طلقا

[ویکی فقه] به کسانی همانند ابوسفیان، معاویه و عموما اهل مکه گفته می شود که پس از فتح مکه، مسلمان شدند و سپس رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) آنها را آزاد کرد. اینها عموما مستحق مجازات بودند؛ اما پیامبر، آزادشان کرد و آنان را به بردگی نگرفت.
طَلق در لغت به معنی آزاد و رها آمده است. و طلقا؛ یعنی آزادشدگان. «طلقاء» جمع طلیق است و در لغت به اسیری اطلاق می شود که اسارتش از او برداشته شده و رها شده باشد.
طلقا در اصطلاح
در اصطلاح فقهی، یعنی کسانی که از روی ناچاری و با اجبار و اکراه به اسلام گرویده اند و به مشرکان مکه اطلاق می شود که از روی ناچاری در جریان فتح مکه مسلمان شدند و پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) به آنها فرمود: «اذهبوا وانتم الطّلقاء؛ بروید شما آزاد شدگانید». در اصطلاح به کسانی همانند ابوسفیان، معاویه و عموما اهل مکه گفته می شود که پس از فتح این شهر، مسلمان شدند و سپس رسول اکرم (صلی الله علیه و آله وسلّم) آنها را آزاد کرد. اینها عموما مستحق مجازات بودند؛ اما پیامبر، آزادشان کرد و آنان را به بردگی نگرفت. طبری در این باره می نویسد: « خداوند، پیغمبر را بر جان آنها تسلط داده بود؛ چرا که اسیر جنگ و غنیمت رسول خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) بودند؛ ولی آزادشان کرد؛ به همین سبب، مردم مکه را طلقاء (آزاد شدگان) می گفتند.»
فتح مکه
با تشکیل حکومت اسلامی در مدینه، رقابت و درگیری بین مسلمانان و قریش ادامه یافت. از مهم ترین غزوات حضرت رسول (صلی الله علیه و آله وسلّم) با کفار قریش، قبل از فتح مکه، به جنگ های بدر ، احد و خندق می توان اشاره کرد. سرانجام خاتم انبیا (صلی الله علیه و آله وسلّم) در سال هشتم هجری تصمیم گرفت مکه را فتح کند. این شهر با تدابیر نظامی پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) بدون درگیری نظامی فتح شد. فرستاده خدا (صلی الله علیه و آله وسلّم) در «ذی طوی» سپاه خود را دسته بندی کرد، سپس وارد مکه شد. عده ای از مشرکان مکه، تلاش مذبوحانه ای را برای مقاومت انجام دادند؛ اما این مقاومت به زودی شکسته شد و مکه تقریبا به راحتی فتح شد.خاتم انبیا (صلی الله علیه و آله وسلّم)، خانه «ابوسفیان» و خانه افرادی را که در خانه اش می ماند و در را می بست و همچنین مسجد الحرام را محل امن قرار داد.
کشته شدگان در فتح مکه
...