[ویکی فقه] سوره بروج هشتاد و پنجمین سوره قرآن که در سالهای نخست بعثت نازل شده است.
البروج، نام هشتاد و پنجمین سوره قرآن در «مصحف امام »،که در سالهای نخست بعثت نازل شده و از نظر زمانی سوره ۲۷ است، با یک رکوع، ۲۲ آیه، ۱۰۹ کلمه و ۴۵۸ حرف. در اولین آیه سوره، به آسمان «ذات البروج » قسم یاد شده، و نام سوره مأخوذ از همین آیه است.
← روایت ابن مردویه
خواندن سوره ی بروج در نماز های واجب، مستحب است.
کتاب نامه
• ابن عباس، تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس، لابی طاهر محمدبن یعقوب فیروزآبادی، در مجمع التفاسیر، استانبول ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴.• ابن منظور، لسان العرب، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۲/ ۱۹۹۲، ذیل «برج ».•امیرعلی، تفسیر مواهب الرحمن ،ج ۳۰،ص ۲۸۲ـ ۳۱۳.• محمدبن اسماعیل بخاری جعفی، صحیح البخاری، استانبول ۱۴۰۱/۱۹۸۱، ذیل بروج.• محمدبن عیسی ترمذی، سنن الترمذی، استانبول ۱۴۰۱/۱۹۸۱، ذیل بروج .• حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، چاپ محمد سیدکیلانی، تهران، تاریخ مقدمه ۱۳۳۲ ش .• محمودبن عمر زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت.• محمدبن علی شوکانی، فتح القدیر، بیروت، ذیل بروج.• محمد حسین طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت ۱۳۹۴/۱۹۷۴.• فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، چاپ هاشم رسولی محلاتی و فضل الله یزدی طباطبائی، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸، ذیل بروج.• محمدبن جریر طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت ۱۴۰۰ـ۱۴۰۳/ ۱۹۸۰ـ۱۹۸۳.• محمدبن عمر فخررازی، التفسیر الکبیر، قاهره، چاپ افست تهران .• محمدبن احمد قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، قاهره ۱۳۸۷/۱۹۶۷، چاپ افست تهران ۱۳۶۴ ش.• محمدباقربن محمدتقی مجلسی، بحارالانوار، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.• محمدبن محمد مرتضی زبیدی، تاج العروس من جواهر القاموس، چاپ عبدالستار احمد فراج، کویت ۱۳۸۵/۱۹۶۵.
البروج، نام هشتاد و پنجمین سوره قرآن در «مصحف امام »،که در سالهای نخست بعثت نازل شده و از نظر زمانی سوره ۲۷ است، با یک رکوع، ۲۲ آیه، ۱۰۹ کلمه و ۴۵۸ حرف. در اولین آیه سوره، به آسمان «ذات البروج » قسم یاد شده، و نام سوره مأخوذ از همین آیه است.
← روایت ابن مردویه
خواندن سوره ی بروج در نماز های واجب، مستحب است.
کتاب نامه
• ابن عباس، تنویر المقباس من تفسیر ابن عباس، لابی طاهر محمدبن یعقوب فیروزآبادی، در مجمع التفاسیر، استانبول ۱۴۰۴/ ۱۹۸۴.• ابن منظور، لسان العرب، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۱۲/ ۱۹۹۲، ذیل «برج ».•امیرعلی، تفسیر مواهب الرحمن ،ج ۳۰،ص ۲۸۲ـ ۳۱۳.• محمدبن اسماعیل بخاری جعفی، صحیح البخاری، استانبول ۱۴۰۱/۱۹۸۱، ذیل بروج.• محمدبن عیسی ترمذی، سنن الترمذی، استانبول ۱۴۰۱/۱۹۸۱، ذیل بروج .• حسین بن محمد راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، چاپ محمد سیدکیلانی، تهران، تاریخ مقدمه ۱۳۳۲ ش .• محمودبن عمر زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، بیروت.• محمدبن علی شوکانی، فتح القدیر، بیروت، ذیل بروج.• محمد حسین طباطبائی، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت ۱۳۹۴/۱۹۷۴.• فضل بن حسن طبرسی، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، چاپ هاشم رسولی محلاتی و فضل الله یزدی طباطبائی، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸، ذیل بروج.• محمدبن جریر طبری، جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت ۱۴۰۰ـ۱۴۰۳/ ۱۹۸۰ـ۱۹۸۳.• محمدبن عمر فخررازی، التفسیر الکبیر، قاهره، چاپ افست تهران .• محمدبن احمد قرطبی، الجامع لاحکام القرآن، قاهره ۱۳۸۷/۱۹۶۷، چاپ افست تهران ۱۳۶۴ ش.• محمدباقربن محمدتقی مجلسی، بحارالانوار، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.• محمدبن محمد مرتضی زبیدی، تاج العروس من جواهر القاموس، چاپ عبدالستار احمد فراج، کویت ۱۳۸۵/۱۹۶۵.
wikifeqh: سوره های مَکّی است که در جزء سی ام قرآن جای گرفته است. این سوره را به این مناسبت بروج می نامند که با سوگند به آسمانی شروع می شود که دارای برج هاست. سوره بروج درباره سرگذشت اصحاب اُخدود و سرنوشت مؤمنان به خدا در روز قیامت سخن می گوید و به تکذیب کنندگان قرآن هشدار به عذاب می دهد و در آخر، قرآن را در لوح محفوظ می داند. لوحی که تمام اتفاقات عالم، همراه با جزئیات کامل در آن ثبت است و به هیچ وجه قابل تغییر و دگرگونی نیست. در روایات آمده است پیامبر(ص) به قرائت این سوره در نمازهای روزانه سفارش کرده است.
بروج جمع بُرج و به معنای قصرهاست. این سوره را به این مناسبت بروج می نامند که با سوگند به آسمانی شروع می شود که دارای برج هاست: «وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ».
سوره بروج از سوره های مکی و در ترتیب نزول بیست و هفتمین سوره ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مُصحَف هشتاد و پنجمین سوره است و در جزء سی ام قرآن جای دارد.
بروج جمع بُرج و به معنای قصرهاست. این سوره را به این مناسبت بروج می نامند که با سوگند به آسمانی شروع می شود که دارای برج هاست: «وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْبُرُوجِ».
سوره بروج از سوره های مکی و در ترتیب نزول بیست و هفتمین سوره ای است که بر پیامبر(ص) نازل شده است. این سوره در چینش کنونی مُصحَف هشتاد و پنجمین سوره است و در جزء سی ام قرآن جای دارد.
wikishia: مصحف هشتاد و پنجمین سوره و در ترتیب نزول بیست و هفتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره شمس و پس از آن سوره تین نازل شده است.
ابی بن کعب از پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله روایت نموده که هر کس آن را قرائت کند خداوند به او بعدد هر روز جمعه و هر روز عرفه ای که در دنیاست ده حسنه عطا نماید.
یونس بن ظبیان از امام صادق علیه السّلام روایت نمود که هر کس در نماز واجبش سوره «والسماء ذات البروج» را که سوره پیامبران است بخواند حشرش و اقامتش با پیامبران و مرسلین خواهد بود.
این سوره مشتمل بر انذار و بشارت است، و در آن به سختی کسانی را انذار کرده که مردان و زنان مسلمان را به جرم اینکه به خدا ایمان آورده اند شکنجه می کنند، نظیر مشرکین مکه که با گروندگان به رسول خدا (ص) چنین می کردند، آنان را شکنجه میکردند تا از دین اسلام به شرک سابق خود برگردند، بعضی از این مسلمانان صبر می کردند و برنمیگشتند و لو شکنجه به هر جا که خواست برسد، و بعضی برگشته مرتد می شدند، و اینها افرادی بودند که ایمانی ضعیف داشتند هم چنان که دو آیه" وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذا أُوذِیَ فِی اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ کَعَذابِ اللَّهِ" ،" وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلی حَرْفٍ فَإِنْ أَصابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ أَصابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلی وَجْهِهِ" به وضع آنان اشاره می کند.
خدای سبحان در این آیات قبل از این مطالب اشاره ای به" اصحاب اخدود" می کند، و این خود تشویق مؤمنین به صبر در راه خدای تعالی است، دنبال این داستان اشاره ای هم به سرگذشت لشکریان فرعون و ثمود دارد، و این مایه دلخوشی رسول خدا (ص) و وعده نصرت به آن جناب و تهدید مشرکین است
ابی بن کعب از پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله روایت نموده که هر کس آن را قرائت کند خداوند به او بعدد هر روز جمعه و هر روز عرفه ای که در دنیاست ده حسنه عطا نماید.
یونس بن ظبیان از امام صادق علیه السّلام روایت نمود که هر کس در نماز واجبش سوره «والسماء ذات البروج» را که سوره پیامبران است بخواند حشرش و اقامتش با پیامبران و مرسلین خواهد بود.
این سوره مشتمل بر انذار و بشارت است، و در آن به سختی کسانی را انذار کرده که مردان و زنان مسلمان را به جرم اینکه به خدا ایمان آورده اند شکنجه می کنند، نظیر مشرکین مکه که با گروندگان به رسول خدا (ص) چنین می کردند، آنان را شکنجه میکردند تا از دین اسلام به شرک سابق خود برگردند، بعضی از این مسلمانان صبر می کردند و برنمیگشتند و لو شکنجه به هر جا که خواست برسد، و بعضی برگشته مرتد می شدند، و اینها افرادی بودند که ایمانی ضعیف داشتند هم چنان که دو آیه" وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذا أُوذِیَ فِی اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ کَعَذابِ اللَّهِ" ،" وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَعْبُدُ اللَّهَ عَلی حَرْفٍ فَإِنْ أَصابَهُ خَیْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَ إِنْ أَصابَتْهُ فِتْنَةٌ انْقَلَبَ عَلی وَجْهِهِ" به وضع آنان اشاره می کند.
خدای سبحان در این آیات قبل از این مطالب اشاره ای به" اصحاب اخدود" می کند، و این خود تشویق مؤمنین به صبر در راه خدای تعالی است، دنبال این داستان اشاره ای هم به سرگذشت لشکریان فرعون و ثمود دارد، و این مایه دلخوشی رسول خدا (ص) و وعده نصرت به آن جناب و تهدید مشرکین است
wikiahlb: سوره_بروج