[ویکی فقه] پیش گویی انجیل (قرآن). قرآن بعثت عیسی مسیح (علیه السلام) را دنباله «ارسال رسل و انزال کتب» می داند و نام کتاب آسمانی او را به صراحت، انجیل خوانده و بر وحیانی بودن آن تأکید میورزد.
یهود و نصارا در تطبیق نشانه های پیامبر نوید داده شده در تورات و انجیل ، بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم تردید ندارند.«الذین یتبعون الرسول النبی الامی الذی یجدونه مکتوبا عندهم فی التورلـة و الانجیل...»؛ همانها که از فرستاده ( خدا )، پیامبر «امّی» پیروی می کنند؛ پیامبری که صفاتش را، در تورات و انجیلی که نزدشان است، می یابند؛ آنها را به معروف دستور می دهد، و از منکر باز میدارد؛ اشیار پاکیزه را برای آنها حلال می شمرد، و ناپاکیها را تحریم می کند؛ و بارهای سنگین، و زنجیرهایی را که بر آنها بود، (از دوش و گردنشان) بر می دارد، پس کسانی که به او ایمان آوردند، و حمایت و یاریش کردند، و از نوری که با او نازل شده پیروی نمودند، آنان رستگارانند. (آن چه در تورات و انجیل آمده، نشانه های پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم است.ولی خداوند با جمله «یجدونه...» بیان می کند که اهل کتاب ، خود پیامبر را در تورات و انجیل می یابند. نکته، این است که تطبیق نشانه های موجود در تورات و انجیل بر پیامبر صلی الله علیه وآله، قطعی بوده و هیچ تردیدی برای آنان وجود نداشته است)
تفسیر آیه
این آیه در حقیقت، مکمل آیه گذشته درباره صفات کسانی است که مشمول رحمت واسعه پروردگار هستند، یعنی پس از ذکر صفات سه گانه تقوی و اداء زکات و ایمان به آیات پروردگار، در این آیه صفات دیگری به عنوان توضیح برای آنها ذکر می کند و آن پیروی از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است، زیرا ایمان به خدا از ایمان به پیامبر صلی الله علیه و آله و پیروی از مکتبش جدایی ناپذیر است، همچنین تقوا و زکات نیز بدون پیروی از رهبری او تکمیل نمی شود.لذا می گوید: " کسانی مشمول این رحمت می شوند که از فرستاده پروردگار پیروی کنند" (الذین یتبعون الرسول).سپس برای این رسول ، شش صفت علاوه بر مقام رسالت بیان می کند:۱- او پیامبر خدا است (النبی).نبی به کسی گفته می شود که پیام خدا را بیان می کند و به او، وحی نازل می شود- هر چند مامور به دعوت و تبلیغ نباشد- اما رسول کسی است که علاوه بر مقام نبوت، مامور به دعوت و تبلیغ به سوی آئین خدا و ایستادگی در این مسیر می باشد.در حقیقت رسالت مقامی است بالاتر از نبوت ، بنا بر این در معنی رسالت، نبوت هم افتاده است، ولی چون آیه در مقام تشریح و توضیح و تفصیل پیامبر صلی الله علیه و آله است، آن دو را مستقلا ذکر کرده. در واقع آنچه به طور سربسته در مفهوم رسول افتاده، به صورت مستقل و روشن به عنوان تجزیه و تحلیل صفات او ذکر شده است.۲- پیامبری که درس نخوانده و از میان توده جمعیت برخاسته، از سرزمین مکه ام القری، کانون اصلی توحید طلوع کرده است (الامی).درباره مفهوم" امی" که از ماده" ام" بمعنی مادر یا" امت" به معنی جمعیت گرفته شده است در میان مفسران گفتگو است، جمعی آن را به معنی درس نخوانده می دانند، یعنی به همان حالتی که از مادر متولد شده باقی مانده و مکتب استادی را ندیده است، و بعضی آن را به معنی کسی که از میان امت و توده مردم برخاسته، نه از میان اشراف، و مترفین و جباران، و بعضی به مناسبت اینکه مکه را" ام القری" می گویند این کلمه را مرادف" مکی" دانسته اند.روایات اسلامی که در منابع مختلف حدیث وارد شده نیز بعضی آن را به معنی درس نخوانده و بعضی آن را به معنی مکی تفسیر کرده اند.ولی هیچ مانعی ندارد که کلمه" امی" اشاره به هر سه مفهوم بوده باشد و بارها گفته ایم که استعمال یک لفظ در چند معنی، هیچگونه مانعی ندارد، و در ادبیات عرب شواهد فراوانی برای این موضوع وجود دارد. (درباره امی بودن پیامبر صلی الله علیه و آله بعد از تکمیل تفسیر این آیه مشروحا بحث خواهیم کرد).۳-" پیامبری که صفات و علامات و نشانه ها و دلائل حقانیت او را در کتب آسمانی پیشین ( تورات و انجیل ) مشاهده می کنند" (الذی یجدونه مکتوبا عندهم فی التوراة و الانجیل).در زمینه وجود بشارات مختلف در کتب عهدین (تورات و انجیل) حتی تورات و انجیل تحریف یافته کنونی نیز پس از تکمیل تفسیر این آیه بحث جداگانه خواهیم داشت.۴-" پیامبری که محتوای دعوت او با فرمان عقل کاملا سازگار است، به نیکیها و آنچه خرد آن را می شناسد و نزدش معروف است، دعوت می کند، و از بدیها و زشتیها و آنچه خرد ناشناس می شمرد، نهی می نماید" (یامرهم بالمعروف و ینهاهم عن المنکر).۵- محتوای دعوت او با فطرت سلیم هم آهنگ است، " طیبات و آنچه را طبع سلیم می پسندد، برای آنها حلال می شمرد، و آنچه خبیث و تنفرآمیز می باشد بر آنها تحریم می کند" (و یحل لهم الطیبات و یحرم علیهم الخبائث).۶- او بسان مدعیان دروغین نبوت و رسالت که هدفشان به زنجیر کشیدن توده های مردم و استعمار و استثمار آنها است، نیست، نه تنها بندی بر آنها نمی گذارد، بلکه" بارها را از دوش آنان برمی دارد، و غل و زنجیرهایی را که بر دست و پا و گردنشان سنگینی می کرد، می شکند (و یضع عنهم اصرهم و الاغلال التی کانت علیهم).و چون این صفات ششگانه به ضمیمه مقام رسالت که مجموعا هفت صفت می شود، رویهمرفته نشانه روشن و دلیل آشکاری بر صدق دعوت او است اضافه می کند: " کسانی که به او ایمان بیاورند و مقامش را بزرگ بشمرند و او را در ابلاغ رسالتش یاری کنند، و از نور آشکاری که با او نازل شده یعنی قرآن مجید پیروی کنند، بدون شک چنین افرادی رستگارانند" (فالذین آمنوا به و عزروه و نصروه و اتبعوا النور الذی انزل معه اولئک هم المفلحون)." عزروه" از ماده " تعزیر" به معنی حمایت و یاری کردن آمیخته با احترام و بزرگداشت است، و بعضی گفته اند که اصل آن به معنی، " منع و جلوگیری" است، اگر جلوگیری از دشمن باشد، مفهوم آن یاری کردن است، و اگر جلوگیری از گناه باشد، مفهوم آن مجازات و تنبیه است، و لذا به مجازاتهای خفیف تعزیر می گویند.قابل توجه اینکه در آیه فوق به جای" انزل الیه"" انزل معه" (با او نازل گردید) آمده است، در حالی که می دانیم شخص پیامبر صنزولی از آسمان نداشت، ولی چون نبوت و رسالت او همراه قرآن از طرف خدا نازل شد، تعبیر به" معه" شده است.
یهود و نصارا در تطبیق نشانه های پیامبر نوید داده شده در تورات و انجیل ، بر پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله وسلّم تردید ندارند.«الذین یتبعون الرسول النبی الامی الذی یجدونه مکتوبا عندهم فی التورلـة و الانجیل...»؛ همانها که از فرستاده ( خدا )، پیامبر «امّی» پیروی می کنند؛ پیامبری که صفاتش را، در تورات و انجیلی که نزدشان است، می یابند؛ آنها را به معروف دستور می دهد، و از منکر باز میدارد؛ اشیار پاکیزه را برای آنها حلال می شمرد، و ناپاکیها را تحریم می کند؛ و بارهای سنگین، و زنجیرهایی را که بر آنها بود، (از دوش و گردنشان) بر می دارد، پس کسانی که به او ایمان آوردند، و حمایت و یاریش کردند، و از نوری که با او نازل شده پیروی نمودند، آنان رستگارانند. (آن چه در تورات و انجیل آمده، نشانه های پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم است.ولی خداوند با جمله «یجدونه...» بیان می کند که اهل کتاب ، خود پیامبر را در تورات و انجیل می یابند. نکته، این است که تطبیق نشانه های موجود در تورات و انجیل بر پیامبر صلی الله علیه وآله، قطعی بوده و هیچ تردیدی برای آنان وجود نداشته است)
تفسیر آیه
این آیه در حقیقت، مکمل آیه گذشته درباره صفات کسانی است که مشمول رحمت واسعه پروردگار هستند، یعنی پس از ذکر صفات سه گانه تقوی و اداء زکات و ایمان به آیات پروردگار، در این آیه صفات دیگری به عنوان توضیح برای آنها ذکر می کند و آن پیروی از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است، زیرا ایمان به خدا از ایمان به پیامبر صلی الله علیه و آله و پیروی از مکتبش جدایی ناپذیر است، همچنین تقوا و زکات نیز بدون پیروی از رهبری او تکمیل نمی شود.لذا می گوید: " کسانی مشمول این رحمت می شوند که از فرستاده پروردگار پیروی کنند" (الذین یتبعون الرسول).سپس برای این رسول ، شش صفت علاوه بر مقام رسالت بیان می کند:۱- او پیامبر خدا است (النبی).نبی به کسی گفته می شود که پیام خدا را بیان می کند و به او، وحی نازل می شود- هر چند مامور به دعوت و تبلیغ نباشد- اما رسول کسی است که علاوه بر مقام نبوت، مامور به دعوت و تبلیغ به سوی آئین خدا و ایستادگی در این مسیر می باشد.در حقیقت رسالت مقامی است بالاتر از نبوت ، بنا بر این در معنی رسالت، نبوت هم افتاده است، ولی چون آیه در مقام تشریح و توضیح و تفصیل پیامبر صلی الله علیه و آله است، آن دو را مستقلا ذکر کرده. در واقع آنچه به طور سربسته در مفهوم رسول افتاده، به صورت مستقل و روشن به عنوان تجزیه و تحلیل صفات او ذکر شده است.۲- پیامبری که درس نخوانده و از میان توده جمعیت برخاسته، از سرزمین مکه ام القری، کانون اصلی توحید طلوع کرده است (الامی).درباره مفهوم" امی" که از ماده" ام" بمعنی مادر یا" امت" به معنی جمعیت گرفته شده است در میان مفسران گفتگو است، جمعی آن را به معنی درس نخوانده می دانند، یعنی به همان حالتی که از مادر متولد شده باقی مانده و مکتب استادی را ندیده است، و بعضی آن را به معنی کسی که از میان امت و توده مردم برخاسته، نه از میان اشراف، و مترفین و جباران، و بعضی به مناسبت اینکه مکه را" ام القری" می گویند این کلمه را مرادف" مکی" دانسته اند.روایات اسلامی که در منابع مختلف حدیث وارد شده نیز بعضی آن را به معنی درس نخوانده و بعضی آن را به معنی مکی تفسیر کرده اند.ولی هیچ مانعی ندارد که کلمه" امی" اشاره به هر سه مفهوم بوده باشد و بارها گفته ایم که استعمال یک لفظ در چند معنی، هیچگونه مانعی ندارد، و در ادبیات عرب شواهد فراوانی برای این موضوع وجود دارد. (درباره امی بودن پیامبر صلی الله علیه و آله بعد از تکمیل تفسیر این آیه مشروحا بحث خواهیم کرد).۳-" پیامبری که صفات و علامات و نشانه ها و دلائل حقانیت او را در کتب آسمانی پیشین ( تورات و انجیل ) مشاهده می کنند" (الذی یجدونه مکتوبا عندهم فی التوراة و الانجیل).در زمینه وجود بشارات مختلف در کتب عهدین (تورات و انجیل) حتی تورات و انجیل تحریف یافته کنونی نیز پس از تکمیل تفسیر این آیه بحث جداگانه خواهیم داشت.۴-" پیامبری که محتوای دعوت او با فرمان عقل کاملا سازگار است، به نیکیها و آنچه خرد آن را می شناسد و نزدش معروف است، دعوت می کند، و از بدیها و زشتیها و آنچه خرد ناشناس می شمرد، نهی می نماید" (یامرهم بالمعروف و ینهاهم عن المنکر).۵- محتوای دعوت او با فطرت سلیم هم آهنگ است، " طیبات و آنچه را طبع سلیم می پسندد، برای آنها حلال می شمرد، و آنچه خبیث و تنفرآمیز می باشد بر آنها تحریم می کند" (و یحل لهم الطیبات و یحرم علیهم الخبائث).۶- او بسان مدعیان دروغین نبوت و رسالت که هدفشان به زنجیر کشیدن توده های مردم و استعمار و استثمار آنها است، نیست، نه تنها بندی بر آنها نمی گذارد، بلکه" بارها را از دوش آنان برمی دارد، و غل و زنجیرهایی را که بر دست و پا و گردنشان سنگینی می کرد، می شکند (و یضع عنهم اصرهم و الاغلال التی کانت علیهم).و چون این صفات ششگانه به ضمیمه مقام رسالت که مجموعا هفت صفت می شود، رویهمرفته نشانه روشن و دلیل آشکاری بر صدق دعوت او است اضافه می کند: " کسانی که به او ایمان بیاورند و مقامش را بزرگ بشمرند و او را در ابلاغ رسالتش یاری کنند، و از نور آشکاری که با او نازل شده یعنی قرآن مجید پیروی کنند، بدون شک چنین افرادی رستگارانند" (فالذین آمنوا به و عزروه و نصروه و اتبعوا النور الذی انزل معه اولئک هم المفلحون)." عزروه" از ماده " تعزیر" به معنی حمایت و یاری کردن آمیخته با احترام و بزرگداشت است، و بعضی گفته اند که اصل آن به معنی، " منع و جلوگیری" است، اگر جلوگیری از دشمن باشد، مفهوم آن یاری کردن است، و اگر جلوگیری از گناه باشد، مفهوم آن مجازات و تنبیه است، و لذا به مجازاتهای خفیف تعزیر می گویند.قابل توجه اینکه در آیه فوق به جای" انزل الیه"" انزل معه" (با او نازل گردید) آمده است، در حالی که می دانیم شخص پیامبر صنزولی از آسمان نداشت، ولی چون نبوت و رسالت او همراه قرآن از طرف خدا نازل شد، تعبیر به" معه" شده است.
wikifeqh: پیش گویی_انجیل_(قرآن)