سوره نجم

wikishia: ابن عباس و قتاده نقل کرده است که این سوره مکی است غیر از یک آیه از آن که در مدینه نازل شده است و آن آیه این است: «الَّذِینَ یَجْتَنِبُونَ کَبائِرَ الْإِثْمِ وَ الْفَواحِشَ...»(آیه32) و از حسن نقل شده است که این سوره مدنی است.
این سوره در ترتیب مصحف پنجاه و سومین سوره و در ترتیب نزول بیست و سومین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره اخلاص و پس از آن سوره عبس نازل شده است.
به نظر کوفیان این سوره دارای شصت و دو آیه است و به نظر غیرکوفیان شصت و یک آیه. در سه مورد اختلاف است در «مِنَ الْحَقِّ شَیْئاً».(آیه 28) به نظر کوفیان وقف شده است. به نظر شامی در «عَنْ مَنْ تَوَلَّی»(آیه 29) وقف شده است و غیر شامی در «الْحَیاةَ الدُّنْیا»(آیه 29) وقف کرده است.
ابی بن کعب می گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمودند: هر کس سوره «النجم» را بخواند به او ده حسنه و به تعداد تمام کسانی که به حضرت محمد صلی الله علیه و آله ایمان آورده و حضرت را منکر شده اند پاداش خواهد داد.
یزید بن خلیفه از امام صادق علیه السلام روایت می کند که فرمودند: هر کس همه شب یا همه روز بر خواندن سوره النجم مداومت نماید بین مردم به شایستگی زندگی کرده، دارای محبوبیّت خواهد شد.
غرض این سوره یادآوری اصول سه گانه اسلام، یعنی وحدانیت خدای تعالی در ربوبیت، معاد و نبوت است، ولی اول به مساله نبوت پرداخته، وحیی را که به رسول خدا (ص) شده تصدیق و توصیف نموده، آن گاه متعرض مساله توحید میشود، و بت ها و شرکای مشرکین را به بلیغ ترین وجهی نفی می کند، آن گاه به مساله سوم پرداخته وضع منتهی شدن خلقت و تدبیر عالم به خدای تعالی و زنده کردن مردگان و خنداندن و گریاندن و اغناء و اقناء و تعذیب و دعوت و انذار را توصیف نموده، گفتار را با اشاره به مساله معاد و امر به سجده و عبادت ختم می کند