[ویکی فقه] ایمان اکثریت (قرآن). اکثریت مردم به خدا ایمان نمی آورند. و اگر هم ایمان بیاورند ایمانشان آمیخته به شرک است.
بیش تر مردم دارای ایمانی آمیخته به شرک است.ومآ اکثر الناس ولو حرصت بمؤمنین(و بیشتر مردم، هر چند اصرار داشته باشی، ایمان نمی آورند!) وما یؤمن اکثرهم بالله الا وهم مشرکون.(و بیشتر آنها که مدعی ایمان به خدا هستند، مشرکند!) این آیات، خاتمه سوره یوسف است، و در آن این معنا را خاطرنشان می سازد که ایمان کامل که همان توحید خالص باشد مقام عزیز، و فضیلت کمیابی است که جز تعداد اندکی از مردم به آن نمی رسند، و اما اکثر مردم ایمان آور نیستند، هر چند که تو (رسول خدا) به ایمان ایشان حریص باشی و همه طاقت و توان خود را صرف کنی. و آن اقلیتی هم که ایمان می آورند، ایمانشان آمیخته به شرک است، پس برای ایمان محض و توحید خالص باقی نمی ماند مگر تعداد اندکی از مردم. و این توحید خالص همان راهی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم و همچنین پیروانش با بصیرت بدان دعوت می کردند، و خدا هم ناصر او و نجات دهنده مؤمنین پیرو او از مهالک است، و از مهالکی که توحید و ایمانشان را تهدید می کند و از عذاب استیصال و ریشه کنی که (وعده داده بود) بزودی گریبانگیر مشرکین شده مستاصل و منقرضشان می کند، نجاتشان می دهد هم چنان که سنت خدا درباره انبیای گذشته اش هم بطوری که از داستانهایش برمی آید چنین بوده است. و در داستانهای ایشان عبرت، بیان حقیقت، و هدایت و رحمت است برای مؤمنین.
منظور از شرک در آیه
مراد از این شرک آن شرک جلی (آشکار) بت پرستان نیست زیرا هیچ مومنی اهل پرستش بت نیست و بر آن سجده نمی کند؛ بلکه منظور شرک خفی (پنهان) است که امام هادی علیه السّلام در توصیف آن فرمود: الاشراک فی الناس اخفی من دبیب النمل علی المسح الاسود فی اللیلة المظلمة ؛ نفوذ شرک در ضمیر مردم، پنهان تر از آنست که مورچه سیاهی در شب تیره و تار بر روی گلیم سیاهی راه برود. وقتی انسان در آن شرائط متوجه راه رفتن مورچه نشود قطعا از این شرکی که پنهان تر از آنست آگاه نخواهد شد. پس معنای آیه این است: اکثر مردمی که به خدا ایمان می آورند ایمانشان آمیخته به شرک است و از ایمان خالص بی بهره اند.
معنای شرک
لسان العرب در معنی «شرک» می گوید: «الشرک ان یجعل لله شریکا فی ربوبیته» و به این ترتیب شرک را به معنی شریک قرار دادن برای خدا در حاکمیت و ربوبیت تفسیر کرده است. به عبارت دیگر شرک آن است که انسان در اداره امور عالم به منشا اثری غیر از خداوند متعال عقیده پیدا کند و او را شریک خدا قرار دهد.
اطاعت از شیطان
...
بیش تر مردم دارای ایمانی آمیخته به شرک است.ومآ اکثر الناس ولو حرصت بمؤمنین(و بیشتر مردم، هر چند اصرار داشته باشی، ایمان نمی آورند!) وما یؤمن اکثرهم بالله الا وهم مشرکون.(و بیشتر آنها که مدعی ایمان به خدا هستند، مشرکند!) این آیات، خاتمه سوره یوسف است، و در آن این معنا را خاطرنشان می سازد که ایمان کامل که همان توحید خالص باشد مقام عزیز، و فضیلت کمیابی است که جز تعداد اندکی از مردم به آن نمی رسند، و اما اکثر مردم ایمان آور نیستند، هر چند که تو (رسول خدا) به ایمان ایشان حریص باشی و همه طاقت و توان خود را صرف کنی. و آن اقلیتی هم که ایمان می آورند، ایمانشان آمیخته به شرک است، پس برای ایمان محض و توحید خالص باقی نمی ماند مگر تعداد اندکی از مردم. و این توحید خالص همان راهی است که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلّم و همچنین پیروانش با بصیرت بدان دعوت می کردند، و خدا هم ناصر او و نجات دهنده مؤمنین پیرو او از مهالک است، و از مهالکی که توحید و ایمانشان را تهدید می کند و از عذاب استیصال و ریشه کنی که (وعده داده بود) بزودی گریبانگیر مشرکین شده مستاصل و منقرضشان می کند، نجاتشان می دهد هم چنان که سنت خدا درباره انبیای گذشته اش هم بطوری که از داستانهایش برمی آید چنین بوده است. و در داستانهای ایشان عبرت، بیان حقیقت، و هدایت و رحمت است برای مؤمنین.
منظور از شرک در آیه
مراد از این شرک آن شرک جلی (آشکار) بت پرستان نیست زیرا هیچ مومنی اهل پرستش بت نیست و بر آن سجده نمی کند؛ بلکه منظور شرک خفی (پنهان) است که امام هادی علیه السّلام در توصیف آن فرمود: الاشراک فی الناس اخفی من دبیب النمل علی المسح الاسود فی اللیلة المظلمة ؛ نفوذ شرک در ضمیر مردم، پنهان تر از آنست که مورچه سیاهی در شب تیره و تار بر روی گلیم سیاهی راه برود. وقتی انسان در آن شرائط متوجه راه رفتن مورچه نشود قطعا از این شرکی که پنهان تر از آنست آگاه نخواهد شد. پس معنای آیه این است: اکثر مردمی که به خدا ایمان می آورند ایمانشان آمیخته به شرک است و از ایمان خالص بی بهره اند.
معنای شرک
لسان العرب در معنی «شرک» می گوید: «الشرک ان یجعل لله شریکا فی ربوبیته» و به این ترتیب شرک را به معنی شریک قرار دادن برای خدا در حاکمیت و ربوبیت تفسیر کرده است. به عبارت دیگر شرک آن است که انسان در اداره امور عالم به منشا اثری غیر از خداوند متعال عقیده پیدا کند و او را شریک خدا قرار دهد.
اطاعت از شیطان
...
wikifeqh: ایمان_اکثریت_(قرآن)