سوره تحریم

wikishia: مدنی است.این سوره در ترتیب مصحف شصت و ششمین سوره و در ترتیب نزول صدو هشتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره حجرات و پس از آن سوره جمعه نازل شده است.
سوره تحریم به اجماع مفسّرین دوازده آیه است.
ابی بن کعب از پیامبر صلّی اللَّه علیه و آله روایت نموده که هر کس سوره « یا أَیُّهَا النَّبِیُّ لِمَ تُحَرِّمُ ما أَحَلَّ اللَّهُ لَکَ » را قرائت کند خدا به او توبه نصوح عطا فرماید.
این سوره با داستانی که بین رسول خدا (ص) و بعضی از همسرانش اتفاق افتاد آغاز شده، و آن این بود که به خاطر حادثه ای که شرحش می آید پاره ای از حلالها را بر خود حرام کرد، و بدین سبب در این آیات آن جناب را مورد عتاب قرار می دهد که چرا به خاطر رضایت بعضی از همسرانت، حلال خدا را بر خود حرام کردی، و در حقیقت و به طوری که از سیاق بر می آید عتاب متوجه همان همسر است، و می خواهد رسول گرامی خود را علیه آن همسر یاری کند.
بعد از نقل این داستان مؤمنین را خطاب می کند به اینکه جان خود را از عذاب آتشی که آتش گیرانه اش انسان و سنگ است نگه بدارند، و بدانند که به جز اعمال خود آنان به ایشان جزایی نمی دهند، جز ایشان خود اعمالشان است، و معلوم است که هیچ کس نمیتواند از عمل خود بگریزد پس هیچ کس از این جزا خلاصی ندارد، مگر پیغمبر و آنهایی که به وی ایمان آوردند، آن گاه بار دیگر رسول خدا (ص) را به جهاد با کفار و منافقین خطاب میکند