[ویکی فقه] این سوره ، پنجمین سوره قرآن است دارای ۱۲۰ آیه است . از سوره های مدنی است و گفته اند پس از سوره فتح نازل شده است ، و طبق روایتی تمام این سوره در حجة الوداع و بین مکه و مدینه نازل شده است .
محتوای این سوره، یک سلسله از معارف و عقائد اسلامی و یک سلسله از احکام و وظائف دینی است.در قسمت اول، به مسأله ولایت و رهبری بعد از پیامبر(صلی الله علیه وآله) و مسأله تثلیث مسیحیان و قسمت هائی از مسائل مربوط به قیامت، رستاخیز و بازخواست از انبیا در مورد امت هایشان اشاره شده است.در قسمت دوم، مسأله وفای به پیمان ها، عدالت اجتماعی، شهادت به عدل و تحریم قتل نفس (و به تناسب آن داستان فرزندان آدم و قتل هابیل به وسیله قابیل) و همچنین توضیح قسمت هائی از غذاهای حلال و حرام و قسمتی از احکام وضو و تیمم آمده است.
← دیدگاه علامه طباطبایی(ره)
فضیلت تلاوت سوره مائده عبارت است از :۱ ـ «ابی بن کعب» از رسول خدا(صلی الله علیه وآله) نقل کرده: «هر کس سوره مائده را قرائت کند، به تعداد هر یهودی و نصرانی که در دنیا نفس می کشد، ده حسنه به او عطا می کند و ده سیئه از او محو می نماید و ده درجه بر مقام او می افزاید».۲ ـ از علی(علیه السلام) نقل شده: «پیش از نزول سوره مائده، بعضی از آیات قرآن دیگری را نسخ می نمود... آخرین سوره ای که بر او نازل شده، سوره مائده بود که آیات ما قبل خود را نسخ کرد، ولی آیات خودش به هیچ وجه منسوخ نشد...این سوره وقتی بر آن حضرت نازل شد که بر مرکب «شهباء» خود سوار بود... هنگامی که حالت وحی از او برطرف شد، سوره مائده را بر ما قرائت فرمود».۳ ـ امام باقر(علیه السلام) فرموده: «کسی که هر روز پنجشنبه سوره مائده را قرائت کند، ایمانش به ظلم و شرک آلوده نخواهد شد».
علت نامگذاری سوره
نامگذاری آن به سوره مائده بخاطر این است که داستان نزول مائده برای یاران مسیح - در آیه ۱۱۴ - این سوره ذکر شده است .
محتوای این سوره، یک سلسله از معارف و عقائد اسلامی و یک سلسله از احکام و وظائف دینی است.در قسمت اول، به مسأله ولایت و رهبری بعد از پیامبر(صلی الله علیه وآله) و مسأله تثلیث مسیحیان و قسمت هائی از مسائل مربوط به قیامت، رستاخیز و بازخواست از انبیا در مورد امت هایشان اشاره شده است.در قسمت دوم، مسأله وفای به پیمان ها، عدالت اجتماعی، شهادت به عدل و تحریم قتل نفس (و به تناسب آن داستان فرزندان آدم و قتل هابیل به وسیله قابیل) و همچنین توضیح قسمت هائی از غذاهای حلال و حرام و قسمتی از احکام وضو و تیمم آمده است.
← دیدگاه علامه طباطبایی(ره)
فضیلت تلاوت سوره مائده عبارت است از :۱ ـ «ابی بن کعب» از رسول خدا(صلی الله علیه وآله) نقل کرده: «هر کس سوره مائده را قرائت کند، به تعداد هر یهودی و نصرانی که در دنیا نفس می کشد، ده حسنه به او عطا می کند و ده سیئه از او محو می نماید و ده درجه بر مقام او می افزاید».۲ ـ از علی(علیه السلام) نقل شده: «پیش از نزول سوره مائده، بعضی از آیات قرآن دیگری را نسخ می نمود... آخرین سوره ای که بر او نازل شده، سوره مائده بود که آیات ما قبل خود را نسخ کرد، ولی آیات خودش به هیچ وجه منسوخ نشد...این سوره وقتی بر آن حضرت نازل شد که بر مرکب «شهباء» خود سوار بود... هنگامی که حالت وحی از او برطرف شد، سوره مائده را بر ما قرائت فرمود».۳ ـ امام باقر(علیه السلام) فرموده: «کسی که هر روز پنجشنبه سوره مائده را قرائت کند، ایمانش به ظلم و شرک آلوده نخواهد شد».
علت نامگذاری سوره
نامگذاری آن به سوره مائده بخاطر این است که داستان نزول مائده برای یاران مسیح - در آیه ۱۱۴ - این سوره ذکر شده است .
wikifeqh: سوره های مدنی قرآن که در جزء ۶ و ۷ قرآن جای گرفته است. این سوره به خاطر گفت و گو از مائده آسمانی و نزول آن به درخواست حواریون و یاران حضرت عیسی(ع)، مائده نامگذاری شده.
مسئلهٔ ولایت در اسلام، تثلیث در مسیحیت، و قیامت و معاد و همچنین مسائلی مانند وفای به عهد، عدالت اجتماعی، شهادت دادن با عدالت، حرمت کشتن انسان ها (در ضمن بیان داستان هابیل و قابیل) و احکام غذاهای حلال و احکام وضو و تیمم از موضوعات مطرح شده در آن است. در فضیلت تلاوت این سوره از پیامبر(ص) آمده هر کس سوره مائده را قرائت نماید، به تعداد همه یهودیان و مسیحیان که در این دنیا نفس کشیده اند، ده حسنه به او داده می شود و ده گناه از گناهان او پاک می گردد و ده درجه به درجاتش افزوده می گردد. این سوره از نظر حجم و کمیت از سوره های طوال و یکی از بزرگ ترین سوره های قرآن است.
مائده به معنای سفره غذا یا خود غذاست. این سوره را به این دلیل مائده نامیده اند که داستان نزول مائده برای یاران حضرت عیسی را بیان می کند (آیه ۱۱۴) و این واژه دو بار در این سوره به کار رفته است. نام های دیگر این سوره عقود به معنای پیمان ها و قراردادها و مُنقِذه به معنای رهاننده و نجات دهنده است.
سوره مائده جزو سوره های مدنی و در ترتیب نزول، صد و سیزدهمین سوره ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مُصحَف، پنجمین سوره است و در جزء ششم و هفتم قرآن جای دارد.
مائده به معنای سفره غذا یا خود غذاست. این سوره را به این دلیل مائده نامیده اند که داستان نزول مائده برای یاران حضرت عیسی را بیان می کند (آیه ۱۱۴) و این واژه دو بار در این سوره به کار رفته است. نام های دیگر این سوره عقود به معنای پیمان ها و قراردادها و مُنقِذه به معنای رهاننده و نجات دهنده است.
سوره مائده جزو سوره های مدنی و در ترتیب نزول، صد و سیزدهمین سوره ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مُصحَف، پنجمین سوره است و در جزء ششم و هفتم قرآن جای دارد.
wikishia: ترتیب نزول صد و سیزدهمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره فتح و پس از آن سوره توبه نازل شده است.
بنابر عدد کوفی 120 و بنابر عدد بصری 123 و بنابر عدد دیگران 122 است. غیرکوفیان نخستین آیه سوره را تا «بِالْعُقُودِ» یک آیه مستقل می دانند. همچنین آیه 15 تا «وَ یَعْفُوا عَنْ کَثِیرٍ» یک آیه، حساب کرده اند. بصریان نیز علاوه بر این دو مورد، آیه 23 تا «فَإِنَّکُمْ غالِبُونَ» یک آیه دانسته اند.
ابی بن کعب، از پیامبر گرامی روایت کرده است که: «هر کس سوره مائده را بخواند، خداوند به عدد هر چه یهودی و مسیحی در روی زمین است به او مزد می دهد و ده حسنه برای او ثبت و ده گناه از او محو می کند و ده درجه برای او بالا می برد.
همچنین عیاشی باسناد خود از علی علیه السلام نقل کرده است که: بعضی از آیات قرآن، بعضی دیگر را نسخ می کرد و اخذ آن به امر پیامبر بود تا این که سوره مائده نازل شده که احکامی مربوط به سابق را نسخ کرد ولی چیزی از آن نسخ نشد. این سوره هنگامی نازل شد که پیامبر سوار بر استری بود. سنگینی وحی چنان بود که استر را از حرکت بازداشت و طولی نکشید که او را بر زمین بغلتاند. پیامبر چنان بحال اغما درآمد که دست خود را بر سر شیبة بن وهب جمحی نهاد. آنگاه بحال عادی بازگشت و سوره مائده را بر ما قرائت کرد و همگی بدان عمل کردیم.
و نیز به اسناد خود از امام باقر علیه السلام روایت کرده است که: «هر کس سوره مائده را در روزهای پنجشنبه بخواند، ایمان او به ظلم نیامیزد و هرگز بخدا شرک نیاورد».
و نیز از ابوحمزه ثمالی نقل کرده است که: «سوره مائده یک جا و به طور کامل نازل گردید و 70 هزار ملک همراه آن به زمین آمدند.
بنابر عدد کوفی 120 و بنابر عدد بصری 123 و بنابر عدد دیگران 122 است. غیرکوفیان نخستین آیه سوره را تا «بِالْعُقُودِ» یک آیه مستقل می دانند. همچنین آیه 15 تا «وَ یَعْفُوا عَنْ کَثِیرٍ» یک آیه، حساب کرده اند. بصریان نیز علاوه بر این دو مورد، آیه 23 تا «فَإِنَّکُمْ غالِبُونَ» یک آیه دانسته اند.
ابی بن کعب، از پیامبر گرامی روایت کرده است که: «هر کس سوره مائده را بخواند، خداوند به عدد هر چه یهودی و مسیحی در روی زمین است به او مزد می دهد و ده حسنه برای او ثبت و ده گناه از او محو می کند و ده درجه برای او بالا می برد.
همچنین عیاشی باسناد خود از علی علیه السلام نقل کرده است که: بعضی از آیات قرآن، بعضی دیگر را نسخ می کرد و اخذ آن به امر پیامبر بود تا این که سوره مائده نازل شده که احکامی مربوط به سابق را نسخ کرد ولی چیزی از آن نسخ نشد. این سوره هنگامی نازل شد که پیامبر سوار بر استری بود. سنگینی وحی چنان بود که استر را از حرکت بازداشت و طولی نکشید که او را بر زمین بغلتاند. پیامبر چنان بحال اغما درآمد که دست خود را بر سر شیبة بن وهب جمحی نهاد. آنگاه بحال عادی بازگشت و سوره مائده را بر ما قرائت کرد و همگی بدان عمل کردیم.
و نیز به اسناد خود از امام باقر علیه السلام روایت کرده است که: «هر کس سوره مائده را در روزهای پنجشنبه بخواند، ایمان او به ظلم نیامیزد و هرگز بخدا شرک نیاورد».
و نیز از ابوحمزه ثمالی نقل کرده است که: «سوره مائده یک جا و به طور کامل نازل گردید و 70 هزار ملک همراه آن به زمین آمدند.
wikiahlb: سوره_مائده