کلمه جو
صفحه اصلی

سوره بینه

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] سوره بینة. سوره بینه نود و هشتمین سوره از قرآن است و دارای 8 آیه است.
سوره البینة مدنی و بعضی هم مکی گفته اند. این سوره در ترتیب مصحف نود و هشتمین سوره و در ترتیب نزول صدمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره طلاق و پس از آن سوره حشر نازل شده است.
نه آیه بصری و هشت آیه است از نظر دیگران. اختلاف آن در آیه «مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ» است که از نظر بصری ها یک آیه است.
سوره بینه را سوره «بریه» و سوره «قیامه» نیز نامیده اند.
ابی بن کعب از پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله روایت کرده که هر کس آن را قرائت کند در روز قیامت با «خیرالبریّه» خواهد بود خواه مسافر باشد و یا مقیم باشد.
و از ابی الدرداء روایت شده که پیغمبر صلی الله علیه و آله فرمود: اگر مردم می دانستند که در سوره (لم یکن) چه اثر و فایده ای است هر آینه خانواده و مال خود را تعطیل گذارده و آن را می آموختند، پس مردی از قبیله خزاعه گفت یا رسول اللَّه چه اجری است، فرمود: هرگز منافقی یا بنده ای که در قلبش شکّی در باره خدای عزّ و جل داشته باشد آن را نمی خواند، قسم بخدا که فرشتگان از روزی که خدا آسمانها و زمین ها را آفریده آن را قرائت می کنند و از خواندن آن خسته نمی شوند.


کلمات دیگر: