کلمه جو
صفحه اصلی

رفاعه بن شداد بجلی

دانشنامه آزاد فارسی

رِفاعَة بن شَدّاد بَجَلی ( ـ۶۶ق)
از اصحاب امام علی (ع) و امام حسن (ع). به روایتی ازسوی امام علی (ع) به قضاوت اهواز منصوب شد و نوشتاری مشتمل بر احکام مهم قضاوت و حقوق مؤمنان بر یکدیگر از آن حضرت دریافت کرد. در جنگ های جمل و صفین در سپاه امام علی (ع) پرچم دار قبیلۀ خود بجیله بود. پس از واقعۀ عاشورا به توّابین پیوست و توّابین در نماز به او اقتدا می کردند. در جنگ با بنی امیّه به قتل رسید.

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] رفاعة بن شداد بجلی. رِفاعَة بن شَدّاد بَجَلی فِتیانی، (کشته شده در ۶۶ق) از یاران حضرت علی(ع)، از رهبران توابین و از یاران مختار. او در جنگ های جمل و صفین شرکت کرد و در حکومت حضرت علی(ع)، قاضی اهواز بود. رفاعه، از نخستین کسانی بود که به امام حسین(ع) نامه نوشت و او را به کوفه دعوت کرد، اما در کربلا حضو نداشت. پس از واقعه عاشورا، در کنار سلیمان بن صرد خزاعی از سران نهضت توابین به شمار می رفت و پس از شکست این قیام، در شمار یاران مختار قرار گرفت. منابع تاریخی از جدایی وی از مختار در مدت زمان کوتاهی سخن گفته اند. او سرانجام در قیام مختار کشته شد.
نسب رفاعه، به قبیله بجیله می رسد بسیاری از افراد این قبیله در زمان خلافت حضرت علی(ع) جانب ایشان را گرفتند و در جنگ صفّین، جز اندکی، در سپاه آن حضرت بودند در زمان امام پنجم و ششم، بسیاری از آنان در شمار شاگردان و یاران آن دو امام و امامان بعدی درآمدند. نجاشی، در رجالش بیش از پنجاه نفر را نام می برد، که نسبت بجلی دارند.


کلمات دیگر: