تلبیه

wikishia: حج قِران که حاجی ـ بنابر قول مشهور ـ مخیّر است بین تلبیه، اِشعار و تقلید در این که تلبیه رکن است و ترک عمدی آن موجب بطلان عمل می شود یا آنکه رکن نیست، اختلاف است.
تلبیه به لحاظ کیفیت به واجب و مستحب تقسیم می گردد. در کیفیت تلبیه واجب، سه قول است:
تلبیه مستحب، تلبیه هایی است که پس از تلبیه واجب گفته می شود، مانند {لَبَّیْکَ ذَاالمَعارِجِ لَبَّیْک، لَبَّیْکَ داعِیاً إِلی دارِالسَّلام...}.
زمان تلبیه پس از نیّت احرام است و در وجوب همزمانی تلبیه با نیّت اختلاف است. قول عدم وجوب به مشهور نسبت داده شده است. بنابر قول به عدم وجوب تقارن، در این که تأخیر آن از میقات مطلقا جایز نیست یا جایز بلکه افضل است تأخیر آن تا بیداء برای کسی که از ذوالحلیفه محرم می شود و تا رَقْطاء برای کسی که در مکه محرم می شود، اختلاف است.
مقدار واجب تلبیه یکبار است؛ لیکن تکرارش مستحب است و قطع آن در احرام عمره تمتع هنگام مشاهده خانه های مکه و در احرام حج، ظهر روز عرفه واجب است. در محل قطع تلبیه در احرام عمره مفرده چهار قول است: هنگام دخول حرم، زمان مشاهده کعبه، تفصیل بین کسی که خارج حرم محرم شده و کسی که برای احرام عمره از حرم بیرون رفته است که برای اوّلی هنگام دخول حرم و برای دومی زمان مشاهده کعبه و قول چهارم تخییر بین قطع، هنگام دخول حرم و زمان دیدن کعبه. قول سوم به مشهور نسبت داده شده است.
بلندکردن صدا به تلبیه هنگام اشراف بر وادی ابطح برای کسی که از مکه محرم شده و نیز برای سواره ای که از راه مدینه برای حج آمده، هنگامی که به وادی بیداء برسد، مستحب است. این حکم اختصاص به مرد دارد. محرمات احرام پیش از گفتن تلبیه بر محرم حرام نمی شود. برای محرم پاسخ دادن دیگری به تلبیه مکروه است.