی که پیش از رکوع رکعت بعد به یادش آید در نماز تدارک کند و اگر پس از دخول در رکوع به یادش آید بعد از نماز آن را قضا کند و سپس دو سجده سهو انجام دهد.
سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ «معارف و معاریف»
wikiahlb: احکام آن به تفصیل در باب صلات سخن گفته اند.
در هر رکعت از نمازهای واجب و مستحب، دو سجده واجب است و ترک یا زیاد کردن عمدی یکى از آن دو موجب بطلان نماز مى شود؛ لیکن ترک یا افزایش سهوی یکى از دو سجده بنابر قول مشهور، نماز را باطل نمى کند و در صورت ترک سهوى، چنانچه پیش از ورود به رکن بعدى (رکوع) متذکر شود، باید برگردد و آن را به جا آورد، و در صورت متذکر نشدن، واجب است پس از سلام نماز قضاى آن را به جا آورد.
نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۲۷-۱۳۰.
...
در هر رکعت از نمازهای واجب و مستحب، دو سجده واجب است و ترک یا زیاد کردن عمدی یکى از آن دو موجب بطلان نماز مى شود؛ لیکن ترک یا افزایش سهوی یکى از دو سجده بنابر قول مشهور، نماز را باطل نمى کند و در صورت ترک سهوى، چنانچه پیش از ورود به رکن بعدى (رکوع) متذکر شود، باید برگردد و آن را به جا آورد، و در صورت متذکر نشدن، واجب است پس از سلام نماز قضاى آن را به جا آورد.
نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۰، ص۱۲۷-۱۳۰.
...
wikifeqh: سجده_(فقه)
پیشنهاد کاربران
احترام، فروتنی، عبادت
خاک افتایی، به خاک افتادن ( سجده کردن )
خاک پیش
همبستگی. یکدست
یکدست. همبستگی.
متاسفانه هیچ کدام از معانی ارائه شده علی رقم درست بودن کامل و گویا نیست چرا که پاسخ این پرسش ها را نمیدهد که : کوه و درخت و آب و خورشید و هرآنچه در آسمانها و زمین هست چگونه به خالق سجده میکنند / در خواب دید خورشید و ماه . . . بر او سجده میکنند چه دیده بود ؟
بزودی پاسخ را خلاصه کرده و ارسال میکنم
بزودی پاسخ را خلاصه کرده و ارسال میکنم
پیشانی بر زمین نهادن تنها نماد و علامت سجده است
سجده : تابع هستی شدن است
کسی که سجده میکند باید خود را در چرخه هستی کامل و تمام قرار دهد تا یکپارچه شود با هستی تا ذوب در خلقت شود خودش نیست شود مثل قطره در دریا / اگر سجده شد ( روییدن در خلقت ) و غرق در خلقت انگاه خالق را به دل می بیند و نماد ان جبین بر زمین نهادن است .
سجده : تابع هستی شدن است
کسی که سجده میکند باید خود را در چرخه هستی کامل و تمام قرار دهد تا یکپارچه شود با هستی تا ذوب در خلقت شود خودش نیست شود مثل قطره در دریا / اگر سجده شد ( روییدن در خلقت ) و غرق در خلقت انگاه خالق را به دل می بیند و نماد ان جبین بر زمین نهادن است .
Prostration : سجده
Reverential or submissive posture
The processional cross is veiled in black, the liturgical colour associated with Good Friday
Prostration is the placement of the body in a reverentially or submissively prone position as a gesture. Typically prostration is distinguished from the lesser acts of bowing or kneeling by involving a part of the body above the knee touching the ground, especially the hands.
Major world religions employ prostration as an act of submissiveness or worship to a supreme being or other worshiped entity ( i. e. God ) , as in the metanoia in Christian prayer used in the Oriental Orthodox Churches and the sajdah of the Islamic prayer, salat. In various cultures and traditions, prostrations are similarly used to show respect to rulers, civil authorities and social elders or superiors, as in the Chinese kowtow or Ancient Greek proskynesis. The act has often traditionally been an important part of religious, civil and traditional rituals and ceremonies, and remains in use in many cultures
سجده در واژه به معنی سر برزمین نهادن و پیشانی بر زمین نهادن و در عمل حرکتی برای قرار دادن بدن در ژست دمرو برای نشان دادن احترام یا مطیع بودن است.
در میان دین اسلام سجده مخصوص خدا و برای پرستش اوست و سجده برای غیر او جایز نیست. در اسلام سجده عبادت محسوب شده و یکی از ارکان نماز میباشد.
قرآن سجده را از زمان آدم مرسوم می داند و اسلام حقیقت آن را مخصوص خدا دانسته و سجده برای غیر خدا را به واسطه اشتباه در مصداق حقیقی می داند.
Reverential or submissive posture
The processional cross is veiled in black, the liturgical colour associated with Good Friday
Prostration is the placement of the body in a reverentially or submissively prone position as a gesture. Typically prostration is distinguished from the lesser acts of bowing or kneeling by involving a part of the body above the knee touching the ground, especially the hands.
Major world religions employ prostration as an act of submissiveness or worship to a supreme being or other worshiped entity ( i. e. God ) , as in the metanoia in Christian prayer used in the Oriental Orthodox Churches and the sajdah of the Islamic prayer, salat. In various cultures and traditions, prostrations are similarly used to show respect to rulers, civil authorities and social elders or superiors, as in the Chinese kowtow or Ancient Greek proskynesis. The act has often traditionally been an important part of religious, civil and traditional rituals and ceremonies, and remains in use in many cultures
سجده در واژه به معنی سر برزمین نهادن و پیشانی بر زمین نهادن و در عمل حرکتی برای قرار دادن بدن در ژست دمرو برای نشان دادن احترام یا مطیع بودن است.
در میان دین اسلام سجده مخصوص خدا و برای پرستش اوست و سجده برای غیر او جایز نیست. در اسلام سجده عبادت محسوب شده و یکی از ارکان نماز میباشد.
قرآن سجده را از زمان آدم مرسوم می داند و اسلام حقیقت آن را مخصوص خدا دانسته و سجده برای غیر خدا را به واسطه اشتباه در مصداق حقیقی می داند.
سجده ( جبین سایی ) بالاترین مرحله انقیاد و تسلیم در برابر خداوند است و رکوع ( کرنش ) و قیام ( ایستادن ) مراحل پایین تری هستند. خداوند متعال تمامی آسمانیان و زمینیان و بسیاری از مردمان را به فوض جبین سایی درگاه ربوبی خود مفتخر فرموده و فقط کثیری از آنان را که عباد الشیطان گشته اند سزاوار اهانت شمرده و از فیض سجده بر وجه ذو الجلال خود محروم فرموده است.
🔸 أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ یَسۡجُدُ لَهُۥ مَن فِی ٱلسَّمَـٰوَ ٰتِ وَمَن فِی ٱلۡأَرۡضِ وَٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ وَٱلنُّجُومُ وَٱلۡجِبَالُ وَٱلشَّجَرُ وَٱلدَّوَاۤبُّ وَکَثِیرࣱ مِّنَ ٱلنَّاسِۖ وَکَثِیرٌ حَقَّ عَلَیۡهِ ٱلۡعَذَابُۗ وَمَن یُهِنِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن مُّکۡرِمٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ یَفۡعَلُ مَا یَشَاۤءُ ۩ ( حج ۱۸ )
🔸 أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ یَسۡجُدُ لَهُۥ مَن فِی ٱلسَّمَـٰوَ ٰتِ وَمَن فِی ٱلۡأَرۡضِ وَٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ وَٱلنُّجُومُ وَٱلۡجِبَالُ وَٱلشَّجَرُ وَٱلدَّوَاۤبُّ وَکَثِیرࣱ مِّنَ ٱلنَّاسِۖ وَکَثِیرٌ حَقَّ عَلَیۡهِ ٱلۡعَذَابُۗ وَمَن یُهِنِ ٱللَّهُ فَمَا لَهُۥ مِن مُّکۡرِمٍۚ إِنَّ ٱللَّهَ یَفۡعَلُ مَا یَشَاۤءُ ۩ ( حج ۱۸ )
کلمات دیگر: