مُتعِه یا نکاح مُنقَطِع یا ازدواج موقت که به صیغه نیز معروف است، نوعی از ازدواج در مذهب شیعه است که در آن عقد ازدواج برای مدت معین و محدودی با مهریه ای معلوم، بین زن و مرد بسته می شود و با پایان آن رابطهٔ زوجیت خودبه خود منقضی می شود. در میان مسلمانان در مورد جواز این ازدواج اختلاف نظر است. اهل سنت، اباضیه و زیدیان آن را حرام و شیعیان امامی آن را مشروع و صحیح می دانند. برخی در تعریف متعه را ازدواج نمی دانند و معتقدند در شریعت اسلام ازدواج دو نوع تعریف نشده است. متعه یعنی تمتع، درحالی که هدف از ازدواج، تشکیل خانواده است.
زن و شوهر از یکدیگر ارث نمی برند مگر اینکه در هنگام عقد شرط توارث کنند. با توجه به اصل «المسلمون عند شروطهم» و برخی احادیث هم آن را تأیید کرده اند. این نظر را شیخ طوسی، محقق حلی، شهید اول و شهید ثانی داشته اند.
زن و شوهر از یکدیگر ارث نمی برند و شرط توارث هم باطل است. با توجه به اینکه ارث یک حکم شرعی است و اثبات آن به دلیل نیاز دارد. برخی احادیث هم از این دیدگاه پشتیبانی می کند. اکثر فقهای متأخر این نظر را داشته اند و برخی این را نظر مشهور دانسته اند.
زن و شوهر از یکدیگر ارث می برند مگر اینکه شرط عدم توارث کنند. شریف مرتضی این نظر را داشته است.
زن و شوهر از یکدیگر ارث می برند و شرط عدم توارث هم باطل است.
همچنین ادعا شده در برخی احکام و روایات شیعه این امر دارای اجر و ثواب می باشد.
متعه در قوانین ایران به پیروی از فقه امامیه به رسمیت شناخته شده است، اما در کشورهای اسلامیِ دیگر و کشورهای غربی چنین نهادی وجود ندارد.
این نوع از ازدواج خاص مذهب شیعه است و فقهای امامیه آن را بر اساس آیه ۲۴ سوره نساء صحیح می دانند که در آن آمده است: «مهر و کابین آن زنان را که از آنان بهره مند شده اید به عنوان واجب بپردازید» اما فقهای عامه آن را نمی پذیرند و معتقدند این آیه در مورد استمتاع در ازدواج دائم است.
زن و شوهر از یکدیگر ارث نمی برند مگر اینکه در هنگام عقد شرط توارث کنند. با توجه به اصل «المسلمون عند شروطهم» و برخی احادیث هم آن را تأیید کرده اند. این نظر را شیخ طوسی، محقق حلی، شهید اول و شهید ثانی داشته اند.
زن و شوهر از یکدیگر ارث نمی برند و شرط توارث هم باطل است. با توجه به اینکه ارث یک حکم شرعی است و اثبات آن به دلیل نیاز دارد. برخی احادیث هم از این دیدگاه پشتیبانی می کند. اکثر فقهای متأخر این نظر را داشته اند و برخی این را نظر مشهور دانسته اند.
زن و شوهر از یکدیگر ارث می برند مگر اینکه شرط عدم توارث کنند. شریف مرتضی این نظر را داشته است.
زن و شوهر از یکدیگر ارث می برند و شرط عدم توارث هم باطل است.
همچنین ادعا شده در برخی احکام و روایات شیعه این امر دارای اجر و ثواب می باشد.
متعه در قوانین ایران به پیروی از فقه امامیه به رسمیت شناخته شده است، اما در کشورهای اسلامیِ دیگر و کشورهای غربی چنین نهادی وجود ندارد.
این نوع از ازدواج خاص مذهب شیعه است و فقهای امامیه آن را بر اساس آیه ۲۴ سوره نساء صحیح می دانند که در آن آمده است: «مهر و کابین آن زنان را که از آنان بهره مند شده اید به عنوان واجب بپردازید» اما فقهای عامه آن را نمی پذیرند و معتقدند این آیه در مورد استمتاع در ازدواج دائم است.
wiki: ازدواج موقت