[ویکی فقه] "فاطمه بنت اسد"، مادر بزرگوار حضرت
امیرالمومنین (علیه السلام)، از نخستین زنان
مسلمان است که نسبت به پیامبر بسیار مهربان بود. وی نخستین زنی بود که با پای پیاده به مدینه هجرت نمود و سرانجام در سال چهارم هجری دیده از جهان فروبست.
«فاطمه بنت اسد بن هاشم بن عبدمناف» (جد سوم پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم))، در مکه چشم به جهان گشود، نام مادر وی «فاطمه بنت هوم بن رواحة بن حجر بن عبد بن معیص بن عام بن لوی» (جد هشتم پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم)) می باشد؛ لذا این بانو هم
قریشی (فرزندان عبدمناف) و هم
هاشمی (فرزندان هاشم) می باشد.
فرزندان
این بانو نخستین زن هاشمی است که از شوهر هاشمی فرزند دار شد. او دارای چهار پسر، به نام های «طالب»، «عقیل»، «جعفر»، «حضرت علی (علیه السّلام)» و دو دختر به نام های «جمانه» و «فاخته» (ام هانی) می باشد. «ابن سعد» می گوید: «او زنی صالحه و پاکدامن بود و گفته می شود، نسل «اسد» (پدر ایشان) از فاطمه ادامه پیدا کرد.»
پبامبر در خانهٔ ابوطالب و فاطمه
زمانی که
رسول خدا به سن هشت سالگی رسید، یکی از بزرگ ترین حامیان خود یعنی «جناب عبدالمطلب» را از دست داد که بعد از مادرش «آمنه»، یار و یاور پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) بودند، از این زمان به بعد بود که مورد حمایت و سرپرستی جناب ابوطالب قرار گرفت و تا ده سال بعد از
بعثت مورد حمایت این مرد بزرگ بودند. «حضرت ابوطالب» پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) را که در شرایط سخت از دست دادن جد بزرگوارش قرار داشت، به سفارش پدر بزرگوارش جناب
عبدالمطلب به خانه آورد و وظیفه حمایت او را بر عهده گرفت، رسول خدا تحت
محبت شدید اهالی خانه از جمله فاطمه بنت اسد همسر جناب ابوطالب قرار گرفت. حضرت ابوطالب به خاطر محبت و علاقه ای که به پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) داشت و به سفارش پدر درباره آیندهٔ درخشان پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم)، دمی از پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) جدا نشد و فاطمه بنت اسد نیز در این امر مهم؛ یعنی نگهداری و سرپرستی پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم)، با ابوطالب همکاری می کرد و پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) را در مهر ورزیدن و نیکی کردن بر فرزندان خود مقدم می شمرد تا جایی که از طرف پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) به تلافی و قدر دانی به لقب «اماه» (مادر) مفتخر شد.
فاطمه بنت اسد درنگاه پیامبر
...
wikifeqh: هجرت ـ ۴ق)، مادر امام علی(ع)، همسر ابوطالب و از زنانی که جزء
اصحاب پیامبر(ص) به شمار می روند. او یازدهمین فردی (و در میان زنان، دومین زن) است که مسلمان شد و اولین زنی که با
پیامبر اکرم (ص)
بیعت کرد. از پیامبر(ص) سخنانی درباره فاطمه بنت اسد نقل شده که نشان از جایگاه ویژه او نزد پیامبر اسلام دارد.
مقبره فاطمه بنت اسد در قبرستان بقیع مدینه است.
فاطمه بنت اسد، از دودمان هاشمی است و شرح حال نگاران نسب او را چنین ثبت کرده اند: فاطمة بنت أسد بن
هاشم بن عبد مناف. در مکه بزرگ شد و با ابوطالب
ازدواج و پس از
ظهور اسلام، به مدینه هجرت کرد و همانجا درگذشت. گویند نخستین زن از دودمان هاشمی بوده که همسرش هاشمی بوده و فرزندان از هر دو سوی هاشمی به دنیا آورده و نخستین زن هاشمی بوده که فرزندش
خلیفه مسلمانان شده است.
فاطمه بنت اسد صاحب چندین فرزند بود به نام های: طالب، عقیل، جعفر،علی(ع)، هند یا ام هانی، جمانه، ریطه یا ام طالب و اسماء.
wikishia:
حضرت محمد صلی الله علیه و آله، ازدواج ابوطالب با فاطمه بنت اسد، فرزندان فاطمه بنت اسد، فضایل فاطمه بنت اسد، شکافته شدن دیوار کعبه
اسد فرزند هاشم بن عبدمناف است و هاشم جد دوم پیامبر صلی الله علیه و آله است لذا نسب فاطمه بنت اسد به جد دوم پیامبر صلی الله علیه و آله می رسد چنانچه مادر او نیز "فاطمة بنت هرم رواحة بن حجر بن عبد معیص بن عامر بن لؤی" می باشد. که لؤی جد هشتم پیامبر است.
اگر چه زن در آن زمان از محرومیت عجیبی برخوردار بود و برخی برای رهایی از دست دختران تازه متولد شده، آن ها را زنده به گور می کردند، ولی خانواده اسد به حسب اعتقاد توحیدی خود مخالف این اعمال و افکار بودند و این عقاید توحیدی آرام آرام در قلب پرمهر «فاطمه» جای گرفت و در پرتو این عقاید با گذشت زمان تبدیل به زنی با کمال و
مؤمن شد.
در «خصایص فاطمیه» مذکور است: «فاطمه بنت اسد زنی نیکوسیرت و دانا و بینا به امور
آخرت و عاقله و هوشمند و با کمال عفت و شرافت بود. فاطمه بنت اسد پیرو مذهب حنیف ابراهیم خلیل علیه السلام بود و حتی قبل از اسلام هم، هرگز خود را به شرک و بت پرستی نیالود.
فاطمه بنت اسد جز ابوطالب شوهری اختیار نفرمود. پیوند مبارک ایشان در حین سادگی ولی باشکوه برگزار گردید و ابوطالب پس از حمد و ستایش خداوند بلندمرتبه و قرائت خطبه آن بزرگوار را به همسری برگزید و در عین حال از اسد گواهی خواست، و ایشان فرمودند: «ما هم او را به ازدواج تو درآورده و بدان راضی شدیم».
در حالی که عبدالمطلب آثار مرگ و سفر به سوی آخرت را در خود مشاهده می کرد روزی فرزندان خود را نزد خود خوانده و به آن ها گفت کدامیک از شما از محمد کفالت و سرپرستی می کنید؟ جواب دادند: «محمد خودش از ما داناتر است، هر کس را که می خواهد انتخاب نماید، محمد نگاهی به صورت آن ها کرد و به ابوطالب اشاره نمود».
بعداز وفات عبدالمطلب رسول خدا شش یا هشت سال از سن او گذشته بود و در خانه ابوطالب بسر می برد. فاطمه بنت اسد در حق رسول صلی الله علیه و آله مادری می کرد و از همه جهت او را بر فرزندان خود مقدم می داشت.
از فاطمه بنت اسد سلام الله علیها نقل شده است: «ابوطالب توجه خاص ایشان را به من گوشزد کرد و من در جواب گفتم: توصینی فی ولدی محمد و انّه احبّ الیّ من نفسی و اولادی؛ سفارش فرزندم محمد صلی الله علیه و آله را به من کنی در حالی که او را از جان خود و فرزندانم بیشتر دوست دارم».