امام جمعه

امام جمعه در دین اسلام شخصی است که امامت نماز جمعه را به عهده دارد. نماز جمعه بر دو نوع برگزار می شود:
نماز جمعه ای که اهل سنت برگزار می کنند. این نماز جمعه در هر شهر می تواند در هر مسجدی برگزار شود. هر شخص مورد تأیید یک مسجد می تواند امام جمعه آن مسجد شود.
نوع دیگر نماز جمعه شیعیان است که می بایست طبق احکام شیعی فقط یک نماز جمعه در هر شهر برگزار شود.
امام جمعه علاوه بر مسائل و احکام دینی باید تسلط بر احکام سیاسی و اجتماعی وقت جامعه داشته باشد، چرا که باید در نماز جمعه دو خطبه بخواند که یکی دربارهٔ مسائل اجتماعی و دیگری در مورد مسائل روز و سیاسی جامعه است.
امامت جمعه در جهان شیعه و ایران سابقه دور و زیادی دارد و بعضی از علما و مراجع که آن را از نظر فقهی واجب می دانستند بطور غیررسمی به عنوان امام جمعه به اقامه آن می پرداختند. اما امامت رسمی آن از ناحیه حکومتهای وقت بوده است که نمونه بارز آن در بعد از انقلاب است که افرادی به عنوان امام جمعه در شهرها متولی این امرند.
در دوره قاجار هنگامی که فتحعلی شاه مسجد شاه را در تهران بنا کرد، تصمیم گرفت میرسیدمهدی خاتون آبادی امام جماعت اصفهان را برای امامت جمعه در مسجد شاه، به تهران بیاورد وی دارای مقام علمی والایی بود و پس از بازگشت از زیارت خانه خدا در سن ۶۳ سالگی درگذشت و از تمام ولایات ایران علماء و بزرگان برای تشییع وی به تهران آمدند. میرزا ابوالقاسم تهرانی فرزند ارشد میرمحمدحسین «سلطان العلماء» هم به تهران آمد. (میرمحمدحسین برادر میرسیدمهدی اهل علم و شخص اول اصفهان بود و تا هنگام مرگ در آن شهر زندگی می کرد) چون میرسیدمهدی امام جمعه تهران دارای فرزند پسر نبود، برحسب امر فتحعلی شاه، میرزا ابوالقاسم در تهران توقف کرد و بعد از رحلت عمو به مقام امامت جمعه تهران رسید، میرزا ابوالقاسم که سال ها بعد با امیرکبیر نیز معاصر بوده است. پس از وی منصب امامت جمعه به فرزندش میرزا زین العابدین تهرانی رسید که به عضویت لژ فراماسونی درآمد و بعد از او نیز فرزندش سید ابوالقاسم دوم امام جمعه شد که در جریان مشروطیت برکنار شد و برای مدتی برادرش عهده دار سمت امامت جمعه بود. در عهد پهلوی دوم در سال ۱۳۲۴ فرزند سید ابوالقاسم، سید حسن امامی به فرمان محمدرضا شاه امام جمعه تهران شد.سلسله امام جمعه یا امامی توسط شاه و فرمان او به امامت جمعه انتخاب می شدند این روحانیون توسط مردم آخوند درباری خوانده می شدند و تحت فرمان و مطیع اوامر شاه بودند و سیاست را در دین و حکومت دخالت نداده و منتقد دولت نبودند و در کنار مردم قرار نداشتند و به طبع این نوع روحانیون از اموال و ثروت زیادی برخوردار بودند.

[ویکی فقه] امام جمعه به فرد منصوب شده جهت اقامه نماز جمعه گفته می شود. این عنوان در باب صلات آمده است.
منصب امامت جمعه در زمان حضور امام معصوم علیه السّلام برای ایشان و یا نایب منصوب از جانب ایشان است.
← جواز اقامه در عصر غیبت
تمامی صفات معتبر در امام جماعت مانند عقل، ایمان، عدالت، حلال زادگی و مرد بودن در امام جمعه نیز شرط می باشد.
← شرط مرد بودن در امامت جمعه
۱. ↑ نجفی جواهری، محمدحسن، جواهر الکلام، ج۱۱، ص۱۵۱-۱۹۳.
...