سوره جمعه

wikishia: سوره تحریم و پس از آن سوره تغابن نازل شده است.
به اجماع و اتفاق مفسرین عامه و خاصه یازده آیه است.
ابی بن کعب از پیامبر صلی الله علیه و آله روایت نموده که فرمودند: کسی که سوره جمعه را قرائت کند به او داده خواهد شد ده حسنه به عدد افرادی که به نماز جمعه آمده و به عدد آن کسانی که شرکت نکرده اند.
منصور بن حازم از امام صادق علیه السلام روایت کرده که فرمودند: بر هر مؤمنی از شیعیان ما لازم است که در شب جمعه قرائت کند سوره جمعه و سوره «سبح اسم ربک» را و در نماز ظهر جمعه سوره جمعه و سوره منافقین را پس وقتی که این کار را کرد چنان است که عمل رسول خدا صلی الله علیه و آله را انجام داده و ثواب و جزاء او بر خدا، بهشت است.
این سوره به بیانی کاملا انگیزنده، مسلمین را وادار می کند که نسبت به نماز جمعه اهتمام بورزند، و آنچه در به پاداشتنش لازم است فراهم سازند، چون نماز جمعه از شعائر بزرگ خدا است که تعظیم و اهتمام به امر آن، هم دنیای مردم را اصلاح می کند، و هم آخرتشان را، و خدای تعالی بیان این مطلب را با تسبیح و ثنای بر خود آغاز کرد که در میان قومی امی رسولی از خود آنان مبعوث کرد تا آیات او را بر آنان بخواند، و با اعمال صالح و اخلاق پاک تزکیه شان کند، و کتاب و حکمتشان بیاموزد و به همین منظور کتاب خدا و معارف دینش را به بهترین وجهی بر آنان و افرادی که به آنان ملحق می شوند، و نسل های بعد از آنان تحمیل کرد، و زنهارشان داد از اینکه مثل یهود نباشند که خدای تعالی تورات را بر آنان تحمیل کرد، ولی آنان آن را حمل نکردند، و به معارف آن معتقد نشدند، و به احکامش عمل نکردند، در نتیجه مانند الاغی شدند که بارش کتاب باشد.
و در آخر به عنوان نتیجه دستور می دهد که وقتی بانک نماز جمعه بلند می شود بازار و دادوستد را رها نموده، به سوی ذکر خدا بشتابند. و نیز افرادی را که خلاف این دستور عمل می کنند، و رسول خدا (ص) را در حالی که مشغول خطبه نماز است رها نموده، به سوی دادوستد می روند، سرزنش می کند، و این رفتار را نشانه آن می داند که این گونه افراد معارف کتاب خدا و احکامش را نپذیرفته اند