تکفین

[ویکی فقه] کفن کردن میّت را تَکفین گویند و از آن در باب طهارت سخن رفته است.
تکفین، دومین مرحله از مراحل تجهیز میّت و عبارت است از پوشاندن ] با کیفیتی ویژه پیش از دفن.
حکم تکفین
تکفین، واجب کفایی است؛ از این رو اقدام بر آن، بر همه مسلمانان واجب است و اگر کسی اقدام کرد از دیگران ساقط می شود. تکفین از اعمال عبادی نیست؛ از این رو در صحّت آن قصد قربت شرط نمی باشد. برخی از روی احتیاط، آن را لازم دانسته اند.
موارد عدم وجوب کفن
چند گروه پس از مردن کفن نمی شوند:۱. کسی که در میدان جنگ در راه خدا کشته شود. ۲. کسی که به قصاص یا رجم و یا ـ به نظر برخی ـ هر حدّی کشته شود. چنین شخصی قبل از اجرای حد، امر به غسل کردن و پوشیدن کفن می شود، سپس حکم قصاص یا حد بر او جاری می گردد. ۳. جنین سقط شده ای که کمتر از چهار ماه دارد، که در پارچه ای پیچیده و دفن می شود. ۴. عضو جدا شده از میّت که تنها گوشت یا پوستِ بدون استخوان است. این نیز ـ بنابر آنچه از مشهور نقل شده ـ در پارچه ای پیچیده و دفن می شود. اگر تکه جدا شده همراه استخوان و از غیر سینه میّت باشد در وجوب تکفین آن و یا پیچیدن در پارچه اختلاف است. و چنانچه همراه با سینه یا سینه به تنهایی یا بعض سینه مشتمل بر قلب یا استخوان سینه باشد تکفین آن واجب است. البتّه در وجوب تکفین به هر سه تکه (لنگ، پیراهن و سرتاسری) یا کفایت دو تکه آخری اختلاف است. برخی گفته اند: ظاهر کلمات فقها آن است که استخوانِ تنها، در احکام یادشده همچون عضو با استخوان است.
قطعات کفن
...