سوره الرحمن

wikishia: مکه نازل شده جز یک آیه «یَسْئَلُهُ مَنْ فِی السَّماواتِ وَالْأَرْضِ»(آیه 29) که بقول عطاء و قتاده و عکرمه و یکی از دو روایت از ابن عباس که در مدینه آمده و حسن و قتاده و ابی حاتم نقل کرده اند که تمام آن مدنی است.
این سوره در ترتیب مصحف پنجاه و پنجمین سوره و در ترتیب نزول نود و هفتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره رعد و پس از آن سوره انسان نازل شده است.
هفتاد و هشت آیه کوفی و شامی و 77 آیه حجازی و 76 آیه بصری است. اختلاف آنها در پنج آیه است (الرَّحْمنُ) یک آیه کوفی شامی (خَلَقَ الْإِنْسانَ).آیه3 غیر مدنی و (وَضَعَها لِلْأَنامِ) آیه10 غیر مکّی (المجرمون) آیه43 غیر بصری (شُواظٌ مِنْ نارٍ) آیه35 حجازی است.
ابی بن کعب گوید: حضرت رسول صلی اللَّه علیه و آله فرمود: هر کس سوره (الرحمن) را قرائت کند خدا بر ضعف و ناتوانی او ترحّم نماید و او سپاس و شکر آنچه را که خدا بر او انعام نموده بجا آورده است.
ابوبصیر از حضرت ابی عبد اللَّه صادق علیه السلام روایت نموده که فرمود: ترک نکنید قرائت «الرحمن» را و قیام به آنرا زیرا که آن در دلهای منافقین قرار نمی گیرد و روز قیامت در صورت آدمی در زیباترین صورت و خشبوترین بوی می آید نزد پروردگارش تا آنکه می ایستد در جایی که هیچکس نزدیکتر از او به خدا نیست، پس خدای سبحان به او می فرماید چه کسی در زندگانی دنیا قیام بحق تو نموده و مداومت کرد بقرائت تو، پس سوره «الرحمن» می گوید: «ای پروردگارم فلانی و فلانی و فلانی پس صورت ایشان سفید می شود پس به آنها می فرماید، شفاعت کنید در هر کس که دوست دارید، پس شفاعت می کنند تا آنکه باقی نماند برای ایشان غایتی و کسی نباشد که برای او شفاعت کنند پس به ایشان می گویند داخل بهشت شوید و هر کجا که خواستید مسکن نمائید».
و از حضرت موسی بن جعفر علیهما السلام از پدران گرامیش از پیغمبر صلّی اللَّه علیه و آله روایت شده که فرمود: « لکلّ شی ء عروس و عروس القرآن سورة الرحمن جلّ ذکره، برای هر چیزی عروسی است و عروس قرآن سوره الرحمن است ».
حماد بن عثمان گوید: حضرت صادق علیه السلام فرمود: لازم است که هر مردی سوره «الرحمن» را در روز جمعه قرائت کند پس هر وقت که خواند (فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ) بگوید: «لا بشی ء من آلائک رب اکذّب».