کلمه جو
صفحه اصلی

محمد بن ابی بکر

دانشنامه آزاد فارسی

محمّد بن اَبی بَکْر ( ـ۳۸ق)
از اصحاب امام علی (ع). پدرش ابوبکر و مادرش اسماء بنت عُمَیس بود که پس از شهادت جعفر طیّار با ابوبکر ازدواج کرد. محمد در حجّة الوداع به دنیا آمد و به دست پیامبر (ص) متبرک شد. پس از آن که ابوبکر درگذشت، اسماء باامام علی (ع)ازدواج کرد و محمد در دامان آن حضرت تربیت یافت و به منزلۀ فرزند ایشان قرار گرفت که درباره اش می فرمود: محمد پسر من از صلب ابی بکر است. محمد مردی پارسا و دلیر و کارآمد بود و در جنگ های جمل و صِفّین امام علی (ع) را همراهی کرد، سپس از سوی آن حضرت به ولایت مصر تعیین شد، اما پیروان معاویه او را در ۲۸سالگی به وضعی فجیع کشتند و جسدش را سوزاندند. پسرش قاسم از فقهای سبعۀ مدینه به شمار آمده است. نیز ← قاسم بن محمد بن اَبی بَکر

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] محمد بن ابی بکر بن ابی قحافه (۱۰- ۳۸ق) از نزدیک ترین یاران امام علی(ع) که از سوی ایشان به فرمانداری مصر منصوب شد.
او فرزند خلیفه اول و اسماء بنت عمیس بود که بعد از درگذشت ابوبکر و ازدواج مادرش با امام علی(ع)، در خانه امام(ع) پرورش یافت. بین او و امام محبت دوجانبه وجود داشت و امام او را فرزند خویش می خواند. جایگاه او در نزد امام علی(ع) را هم سنگ جایگاه ابوذر در نزد پیامبر(ص) دانسته اند.
او از مخالفان برجسته عملکرد خلیفه سوم به شمار می آمد. در دوره امام علی(ع) جزء شرطة الخمیس بود و در جنگ های جمل و صفین فرماندهی بخشی از سپاه امام را به عهده داشت. منابع حدیثی و تاریخی شخصیت او را ستوده اند.


کلمات دیگر: