[ویکی فقه] مهدیقلی خان هدایت، از
رجال عصر قاجار و پهلوی، و در مقاطع مختلف متصدی مناصب مختلفی از جمله
حکومت آذربایجان و فارس، نمایندگی
مجلس در صدر مشروطه، وزارت علوم، وزارت فواید عامه، وزارت عدلیه، ریاست دیوان تمیز (دیوان عالی کشور) و بالاخره نخست
وزیر ایران در دوره
رضاشاه پهلوی بود.
حاج مهدیقلی خان هدایت «مخبرالسلطنه» سومین
پسر علیقلی خان مخبرالدوله و
نوه رضاقلی خان هدایت، در هفتم
شعبان ۱۲۸۰ه. ق. در تهران متولد شد. در سن ۱۴ سالگی و پس از فرا گرفتن مقدمات، همراه
برادر بزرگش مرتضی قلی خان
صنیع الدوله به
اروپا رفت و در سوئیس به
تحصیل پرداخت و در ۱۲۹۷ه. ق. به ایران مراجعت کرد و به تکمیل
زبان فارسی و
عربی پرداخت و در
موسیقی سعی بلیغ کرد. در
سال ۱۳۰۳ه. ق. به سمت
معلم زبان آلمانی در
دارالفنون مشغول کار شد.
نویسندگی هدایت
وی اهل قلم و
سیاست بود. زمان شش پادشاه «ناصرالدین شاه، مظفرالدین شاه، محمدعلی شاه، احمدشاه، رضاشاه و محمدرضاشاه.» را
درک کرده و زبده خاطرات خود را تحت عنوان «خاطرات و خطرات» در زمان
حیات خود انتشار داد و تالیفات دیگری نیز از خود باقی گذارده است.
مسئولیت های هدایت
هدایت قریب سی سال در صحنه سیاسی ایران، در غالب کابینه ها عضویت داشت. سه بار والی آذربایجان و یک بار والی
فارس شد. از همه مهم تر، متجاوز از شش سال در اوایل
سلطنت رضاشاه، رئیس الوزرای ایران بود و در تمام بازی های سیاسی آن زمان، نقش اول را بر عهده داشت. تمدید قرارداد ۱۹۳۳م نفت، در دوران نخست وزیری او انجام گرفت. وی یکی از هفت تن از وزرای دوران
قاجاریه بود که در سلطنت پهلوی به نخست وزیری رسیدند.
ورود به مناصب اجرایی در دوران قاجار
...