سوره کهف

wikishia: مدینه نازل شده است.
این سوره در ترتیب مصحف سومین سوره و در ترتیب نزول شصت و نهمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره الغاشیه و پس از آن سوره نحل نازل شده است.
به عدد بصریان 111 و بعدد کوفیان 110 و بعدد شامیان 106 و بعدد حجازیان 105 آیه است.
ابی بن کعب، از پیامبر گرامی اسلام روایت کرده است که هر کس این سوره را بخواند، تا هشت روز از هر فتنه ای آسوده است. اگر در این هشت روز، دجال ظهور کند، خداوند او را از فتنه وی حفظ کند و هر کس آیه آخر آن «قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ ...» را هنگام رفتن به بستر خواب بخواند، از بستر او نوری بسوی کعبه می درخشد که در کنار آن فرشتگانی از درگاه خدا برایش طلب رحمت می کنند، تا از خواب برخیزد. اگر در مکه باشد و این آیه را بخواند، نوری از بستر او به بیت المعمور می تابد، که در کنار آن فرشتگان برایش طلب رحمت می کنند، تا از خواب برخیزد.
سمرة بن جندب از آن بزرگوار روایت کرده است که: هر کس ده آیه از سوره کهف از حفظ بخواند، فتنه دجال به او زیانی نمی رساند و هر کس همه سوره را بخواند، داخل بهشت می شود.
سپس فرمود: آیا سوره ای به شما نشان دهم که وقتی نازل شد، هفتاد هزار فرشته، آن را همراهی کردند و عظمت آنها آسمانها و زمین را فرا گرفته بود؟گفتند:آری. فرمود: سوره اصحاب کهف است. هر کس در روز جمعه، این سوره را بخواند، خداوند تا سه روز بعد از روز جمعه دیگر او را می آمرزد و به او نوری می بخشد که به آسمان می رسد و در فتنه دجال، از خطر محفوظ است.