حسین مکی

نهضت ملی شدن نفت
تاریخ بیست ساله (حسین مکی بعد از انقلاب اسلامی، دنباله تاریخ بیست ساله را ادامه داد و پنج مجلد دیگر انتشار داد که مجموعاً عنوان مذکور در هشت جلد انتشار یافته است)
کتاب سیاه (در هشت مجلد)
زندگانی سید حسن مدرس (دو مجلد)
وقایع سی تیر
نفت و نطق مکی
زندگانی سیاسی سلطان احمدشاه
مقدمهٔ دیوان فرخی یزدی، انتشارات علمی
استیضاح مکی
بقایی و حائری زاده
مجموعه نطقهای دکتر مصدق
خاطرات سیاسی (۲جلد)
گلستان ادب
زندگی میرزا تقی خان امیرکبیر
محمدرضا پهلویثریا اسفندیاری
احمد قواممحمد ساعدحاجیعلی رزم آراحسین علاءمحمد مصدقفضل الله زاهدی
محمد مصدقسید ابوالقاسم کاشانیغلامحسین صدیقیاصغر پارسامظفر بقاییمجتبی نواب صفویکریم سنجابیعلی شایگانحسین مکیعباس خلیلیاللهیار صالحسرتیپ افشارطوسحسین فاطمیاحمد زیرک زاده

[ویکی فقه] سید حسین مکی، سیاستمدار و مورّخی بزرگ در عصر ملی شدن صنعت نفت در ایران بود.
"سید حسین مکی" سیاستمدار و مورّخی بزرگ در عصر ملی شدن صنعت نفت در سال ۱۲۹۱ ش. در استان یزد متولد شد. پدرش سید محمدباقر مکی، پیشینه تجارت داشت و غالباً با قفقاز، کالاهایی را مبادله می کرد. حسین، تحصیلات ابتدایی را در مدرسه سلطانی در یزد به پایان رساند و دوره متوسطه را در «دارالمعلمین» گذراند. او ابتدا در بعضی از مدارس یزد، ریاضیات تدریس کرد و چون محیط فرهنگی یزد، با رشد فرهنگی و ادبی وی مناسب نبود، به تهران رفت. او در زمنیه ادبی تتبع می کرد و به جمع آوری اشعار می پرداخت. وی مدتی در رشته های ادبیات فارسی، صرف و نحو عربی، منطق و عرفان تحصیل کرد و در راه آهن، نیروی هوایی، شهرداری تهران، وزارت کار، کمیسیون عالی بازرسی وزارت کشاورزی و راه و مدیریت کل وزارت راه، فعالیت کرد.
فعالیت های اجتماعی و مطبوعاتی
پس از شهریور ۱۳۲۰ دیکتاتوری رضاخان فرو پاشید و بحران و آشفتگی سیاسیِ ناشی از حضور سربازان بیگانه در ایران آغاز شد؛ در این دوران، فضای باز سیاسی در کشور به وجود آمده و مطبوعات رونق یافته و دموکراسی به معنای واقعی آغاز شده بود. مکی در همین زمان، رسماً فعالیت های روزنامه نگاری و مطبوعاتی خود را آغاز کرد. وی نخست در روزنامه «مهر ایران» به روزنامه نگاری پرداخت. نوشته های تاریخی، تحقیقی و ادبی او بخش مهمی از مندرجات روزنامه های درجه اول تهران بود. انتشار زندگی نامه "احمدشاه قاجار" و "میرزا تقی خان امیرکبیر" و جلد اول «تاریخ ۲۰ ساله» در مدتی کوتاه، تحسین و تقدیر مطبوعات را در پی داشت و نویسندگان معروفی چون: ملک الشعرای بهار، عبدالرحمان فرامرزی، ارسلان خلعتبری و عمیدی نوری بر آن تفریظ نوشتند و فعالیت های فرهنگی اش را ستودند. اشتغال در حرفه روزنامه نگاری و تحقیق در مسائل اجتماعی – سیاسی، اسباب آشنایی او با رجال طراز اول مملکتی را فراهم آورد و راه را برای پیشرفتش هموار ساخت.
آغاز فعالیت های سیاسی
در سال ۱۳۲۲ او و عده ای از مهندسان، "حزب ایران" را تاسیس کردند و در سال ۱۳۲۵ احمد قوام، نخست وزیر، از حسین مکی دعوت کرد تا عضو مؤسس حزب دموکرات ایران شود. وی نیز به صف یاران قوام پیوست و پس از کمک به سازماندهی این تشکیلات از جمله نوشتن مقالات در روزنامه دموکرات ایران و کمک های دیگر، کاندیدای این حزب در انتخابات شد. او رابطه نزدیکی با "عزت الله خان بیات" یکی از خویشان نزدیک دکتر مصدق داشت و از مالکان عمده اراک محسوب می شد؛ به همین علت برای نمایندگی مجلس پانزدهم قانون گذاری اقدام کرد و از سوی مردم اراک برگزیده شد. او به ریاست تشکیلات حزب دموکرات در غرب ایران هم منصوب شد. وی با کمک قوام و حزب مزبور وکیل مجلس شورای ملی دوم بودند. مکی، قریب یک ماه پس از آغاز مجلس، همراه چند نفر از نمایندگان، از فراکسیون دولتی مجلس استعفا کرد.
← استیضاح دولت ساعد
...