کلمه جو
صفحه اصلی

حضرت داوود

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] یکی از پیامبران بزرگی که علاوه بر قدرت معنوی و نبوّت، دارای حکومت ظاهری وسیع نیز بود، حضرت داوود(علیه السلام)است که نام مبارکش شانزده بار در قرآن آمده است.
واژه داود که در زبان عبری «داوید» تلفظ می شود، به معنای «محبوب» بوده و نام یکی از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل می باشد، او اولین پیامبری است که دارای کتاب آسمانی به نام «زبور» بوده و از ذریه اسحاق (علیه السلام) فرزند ابراهیم و هم عصر با «اشموئیل» می باشد و از جمله انبیایی است که دارای حکومت و منصب قضاوت بوده و زبان پرندگان را می دانسته. حضرت داود(علیه السلام) در سر زمینی بین مصر و شام دیده به جهان گشود، او از نواده های حضرت یعقوب است و به نُه واسطه به یکی از فرزندان حضرت یعقوب می رسد، پدرش «ایشا» نام داشت. او صد سال عمر کرد، که چهل سال از آن را حکومت نمود.حضرت داود در روایات اسلامی فرزند «ایشا بن لاوی بن یعقوب است.ایشا، ده پسر داشت که داود از همه کوچک تر بود و به شغل شبانی اشتغال داشت.اما داود (ععلیه السلام) دارای نوزده فرزند بود که از میان آنها سلیمان (علیه السلام) جانشین او شد.
ماجرای قتل جالوت توسط داود
طالوت عهد کرده بود هر کسی بر جالوت غلبه کند دخترش را به عقد او در آورد.امام صادق(علیه السلام)فرمود: خداوند به پیامبر بنی اسرائیل (اشموئیل) وحی کرد: جالوت را کسی می کشد که زرة موسی(علیه السلام) برای تن او اندازه است، و او از فرزندان لاوی بن یعقوب بوده و نامش داود (علیه السلام) پسر «اِیشا» است. اِیشا دارای ده پسر است که داود از همة آنها کو چکتر می باشد. طالوت هنگام بسیج سپاه، برای اِیشا پیام داد که همة پسرانش را حاضر کند، او به این دستور عمل کرد، طالوت زرة موسی را بر تن یکی یکی آنها نمود، ولی برای هیچ کدام اندازه نبود بلکه یا بلند تر بود یا کوتا هتر، طالوت به ایشا گفت: دیگر پسری نداری؟ او عرض کرد: «یک پسر کوچکتر از همه دارم که چوپان گوسفندانم می باشد.» طالوت به دنبال او فرستاد. در بین راه داود همین طور که می آمد در زیر پایش سه سنگریزه که از فیروزه بودند صدایش زدند که ای داود ما را بر گیر.او آمد و زره را پوشید، آن زره برای او اندازه بود، همراه او چند سنگ و یک فلاخن(تیر کمان) بود و طالوت او را همراه لشکر به میدان برد. او بسیار شجاع و نترس بود، هنگامی که لشکر بنی اسرائیل در برابر جالوت قرار گرفتند، جالوت سوار بر فیل بود و تاج بلندی بر سر داشت و لشکرش در دو طرف او آماده بودند، داود سه سنگ همراه داشت یکی از آنها را در فلاخن نهاد و به سوی جالوت پرتاب کرد، این سنگ به جانب راست او اصابت نمود، سنگ دوم را به سوی او انداخت که به جانب چپش اصابت کرد، سنگ سوم، درست بر پیشانی او به یاقوت تاجش اصابت نمود که به مغزش رسید و همان دم او را به هلاکت رساند و به زمین انداخت، لشکر او گریختند و بنی اسرائیل پیروز گشتند. طالوت به عهد خود وفا و به شرط خود عمل نمود. و دختر خود را به همسری داود درآورد و نیمی از حکومتش را به وی داد، محبت او را با جان و دل به هم آمیخت و او را مشاور مورد اعتماد خود نمود و رابطه خویشاوندی در میان ایشان مستحکم شد و هدف عالی، آنان را در راه خود متحد گرداند و بدین وسیله داود به پیروزی و توفیق بزرگی نائل گشت و این فضل و موهبت الهی است، که به هر کس بخواهد عطا می کند و خدا دارای فضل و کرمی عظیم است.پس از آن که طالوت از دنیا رفت، بنی اسرائیل حکومت و فرماندهی طالوت را، در اختیار او گذاشتند، و همه ثروت های طالوت را به او سپردند، وقتی که به حاکمیت رسید، خداوند او را به مقام پیامبری نیز رسانید.نخستین دولت یهود را طالوت یا (شاؤول) حدود (۱۰۹۵-۱۰۵۵) قبل از میلاد در شهر حبرون(الخلییل واقع در کرانه باختری رود اردن) تشکیل داد و پس از طالوت، داود(علیه السلام) پادشاه یهود شد و پایتخت یهود را به (یبوس) بیت المقدس منتقل نمود و سلیمان پس از داود بزرگ ترین حاکم یهود شناخته شد که در زمان او آرامش و سعادت برای همه وجود داشت.
ماجرای حکومت و خلافت داود
این ماجرا آن هنگام شروع شد که به عنوان یکی از سربازان طالوت، به جنگ جالوت و لشکرش رفت و با سنگی که در فلاخن خود نهاده بود، جالوت جبّار را کشت.«ایشا» ده پسر داشت، داود(علیه السلام) کوچک ترین آنها بود.حضرت داود(علیه السلام) بسیار خوش صوت بود، به طوری که وقتی صدایش به مناجات بلند می شد، پرندگان به سوی او می آمد ند و حیوانات وحشی گردن می کشید ند تا صدای دل نشین او را بشنوند، او کوتاه قد و کبود چشم و کم مو بود، در میان بنی اسرائیل و در پیشگاه طالوت فرمانده شجاع و با ایمان لشکر بنی اسرائیل، دارای موقعیت عظیم بود. از ویژگیهای حضرت داود(علیه السلام) آن است که خداوند مقام رهبری و حکومت داری را به ایشان داد.بر همین اساس خداوند می فرما ید: «یا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناکَ خَلِیفَهً فِی الْأَرْضِ فَاحْکُمْ بَینَ النَّاسِ بِالْحَقِّ؛ ای داود! ما تو را خلیفه (و نماینده) خود در زمین قرار دادیم، پس در میان مردم به حق داوری کن.» ونیز می فرما ید: «وَ شَدَدْنا مُلْکَهُ وَ آتَیناهُ الْحِکْمَهَ وَ فَصْلَ الْخِطابِ؛ و حکومت داوود(علیه السلام) را استحکام بخشید یم و به او دانش و شیوه داوری عادلانه عطا کردیم.» صدوق قدس سره در کتاب اکمال الدین از امام صادق(علیه السلام) و او از پدرانش، از رسول خدا(ص) روایت کرده که فرمود: داود صد سال تمام عمر کرد که چهل سال آن، دوران سلطنت و پادشاهی او بود. البته عمر داود چهل سال بود که شصت سال از عمرش را از عمر آدم گرفت. هنگامی که آدم از عمر کوتاه داود با خبر شد، شصت سال از عمرش را به او بخشید.هفتاد سال و شش ماه از عمرش را در سر زمین حبرون(الخلیل) سکنی داشته و ما بقی را در بیت المقدس به سر برده و به زبان عبرانی سخن می گفته است.نخستین دولت یهود را طالوت یا (شاؤول) حدود (۱۰۹۵-۱۰۵۵) قبل از میلاد در شهر حبرون (الخلیل) تشکیل داد و پس از طالوت، داوود (علیه السلام) پادشاه یهود شد و پایتخت یهود را به (یبوس) بیت المقدس منتقل نمود و سلیمان پس از داود بزرگ ترین حاکم یهود شناخته شد که در زمان او آرامش و سعادت برای همه وجود داشت.
ماجرای اصلی ترک اولی داود در محراب
...


کلمات دیگر: