[ویکی فقه] علی بن مهزیار اهوازی از فقها و محدثان و دانشمندان نامور
شیعه است که گذشته از مقام علمی و شخصیت معنوی و آثار ارزنده اش، در طرق بسیاری از احادیث شیعه واقع شده، و عموم علما و فقها ی ما او را مورد تجلیل و وثوق و اعتماد کامل قرار داده، و روایاتش را از ائمه طاهرین (ع) با احترام پذیرفته اند.
شرح حال او در تمام منابع و مآخذ رجالی از قبیل
رجال برقی و
رجال کشی و
رجال شیخ طوسی و فهرست شیخ و
رجال نجاشی و مدارک بعدی تقریباً به تفصیل که گویای همه چیز درباره اوست، آمده است. رجال برقی او را از اصحاب حضرت رضا (ع) به شمار آورده و از اصحاب امام محمدتقی و امام
علی النقی علیهما السلام هم شیخ طوسی در رجال او را از اصحاب حضرت رضا علیه السلام می داند و می گوید: دانشمندی موثق و دارای اعتقادی درست بود و در «فهرست» می نویسد: «علی بن مهزیار اهوازی رحمت الله علیه دانشمندی جلیل القدر، دارای روایات فراوان و ثقه است. اوراست سی و سه کتاب، مانند کتب حسین بن سعید با زیادت کتاب حروف القرآن، کتاب الانبیاء، کتاب البشارات.
نجاشی در رجال خود از این دانشمند گران مایه چنین یاد می کند: «ابوالحسن علی بن مهزیار اهوازی او از مردم دورق بود، و از موالی است. پدرش
نصرانی بود و اسلام آورد. و گفته اند که علی نیز در صغر سن نصرانی بود ولی بعد
مسلمان شد، و
خدا با شناخت اسلام و مذهب
تشیع بر وی منت نهاد.علی علم
فقه و شناخت احکام دینی را آموخت، و از حضرت امام رضا و امام جواد علیهما السلام
روایت کرده است و از اصحاب خاص امام محمد تقی علیه السلام به شمار می رفت، و از جانب حضرت وکالت داشت. بدین گونه در نزد آن حضرت مقامی بس بزرگ یافت، و نیز از اصحاب امام هادی هم بود، و در بعضی از نواحی
وکیل آن ذوات مقدس بود.راجع به او توقیعاتی مشتمل بر خوبی های وی از جانب (امام جواد و امام هادی) خطاب به شیعیان صادر شده است. او در نقل روایاتش موثّق بود. هیچ دانشمندی از وی نکوهش نکرده است. اعتقادی درست داشت، و کتاب های مشهوری تصنیف نموده است.
wikifeqh: محدّث و از رهبران و سرشناسان شیعه در اوایل قرن سوم قمری. وی نزد
امامان شیعه جایگاه والایی داشت و از یاران نزدیک امام جواد(ع) و امام هادی(ع) و وکیل ایشان در برخی نواحی بود.
کنیه وی ابوالحسن و به اهوازی و دروقی مشهور بود. علی بن مهزیار در نوجوانی همراه پدرش که مسیحی بود، به اسلام روی آورد و در عبادت و علم زبانزد شد و به دفاع از مذهب
اهل بیت پرداخت. وی با امامان شیعه ارتباط داشت و امام جواد(ع) در نامهای او را ستوده است. در مورد محل دفن وی اختلاف است و دو بقعه در شهرهای
جاجرم و اهواز به وی منسوب است.
پدر وی به نام مهزیار، مسیحی و اهل هند بود که اسلام آورد و سپس در یکی از روستاهای اهواز سکنی گزید. علی بن مهزیار نیز همراه پدرش، در همان دوران نوجوانی به دین اسلام گروید.
برخی معتقدند که وی اهل «هندیجان فارس» است. در دوره های گذشته «هندیجان» از شهرهای دورق قدیم - جزء فارس - محسوب می شد.
wikishia:
ائمه اطهار علیهم السلام با احترام پذیرفته اند.
شرح حال او در تمام منابع و مآخذ رجالی از قبیل رجال برقی و
کشی و رجال و فهرست شیخ و رجال نجاشی و مدارک بعدی تقریباً به تفصیل که گویای همه چیز درباره اوست، آمده است. رجال برقی او را از اصحاب حضرت امام رضا علیه السلام بشمار آورده و از اصحاب امام محمدتقی و امام علی النقی علیهماالسلام هم.
شیخ طوسی در رجال او را از اصحاب حضرت رضا علیه السلام می داند و می گوید: دانشمندی موثق و دارای اعتقادی درست بود و از اصحاب امام جواد و امام هادی علیهم السلام نیز محسوب می دارد.
و در «فهرست» می نویسد: «علی بن مهزیار اهوازی رحمت الله علیه دانشمندی جلیل القدر، دارای روایات فراوان و ثقه است. اوراست سی و سه کتاب، مانند کتب حسین بن سعید با زیادت کتاب حروف القرآن، کتاب الانبیاء، کتاب البشارات.
نجاشی در رجال خود از این دانشمند گرانمایه چنین یاد می کند: «ابوالحسن علی بن مهزیار اهوازی او از مردم دورق بود، و از موالی است. پدرش نصرانی بود و اسلام آورد. و گفته اند که علی نیز در صغر سن نصرانی بود ولی بعد مسلمان شد، و خدا با شناخت اسلام و مذهب تشیع بر وی منت نهاد.
علی علم فقه و شناخت احکام دینی را آموخت، و از حضرت امام رضا و امام جواد علیهماالسلام روایت کرده است و از اصحاب خاص امام محمدتقی علیه السلام بشمار می رفت، و از جانب حضرت وکالت داشت. بدین گونه در نزد آن حضرت مقامی بس بزرگ یافت، و نیز از اصحاب امام هادی علیه السلام هم بود، و در بعضی از نواحی وکیل آن ذوات مقدس بود.
راجع به او توقیعاتی مشتمل بر خوبی های وی از جانب (امام جواد و امام هادی علیهم السلام) خطاب به شیعیان صادر شده است. او در نقل روایاتش موثق بود. هیچ دانشمندی از وی نکوهش نکرده است. اعتقادی درست داشت، و کتاب های مشهوری تصنیف نموده است.
