کمال الدین و تمام النعمه

کمال الدین و تمام النعمة. کتاب کمال الدّین و تمام النّعمة، تألیف محمد بن علی بن بابویه معروف به شیخ صدوق (متوفّی ۳۸۱ هـ ق) است.
کمال الدین و تمام النعمة.
محتوای این کتاب بر مأخذ اصلی شیعه الاصول الاربع مأة که قبل از سال ۲۶۰ هـ ق، توسط جعفر صادق و دیگر امامان شیعه گرد آوری شده، تکیه دارد. شیخ صدوق به خاطر این که پدرش ابن بابویه از فقهای عالیقدر و وکیل امام در قم بوده، توانست اطّلاعات موثّقی را دربارهٔ ارتباطات پنهانی بین وکلاء و مهدی به وسیلهٔ چهار سفیر ارائه دهد. وی همچنین فصلی را دربارهٔ معمّرینی که بیش از صد سال عمر کرده اند، اختصاص داده، تا طول عمر امام دوازدهم را توجیه کند.
شیخ صدوق می نویسد: «کتاب خود را زمانی که در نیشابور بوده جمع آوری و انشاء کرده است، زیرا غیبت امام عصر (عج) موجب حیرت و تحیّر در بین اکثریت شیعیانی که او را ملاقات می کردند، شده و در نتیجه باعث انحراف آنها گردیده بود».

رجوع شود به:اکمال الدین و اتمام النعمه

[ویکی فقه] کمال الدین و تمام النعمة (ترجمه پهلوان). آقای منصور پهلوان ترجمه کمال الدین و تمام النعمة شیخ صدوق رحمة الله علیه را به انجام رسانده است. این اثر در اثبات حیات و غیبت حضرت امام عصر عجّل الله فرجه الشریف می باشد.
در متون مختلف، غالبا، شرایط کسی که اقدام به ترجمه متنی می کند چنین بیان شده است: تسلط مترجم بر زبان مبدا که متن اصلی به آن زبان است، تسلط بر زبان مقصد که قرار است متن به آن ترجمه شود، تسلط بر موضوع متنی که قرار است ترجمه شود و در نهایت امانتداری مترجم. نقص در هریک از این اصول، موجب خطاهایی در ترجمه می شود، مانند بدفهمی، سوء تعبیر و انتقال نادرست مفاهیم. ترجمه فوق نشان میدهد که مترجم تا حد بسیاری دارای شرایط فوق بوده است و درستی و شیوایی در ترجمه هر دو رعایت شده و ترجمه از روانی و رسایی برخوردار است و هر جا که این روانی در کار نیست باید پی برد که مترجم درستی را بر ساده نویسی ترجیح داده است. برای نمونه: ج۲- ص۵۴۶ عن ابی عبدالله علیه السّلام قال: من مات منکم علی هذا الامر منتظرا له کان کمن کان فی فسطاط القائم علیه السّلام. از امام صادق علیه السّلام روایت کند که فرمود: هرکس از شما به اعتقاد به این امر بمیرد درحالی که منتظر آن باشد، مانند کسی است که در خیمه قائم علیه السّلام باشد. ج۱ ص۱۴۹. و قد علمنا ان النبی و الائمة صلوات الله علیهم لا یشفعون الا لمن ارتضی الله دینه. و الشاک فی الامام علی غیر دین الله، و قد ذکر بموسی بن جعفر علیه السّلام انه سیستوهبه من ربه یوم القیامة «و می دانیم که پیامبر و ائمه علیه السّلام شفاعت کسی را نمی کنند، مگر آنکه خداوند دین او را پسندد و کسی که در امام تردید کند بر دین خدا نیست و موسی بن جعفر علیه السّلام فرموده است که فردای قیامت از پروردگارش عطا و بخشش برای زراره خواهد ساخت». از ویژگیهای دیگر این ترجمه نام بردن مترجم از نسخه مورد اعتماد خویش در این امر بوده است که نسخه مصحح ایشان متعلق به مرحوم علی اکبر غفاری که در سال ۱۳۹۰ قمری به طبع رسیده، می باشد. با اینکه آقای سید حسین مدرسی طباطبایی با مقایسه هایی که انجام داده اند قائل هستند که در تصحیح آقای غفاری افتادگی هایی وجود دارد و برخی از یادداشت ایشان در حواشی کتاب نادرست است از مزایای دیگر ترجمه آوردن متن عربی و فارسی در یک صفحه که تطبیق را برای خواننده سهل می نماید و در اعراب گذاری متن کوشش بسیاری صورت گرفته است و در ترجمه اشعار عربی برای اینکه از لطافت و شیوایی لازم برخوردار باشد به نظم فارسی برگردان شده است که این ترجمه منظوم مورد استفاده خوانندگان قرار گیرد. ترجمه دارای مقدمه ای است که در آن به شرح حال مؤلف کتاب و معرفی کتاب کمال الدین بطور کامل پرداخته است و فرق تبریب ایشان با مترجم دیگر این اثر شیخ آیة ا... کمره ای این است که کمره ای مقدمه کمال الدین را باب اول شمرده ولی ایشان آنرا همان مقدمه درج نموده است. ایشان در مقدمه خود متذکر می شود که ترجمه پیشین را دیده و لغزش هایی در آن دیده ولی بیان نمی کنند آیا آنها را مورد بهره برداری قرار داده یا نه؟ و دیگر اینکه وجه تمایز ترجمه خود را با ترجمه های پیشین بیان نمی کنند.