ام ایمن

wikishia: حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها، بزرگ بانوانی بودند صبور و شکیبا که محبت آل طه تمام وجودشان را احاطه کرده بود، به طوری که تمام سختی ها و مرارت ها را در راه رضای معبود و عشق اهل بیت علیهم السلام با جان و دل بر خود هموار کرده و در معرفت و شناخت و معرفی دریای ژرف فضایل خاندان نبوت چنان کوشیدند که محرم اسرار عترت گشتند.
و اینان سیراب شدگان کوثر نبوت و پرورش یافتگان مکتب ولایت اند «ام ایمن » یکی از این ره یافتگان وصال اهل بیت است که عمری در منزل وحی و خانه کوثر با عزت و افتخار خدمت نمود و با اولین مسلمانان صدر اسلام از جور مشرکین ستمگر به حبشه مهاجرت کرد تا ایمانش به اسلام و پیامبر از گزند اهریمنان محفوظ بماند.
او پرستاری مهربان برای پیامبر و همدمی باوفا برای زهرا سلام الله علیها و پشتیبانی قوی برای امیرالمؤمنین علیه السلام بود. او بود که پیامبر بانوی بهشتی نامیدش و دیگر اهل بیت علیهم السلام و آنچه اینک می آید شرح حال مختصری است از زندگی سراسر عشق و شور و ارادت این بانوی نمونه تاریخ، باشد تا ره پویان مکتب اهل بیت را دلالتی باشد و جویندگان فضایل و حقایق را سرچشمه ای.
نام او برکه، دختر ثعلبة بن عمر است. ابن اثیر جزری در اسدالغابه وی را اهل حبشه می داند او کنیز عبدالله بن عبدالمطلب و بنا به قولی کنیز آمنه مادر رسول خدا صلی الله علیه و آله بود که به پیامبر به ارث رسیده بود.
محمد بن سعد در طبقات می گوید: زمانی که رسول خدا صلی الله علیه و آله با خدیجه ازدواج کرد ام ایمن را آزاد کرد و شخصی به نام عبید خزرجی با او ازدواج کرد. فرزندی به نام «ایمن » از او متولد شد و از آن پس، «برکه » با کنیه «ام ایمن » معروف گشت.
«ایمن » در دامان مادری پرورش یافت که خود در پرتو نور احمدی و تربیت محمدی به فضایل و کمالات معنوی رسیده بود نیکی های «برکه محمدی » به میوه وجودش منتقل شد و از او «ایمنی علوی » ساخت به طوری که از خواص شیعیان امیرالمؤمنین علیه السلام در زمان حیات پیامبر شد و در غزوه حنین جزء آن ده نفری بود که فرار نکرد و عنان اسب رسول خدا را به دست داشت و مقاومت کرد تا در همان غزوه به فیض عظمای شهادت نائل گشت.