کلمه جو
صفحه اصلی

فاشیسم

فارسی به انگلیسی

fascism

فرهنگ فارسی

ملی‌گرایی افراطی و خشن با حمایت تودۀ مردم که متکی بر نقش عالی رهبر و قدرت حکومت و ارتش است


نهضت دیکتاتوری که در ایتالیا تحت رهبری موسولینی در ۱۹۲۲ م . نشات و تا ۱۹۴۵ م . دوام یافت توضیح بعدا این کلمه بعنوان لغتی جهت دیکتاتوری بکار رفته .

فرهنگ معین

[ فر. ] (اِ. )۱ - نام نظام سیاسی اقتصادی ایتالیا که در عهد موسولینی پی ریزی ش د و از ۱۹۲۲ تا شکست ایتالیا در جنگ جهانی دوم قدرت را در دست داشتند. نام آن از یکی از نشان های ر وم قدیم به نام فاسکس گرفته شده است . ۲ - نام عمومی برای هر رژیمی ک ه اساس آن بر

[ فر. ] (اِ.)1 - نام نظام سیاسی اقتصادی ایتالیا که در عهد موسولینی پی ریزی ش د و از 1922 تا شکست ایتالیا در جنگ جهانی دوم قدرت را در دست داشتند. نام آن از یکی از نشان های ر وم قدیم به نام فاسکس گرفته شده است . 2 - نام عمومی برای هر رژیمی ک ه اساس آن بر دیکتاتوری ، ترور، تعصبات نژادی ، سانسور، اختناق و... استوار باشد.


لغت نامه دهخدا

فاشیسم. ( فرانسوی ، اِ ) هر برنامه ای که بمنظور برپاکردن تمرکز حکومت ملی مطلقه ، با سیاست و روش خشک و خشن ملی باشد، و برای عملی کردن آن رژیم در زمینه های صنعتی ، کارخانه ای ، تجاری و مالی همراه با زور و تعدی نسبت به مخالفان طرح ریزی شود و به اجرا درآید. ( از وبستر ). || ( اِخ ) اصول ضداشتراکی حزب فاشیستهای ایتالیا که بوسیله موسولینی در سال 1919 م. تأسیس شد. رجوع به فاشیست شود.

فرهنگ عمید

نظریه یا نهضتی که خواهان برتری نژادی، حکومت استبدادی، اعمال زور و خشونت، و برخورد شدید با مخالفان است.

دانشنامه عمومی

فاشیسم، از لحاظ نظری محصول توسعه نظری نژادباوری و امپریالیسم اروپایی بود، و از نظر اجتماعی محصول بحران های اقتصادی و اجتماعی پس از جنگ جهانی اول است


این عنوان به معنای خاص نام جنبشی است که در ۱۹۳۲ به رهبری موسولینی رهبر ایتالیا به راه افتاد و به قدرت رسید و کلمه فاشیسم از کلمه ایتالیای فاشیسمو گرفته شده است و فاشیسمو از کلمه لاتینی فاشس گرفته شده است که در زبان لاتینی به تبری میگویند که به دسته ای ان میله های می بستند و به نزد فرمانروایان روم به عنوان نماد قدرت پنداشته میشد. موسولینی این علامت را به عنوان نماد حزب فاشیست ایتالیا برگزید. فاشیسم یک نهضت سیاسی در جهان سیاست مطرح است و هدف این نهضت برقراری رژیم دیکتاتوری وضد پارلمانی است که اساس ان برپایه گذاری یک دولت و ناسیونالسیم افراطی و دشمنی اشکار با دموکراسی ، لیبرالیسم و کمونیسم قراردارد . این نهضت و ایدلوژی ان برخاسته از کشور ایتالیا است و اما در بسیاری از کشورها هواداران فاشیسم موجود هستند. هدف فاشیسم برقراری دولت قدرتمندی است که دران فقط یک حزب و ان هم حزب فاشیست باید انحصار قدرت را در دست داشته باشد و یک رهبر با ویژگیهای فرمندانه و با قدرت دیکتاتورانه بران حکومت کند. وجه مشترک همه ی جنبشهای فاشیست ،پرستش زور وقدرت و بزرگداشت جنگ و دستیابی به قدرت است و با یونیفورم ها ، سلامها و رژه ها به احزاب خود رنگ نظامی میدهند. فاشیسم در ایتالیا پیش از اینکه به دست موسولینی سروصورت یابد ،جنبش سیاسی فعالی بود وموسولینی اصول اساسی جنبش فاشیستی را در جلد چهاردهم دانشنامه ای ایتالیا به ۱۹۳۲ به رشته تحریر دراورده است و او این اصول را در دو قسمت بیان کرده است ، یکی انچه فاشیسم با ان دشمن است و انچه فاشیسم هوادار ان است مانند ذیل: الف: فاشیسم نه به امکان صلح پایدار باور دارد و نه به سودمندی ان . صلح خیالی زیانمندی است . ب:فاشیسم با مارکسیم و دیگر اشکال اندیشه ای سوسیالیستی مخالف است . پ:موسولینی مینویسد که دولت فاشیست حکومت قدرت و خواست قدرت مجسم است و سنت رومی در اینجا آرمان قدرت در حال عمل است و از نظر فاشیسم رشد امپراتوری نمودار،زنده بودن و خلاف ان نشانه ای زوال یافتن است . خصوصیات یگانگی فاشیست ها عبارتند از استقرار یک دولت فراگیر، پیروی زندگی توده ها از دولت ، به کاربرد ترور، و انحصار قدرت و رسانه های همگانی میباشد . بعضی ها عنوان فاشیسم ایتالیا را برای اندیشه های ناسیونال سوسیالیست ها المان «نازی ها » هم بکار میبرند و به این عقیده اند که فاشیسم و نازیسم از یک خانواده اند اما باید گفت که این دو از هم متفاوت اند وبکاربرد اصطلاح فاشیسم برای نازیسم هتیلری یک اشتباه میباشد زیرا نازیسم دارای عنصر بسیار قوی داروینسم اجتماعی در ترکیب خویش بود ولی فاشیسم این گونه نیست و دوم اینکه فاشیست های ایتالیا هوادار امپریالیسم بودند ومی خواستند که امپراتوری روم را زنده کنند اما نازیها خواهان یک نظم نوین براساس نژاد باوری بودند و همچنان فاشیسم سنت پرست وبراساس بزرگداشت دولت است ولی خوی نازیسم بر سنت ستیزی و بزرگداشت از مردم است . بطورکلی فاشیسم در مورد ملت میگوید که « کل است واحد که دولت مظهر اراده ی مطلق انست و هرنوع شکاف درقدرت مطلق دولت نشانه ای پاشیدگی پیکرملی است .»فاشیسم تقسیم ملت به طبقات و کشاکش طبقه ای را انکار می کند و تضاد اصلی را میان ملتها برسر گسترش حوزه ای اقتدار و تسلط خود می شناسد و از این جهت مبلغ سیاست خارجی تجاوزگر است . فاشیسم ایین جداگری نژادی ، قهرمان پرستی ، تبلیغ روح جنگجویی و ارتش سالاری است . فاشیسم از لحاظ نظری محصول توسعه ای نظری نژاد باوری و امپریالیسم اروپایی بود و از نظر اجتماعی محصول بحرانهای اقتصادی و اجتماعی پس از جنگ جهانی اول . اما در قاره های دیگر دولت های بوجود امدند که از ایده لوژی فاشیسم الهام گرفته بودند مانند پرونیسم در آرجنتاین ولی پرونیسم ارجنتاینی با فاشیسم تفاوت های در سیاست خارجی و داخلی داشت مثلا رژیم پرونیسم ارجنتاین سیاست خارجی تجاوزگرانه را تعقیب نمیکردو در داخل به بهتر زیستن مردم توجه داشت . بعد از شکست فاشیسم در جنگ جهانی دوم این نظریه بکلی از اعتبار افتاد ولی بعد از جنگ احزاب نوفاشیست در اروپا به وجود امدند مانند حزب نوفاشیست ایتالیا، ولی چندان فعالیت چشمگیری نداشتند.


فاشیسم (Fascism) در لغت به معنای روشی که برای تمرکز قدرت در حکومت استفاده می شود.یک نظریهٔ سیاسی و گونه ای نظامِ حکومتی خودکامهٔ ملی گرای افراطیست که نخستین بار در سال های ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۵ در ایتالیا و بدست بنیتو موسولینی رهبری می شد و بر سه پایه حزب سیاسی واحد،نژادپرستی افراطی و دولت مقتدر و متمرکز، استوار بود. فاشیسم را می توان به چشم نیروی سومی نگاه کرد که میان سرمایه داری و کمونیسم قرار گرفته است.
۱) عدم اعتقاد به سودمند بودن صلح
۲) مخالفت با اندیشه های سوسیالیستی
۳) مخالفت با لیبرالیسم
۴) تبعیّت زندگی همهٔ گروه ها از دولت (تمامیّت خواه بودن)
۵) تقدّس پیشوا تا سرحدِّ امکان
۶) مخالفت با دموکراسی (دموکراسی را بوالهوسی و خودپرستی می نامند)
۷) اعتقاد شدید به قهرمان پرستی
۸) تبلیغ روح رزم جویی
۹) نظام تک حزبی
فاشیسم و نازیسم اشکال مختلف دیکتاتوری است که در شرایط بحران حاد (اقتصادی) برای حفظ حکومت از به قدرت رسیدن سایر بخش های جامعه، در جامعه حاکم می شود. این واژه بعدها در مفهوم گسترده تری به کار رفت و به دیگر رژیم های نظامی و مذهبی که دارای ویژگی های مشابهی بودند، اطلاق شد.
فاشیسم از لحاظ نظری، محصول توسعۀ نظری نژادباوری و امپریالیسم اروپایی و از نظر اجتماعی محصول بحران های اقتصادی و اجتماعی پس از جنگ جهانی اوّل بود؛ ولی با شکستِ کلّیِ نیروهای محور در جنگ جهانی دوم از اعتبار افتاد. پس از جنگ، برخی حزب های نوفاشیست در اروپا پدید آمدند (از جمله حزب نوفاشیست ایتالیا) ولی توفیق چندانی به دست نیاوردند. در قاره های دیگر نیز رژیم هایی با ایدئولوژی فاشیستی پدید آمدند. مانند پرونیسم در آرژانتین به رهبری خوآن پرون (۱۸۹۵–۱۹۷۴) که بین سال های ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۰ دیکتاتورِ آرژانتین بود. اما پرونیسم آرژانتین با فاشیسم ایتالیا تفاوت های مهمی (از جمله نداشتن سیاست خارجی تجاوزگرانه) داشت.
واژۀ فاشیسم برگرفته از فاشیس (به لاتین: Fasces) به معنی تبرپوش است. در روم باستان محافظان همراه حکم گذاران تبرپوش را به عنوان نشان اختیار از دولت مرکزی حمل می نمودند و تبرپوش عبارت بود از تعدادی چوب که به دور یک تبر فلزی نوارپیچ شده بود.

دانشنامه آزاد فارسی

فاشیسم (fascism)
در معنای عام، نوعی ایدئولوژی سیاسی که منکر هر گونه حقوق افراد در روابطشان با دولت است؛ در معنای خاص، جنبش ملی گرای خودکامه ای که در ۱۹۱۹ موسولینی آن را در ایتالیا بنیاد نهاد و آلمان هیتلری در ۱۹۳۳ از آن پیروی کرد. فاشیسم اساساً حاصل بحران اقتصادی و سیاسی سال های پس از جنگ جهانی اول بود. واحدهای معروف به «فاشی دی کومباتیمنتو» (گروه های رزمی) در اصل برای مقابله با کمونیسم پدید آمدند. حزب ملی فاشیست، به رهبری بنیتو موسولینی، از ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳ بر ایتالیا حکومت می کرد. فاشیسم برای حفظ نظم اجتماعی، جنبش طبقۀ کارگر را با خشونت سرکوب می کرد و گروه های اقلیت جامعه مانند یهودیان، بیگانگان، و سیاهان را سپر بلای خود در برابر خشم و نارضایتی عمومی قرار می داد؛ همچنین مردم را از نظر اقتصادی و روانی برای جنگ آماده و بسیج می کرد. حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان یا نازی (← نازیسم) در مقابل فاشیسم موسولینی، که نمادهای روم را احیا کرده بود، گذشته ای دیگر، ژرمنی و اساطیری، را به کار گرفت. در فاصلۀ دو جنگ جهانی، جنبش های فاشیستی با درجات مختلف در بیشتر کشورهای اروپایی رواج یافتند، که ازجملۀ آن هاست: در بریتانیا (اتحادیۀ فاشیست های بریتانیا)، فرانسه (صلیب آتش، اقدام فرانسوی) و اسپانیا (فالانژ). کاربرد غیردقیق اصطلاح فاشیسم برای توصیف بدرفتاری نسبت به مخالفان سیاسیِ هر آنچه ظاهر راست گرا دارد، از کاربرد آن برای تحلیل پدیده های اجتماعی کاسته است. گروه های نوفاشیست هنوز هم در بسیاری از کشورهای اروپای غربی، امریکا (کوکلوکس کلان)، فرانسه (جبهۀ ملی)، آلمان (اتحادیه مردم آلمان)، روسیه (پامیات)، و جاهای دیگر فعالیت می کنند. آلمان شاهد افزایش ناگهانی فعالیت نوفاشیست ها ابتدا در ۱۹۹۲ و بار دیگر در ۱۹۹۸، همراه با شورش آنان در چند شهر بزرگ، بود.

فرهنگستان زبان و ادب

{Fascism} [علوم سیاسی و روابط بین الملل] ملی گرایی افراطی و خشن با حمایت تودۀ مردم که متکی بر نقش عالی رهبر و قدرت حکومت و ارتش است

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] فاشیسم نام مسلک و مکتب سیاسی و طرز حکومتی است که در فاصله جنگ جهانی اول و دوم در آلمان و ایتالیا حکمفرما بود و به طریق استبداد و دیکتاتوری فرمانروایی می کرد.
واژه فاشیسم «Fascism» نام نهضت یا حرکتی است که نخستین بار به وسیله موسولینی دیکتاتور ایتالیا در سال های ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳ در آن کشور به وجود آمد و جریان های مشابهی مانند نازیسم در آلمان و فلانژیسم در اسپانیا به دنبال آن در همین خط سیر فکری به وجود آمدند. فاشیسم از کلمه «Fasces» گرفته شده و آن علامتی است به شکل تبر که بر روی پرچم های فرمانروایان قدیم رومی نقش بسته و سمبل قدرت آنها بود. فاشیسم پیش از اینکه یک فلسفه یا ایدئولوژی سیاسی باشد، یک روش حکومت است که بر سه اصل حکومت فردی، قدرت و حاکمیت دولت و ناسیونالیسم افراطی استوار است. در حکومت های فاشیستی فردی که در راس حکومت قرار می گیرد ما فوق قانون است. در حکومت های فاشیستی سازمان دولت با تکیه بر قدرت نظامی و گروه های فشار سیاسی و وسائل تبلیغاتی که در اختیار دولت است آزادی های فردی را محدود می سازد و هرگونه حرکت مخالفی را سرکوب می کند.
ویژگی های فاشیسم
ویژگی های فاشیسم عبارتند از: ۱ـ عدم اعتماد به عقل ۲ـ انکار اصل اساسی مساوات بشری ۳ـ نظام رفتاری مبتنی بر دروغ و خشونت ۴ـ سیستم تک حزبی و حکومت توسط عده ای نخبه و اعمال قدرت نامحدود ۵ـ نژادپرستی و ناسیونالیسم افراطی ۶ـ ضدیت با حقوق و نظام بین المللی ۷ـ تقدیس رهبر تا حد ممکن ۸ـ مخالفت با دموکراسی لیبرالیسم و سوسیالیسم ۹ـ اعتقاد شدید به قهرمان پرستی (هیروئیسم» و رزمجویی (میلیتاریسم) در مقایسه حاکمیت اسلامی با فاشیسم شاید از این جهت که فاشیسم، هم مدعی طرفداری از محرومان و هم قائل به تقدس رهبری و مردمی بودن رهبر است شباهتی را به نظر آورد.
تفاوت نظام فاشیس با اسلام
اما آنچه شالوده فاشیسم است، و در ویژگی های فوق تبلور یافته، هرگز در شکل نظام اسلامی راه ندارد چرا که مبنای تقدس به تنهایی مشابه تر را نمی رساند و مخالفت امام و ولی فقیه با نظام حقوق بین الملل مخالفتی مقطعی و در مقابل سلطه و سیطره اقمار جهانی بر سازمان های بین المللی بوده است. به علاوه ولی فقیه همیشه در چارچوب قوانین و مقررات اسلامی و مصلحت جامعه اسلامی عمل می نماید و هیچ گونه نظرات شخصی ناشی از جاه طلبی، احساس غرور و قدرت و... در او راه ندارد. در حکومت اسلامی یکی از منابع استنباط احکام اسلامی عقل بوده، همه مردم حتی ولی فقیه به صورت مساوی در برابر قانون مسئولند و هیچ قوم و ملتی بر سایر اقوام امتیاز و برتری ندارد و تنها ملاک امتیاز تقوا می باشد. اخلاق و رعایت اصول انسانی و ارزش های الهی جایگاه ویژه ای در برخورد با سایر ملت ها، حتی طبیعت دارد. بنابر توضیحات داده شده در مورد تفاوت های نظام فاشیس با نظام اسلامی و حکومت ولی فقیه، مشخص می شود که اطلاق اصطلاح فاشیسم به حکومت دینی ناشی از تبلیغات گسترده دشمنان نظام اسلامی در خارج و ایادی آنان در داخل، در جهت مشوه جلوه دادن چهره حکومت دینی می باشد که این امر نشان دهنده شکست آنان در مقابله تئوریکی، فکری و اندیشه ای و در صحنه های عملی می باشد.

پیشنهاد کاربران

حکومت خودکامه

فاشیسم FASCISM :[اصطلاح جامعه شناسی] مجموعه ای از اندیشه های سیاسی، یا یک نظام سیاسی واقعی که بر پایه ی اندیشه های برتری برخی نژادها بر نژادهای دیگر استوار است.
منبع https://rasekhoon. net


فاشیسم
نظریه یا نهضتی که خواهان برتری نژادی، حکومت استبدادی، اعمال زور و خشونت - از طریق کنترل بر ارکان اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی جامعه، از قبیل کارخانه ها، احزاب، اصناف، آموزش و . . . . - و برخورد شدید با مخالفان است.
در آغاز موسولینی حزب فاشیست ایتالیا را در سالهای بین ۱۹۲۲ - ۴۳ تاسیس کرد.


قدرت و افراط نظام حکومتی زیاد خواهی و دیکتاتور بودن نژاد پرستی به هر صورت و روشی ماندن بر قدرت و حکومت مثل آلمان نازی و چند رژیم در اروپای شرقی1922 ایتالیا و 1945 آرژانتین . . . . .


کلمات دیگر: