کلمه جو
صفحه اصلی

سوره نحل

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] سوره نحل، سوره شانزدهم قرآن کریم بوده و در مکه نازل شده است.
زنبور عسل و خانه سازی آن در کوه و تهیه عسل از میوه ها و گل ها و شفابخش بودن عسل و الهام خدایی به زنبور در این تدبیرها و نقشه ها، در آیات ۶۸ و ۶۹ این سوره بیان شده است؛ به این دلیل سوره را «نحل» نامیده اند.نام دیگر این سوره « نعم » و « نعیم » است؛ زیرا نعمت های فراوان زمینی و آسمانی خدا، وحی، بعثت، قیامت، بطلان عقاید مشرکان، کیفر اقوام و… از دیگر موضوعات این سوره است.
غرض سوره
غرض سوره امر به صبر و وعده نیکو بر صبر در راه خدا و خبر دادن به نزدیک شدن امر خداست، که عبارتست از: غلبه دین حق بر باطل و بر کفار، که خدای تعالی این معنا را با بیان این که: تنها خدای تعالی اله معبود است نه دیگری چون تدبیر عالم مانند خلقتش قائم به او است و نیز همه نعمت ها به او منتهی می گردد و هیچ یک از آنها مصنوع غیر او نیست نتیجه می گیرد. پس واجب است همان خدا به تنهایی عبادت شود و همچنین با بیان اینکه: دین حق از خدا است پس واجب است که غیر دین او دینی و قانونی دیگر تشریع نشود و باز با بیان اموری از دین الهی، توضیح می دهد.این، آن غرضی است که معظم آیات این سوره آن را دنبال نموده و با بیان های مختلفی تعقیب می نماید، در ضمن بیان این غرض، آیاتی هم هست که مساله هجرت و پاره ای مطالب مناسب با آن را ایراد می نماید.
ویژگی های سوره
۱. این سوره ۱۲۸ آیه، ۲۸۴۰ کلمه و ۷۷۰۷ حرف دارد.۲. هفتادمین سوره در ترتیب نزول، و شانزدهمین سوره در مصحف شریف است.۳. پس از سوره کهف و پیش از سوره نوح در مکه نازل شد؛ به جز سه آیه آخر آن؛ ولی برخی از مفسران معتقدند چهل آیه اول این سوره در مکه و بقیه در مدینه نازل شده است.۴. از نظر کمیت از سور مئین است.۵. آیه ۴۹ آن سجده مستحب دارد.۶. سه یا چهار آیه منسوخ دارد.
احکام فقهی سوره
...


کلمات دیگر: