سوره فتح

wikishia: سوره صف و پس از آن سوره مائده نازل شده است.
این سوره به اجماع مفسّرین دارای بیست و نه آیه می باشد.
ابیّ بن کعب از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله روایت می کند: (هر کس این سوره را قرائت کند مانند آن است که با حضرت محمد صلی الله علیه و آله در فتح مکه شرکت داشته است).
و در روایت دیگر آمده است: (...مانند کسی است که زیر آن درخت با حضرت محمد صلی الله علیه و آله بیعت کرده است).
قتاده از انس نقل می کند: (هنگامی که از جنگ حدیبیه بازگشتیم، از انجام اعمال حج ما جلوگیری شده بود و ما همگی محزون و غمگین بودیم که ناگهان خداوند نازل فرمود: (إِنَّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبِیناً) پیامبر خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: آیه ای بر من نازل شده است که در نظر من از تمام دنیا بهتر است).
عبداللَّه بن مسعود گوید: (رسول خدا صلی الله علیه و آله از جنگ حدیبیه بازگشت فرمود، ناگهان دیدیم که شترسواری حضرت از سرعت خود کاست، نزدیک شدیم دیدیم خداوند (إِنَّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبِیناً) را بر حضرت نازل فرموده است و حضرتش را فوق العاده مسرور یافتیم و فرمودند که این سوره بر او نازل شده است).
عبداللَّه بن بکیر از پدرش روایت می کند که: امام صادق علیه السلام فرمودند: اموال و زنان و کنیزان خود را با خواندن (إِنَّا فَتَحْنا) از تلف شدن حفظ کنید، اگر انسان از کسانی باشد که این سوره را زیاد بخواند روز قیامت منادی بطوری که همه مردم بشنوند او را صدا می زند که تو از بندگان خالص من هستی، او را به بندگان صالح من ملحق نمائید و او را در بهشت های پر نعمت جای داده، از شربت گوارای رحیق مختوم آمیخته به کافور سیراب سازید).